...............ในการจัดกิจกรรมหรือดำเนินกระบวนการในกิจกรรม ตั้งเเต่ 4 ปีที่เเล้วจนถึงปัจจุบัน ผมมีข้อประทับใจเล็กๆที่เป็นเเรงกระตุ้นตลอดเวลา เเละในที่นี้ขอเล่าให้ฟัง อาจเป็นเพียง มุมเล็กๆ เเต่ถือว่ามีอิทธิพลต่อหัวใจของผมเป็นอย่างยิ่ง
- เรานับถือเธอให้เป็นพี่ เพราะเธอดูมีประสบการณ์หลายๆอย่างที่เราไม่มี เราจึงถือคุณวุฒิ มากกว่าวัยวุฒิ
- ผมยกให้คุณเป็นอาจารย์ เป็นอาจารย์ ในด้านนี้ให้ผมก็เเล้วกัน
- คุณดูไม่เหมือนเด็กในช่วงวัยนี้ เหมือนเป็นผู้ใหญ่ เพราะมีมุมมองความคิดเป็นผู้ใหญ่เลย เเม้อายุน้อยก็ตาม
- ตนเองเปลี่ยนแปลงตนเองมาเป็นผู้ฟังมากกว่าผู้พูด เเละเพื่อนๆคณะทำงานเกิดการเปลี่ยนแปลงตนเองด้านการเข้าในเด็กเเละเยาวชนจากภายในมากขึ้น
- ประทับใจในตัวพี่ เพราะพี่พาทำกิจกรรมสนุก เเละเป็นกันเอง ตลอดเวลา
- รอยยิ้มเเละเสียงหัวเราะของเด็กๆ ไม่อาจเท่ากับภาพที่เด็กได้คุยกันในกลุ่มเเละช่วยกันคิด ช่วยกันทำ
- ครั้งหนึ่งกลุ่มเด็กหัวชนฝา ถอดบทเรียนจากกิจกรรมกลุ่ม ได้ว่า "เมื่อเราทำครั้งเเรก เเละครั้งสองไม่สำเร็จ เราก็ควรพยายามทำต่อไป ไม่นานเราก็จะสำเร็จเองตามที่เราหวัง"
- เเต่เก่าก่อนครูเป็นส่วนสะท้อนหลักสำคัญ เเต่ปัจจุบันเราต้องหมั่นสะท้อนตนเองเพื่อพัฒนาตนเองเเละกระบวนการ
- เราทำมากเเค่ไหนไม่อาจเท่า เด็กที่ผ่านกระบวนการลุกขึ้นมาทำความดีด้วยตัวของเขาเองโดยไม่ต้องบอก ไม่ต้องสอน
- เด็กกลุ่มเสี่ยงที่ผ่านกระบวนการ มีเเนวโน้มเข้าเรียนมากยิ่งขึ้น
- กระบวนการหรือกิจกรรมเราสามารถ เป็นต้นทุนให้ผู้อื่นนำไปใช้เพื่อพัฒนาเยาวชนในพื้นที่อื่นด้วย
...............เเต่เราก่อนผมเคยใช้เพียงสมองในการรับรู้ว่ากิจกรรมนี้ได้ผลต่อเด็กมากน้อยเพียงใด ระยะเวลาผ่านไปก็เริ่มให้หัวใจเข้าไปรับรู้มากยิ่งขึ้น จะเข้าใจในระดับภายในของเด็กที่ความมีตรรกศาสตร์เพียงอย่างเดียว มองไม่เห็น ซึ่งเราต้องรับรู้ทั้งสมองเเละหัวใจ เพราะสมอง คือ สภาวะเเบบ Fit เเละ หัวใจ คือ สภาวะเเบบ Flow
...............เสียงคำติเเละคำชม เราไม่อาจเข้าไปยึด เข้าไปติด เพราะเราจะหลง "หลงตัวเอง" เเต่ให้ไว้เป็นพลังใจ
ธีระวุฒิ ศรีมังคละ
22/12/2015