​ค้นหา..คุณค่า..ของตน

ค้นหา..คุณค่า..ของตน

...

ค้นหา “คุณค่า” ตัวตน

เนื่องเพราะความสับสนและสงสัย

ว่าฉันเกิดมาได้อย่างไร

ฉันเป็นใคร..จึงมาพบพาน

ฉันมาเกิดในดงถิ่นนี้

ใครเล่าที่นี่ให้ความสงสาร

ฉันต้องเรียนต้องทำจนชำนาญ

กว่าจะผ่านวันวานทุกข์สุขหมองตรม

ต้องเดินทางอย่างโดดเดี่ยว

ไร้ผู้แลเหลียวเปล่าเปลี่ยวขื่นขม

มุ่งแสวงหาคุณค่าตามอารมณ์

ต่างถิ่นนิยมชื่นชมว่าดีมีจริง

และแล้ว..ก็พบความผิดหวัง

ความจริงจีรังที่คาดหวังไว้สูงยิ่ง

ไม่มีสิ่งใดให้ฉันได้แอบอิง

เกาะเกี่ยวพึ่งพิงได้จริงเป็นหลักชัย

คุณค่าของตัวฉัน

จริงจริงแล้วมันหลบหลีกปลีกอยู่ไหน

เปิดเถิดเปิดออกบอกความนัย

ให้ฉันรับรู้ไว้ก่อนสิ้นชีวา

จนมาพบคำนำทางสงบ

จึงได้จบความสังสัยใจกังขา

“ภายในกายกว้างศอกยาววา

ของทุกคนนั่นหนาคือความจริง”

พิจารณาให้เห็น “ความรู้สึก”

ที่อยู่ภายในลึกลึกให้ชัดเจนยิ่ง

พิจารณา “ความคิด” ตามเป็นจริง

พิจารณา “ในกาย” ทุกสิ่งให้เป็น “ธรรม”

จนที่สุดไม่มี “ตัวฉัน”

ทั้ง “คุณค่า” อนันต์บรรเจิดเลิศล้ำ

เกิดขึ้นตั้งอยู่ด้วย“เจตนา” กระทำ

ฝ่ายสูงฝ่ายต่ำจำให้ “ปล่อยวาง”

คุณค่าของตัวฉัน

มองเห็นแล้วนั่นใช่ถากถาง

ใช่อยู่ที่ใครชี้นำหรืออำพราง

แท้จริงทุกอย่างอยู่ภายในกาย..ใจตน.

…

“พี่หนาน”

เขียนเมื่อ 24/10/2558