จากไปด้วยใจที่สงบ

ในเช้าวันทำงานวันหนึ่ง ได้รับโทรศัพท์จากคุณหมอว่าห้อง dying ของเราว่างมั้ย ท่านว่าจะมีผู้ป่วยมาเพื่อ dying ซึ่งเป็นผู้ป่วยที่นอนอยู่ในโรงพยาบาลฝั่งตรงข้าม พอวางหูโทรศัพท์ ก็ได้แต่นั่งวิเคราะห์ว่าเพราะเหตุใดแพทย์ท่านนี้จึงรับคนไข้มา ด้วยปกติแล้วท่านเป็นคนที่จะให้ผู้ป่วย Pallitive อยู่ที่ ร.พ. ต้นบัตร หรือบ้านซะมากกว่า

แรกรับ เมื่อคนไข้มา admit จะเห็นได้ว่าหน้าบวม ตาแทบจะปิด สอบถามผู้ป่วยบอกว่าปวดมากเป็นพักๆ จากการซักประวัติญาติ ผู้ป่วยเราพบว่า ญาติมีความเข้าใจในเรื่องของการดำเนินของโรคค่อนข้างดี และพร้อมที่จะให้ผู้ป่วยจากไปอย่างสงบ แต่เนื่องด้วยโรงพยาบาลที่ไปนอนพักรักษาตัวอยู่ก่อนนั้น ไม่จ่ายยา morphine ให้ผุ้ป่วย เวลาที่ผู้ป่วยปวดขึ้นมา ญาติรู้สึกทุกข์ทรมานใจมาก จึงได้ขอมารักษาต่อที่เรา

หลังจากผู้ป่วยนอนอยู่โรงพยาบาลได้ประมาณ 1 สัปดาห์ ก็จากไปอย่างสงบ ซึ่งญาติทำใจยอมรับได้

หลังจากงานศพผ่านไปประมาณ 1 เดือน ญาติได้กลับมาหาเราพร้อมทั้งขนมถุงใหญ่ เพื่อขอบคุณ และบอกว่าเค้าดีใจที่พ่อของเค้าจากไปอย่างสงบไม่ทุกข์ทรมาน