กลอนเปล่าเล่าเรื่องพ่อ

...7 กันยาเวียนบรรจบครบวันเกิด
78 ปีให้กำเนิดลูกพ่อพร่ำสอน
ให้กินข้าวอย่าให้หกในทุกตอน
ไม่งั้นต้องแบกทีละเม็ดไปทิ้งน้ำ
....ทำท่าหนักร้องโอดโอยเพราะหายาก
ให้รู้คุณของข้าวยากหมากก็แพง
ลูกจำได้วันนี้ไซร้จำได้แม่น
ข้าวนั้นแพงปลูกได้ยากฝากบอกกัน
....อีกกินข้าวเสร็จแล้วเก็บทันทีก่อน
อย่าเพิ่งนอนทำอย่างอื่นห้ามเดี๋ยวก่อน
เดี๋ยวอีกหน่อยเดี๋ยวอีกนิดอ้างขั้นตอน
เดี๋ยวจะสอนเดี๋ยวไม่ได้ทำทันที
.....คงเหมือนงานเดี๋ยวค่อยทำนั้นไม่ได้
ทำเลยไซร้ได้ผลที่ได้จะทันท่วงที
หากเดี๋ยวทำไม่เสร็จทันการณ์ในที
ทำทันทีเสร็จก่อนทบทวนงาน
....อีกขับรถขับให้เร็วนั้นมันง่าย
เหยียบก็ไปไวแสนง่ายใครขับได้
แต่ขับช้าขับยากเพราะใจไซร้
ควบคุมใจให้ขับช้าสิยากครัน
....พ่อสอนว่าขับช้าเห็นอะไรก่อน
พอได้หลบหลีกร้อนสิ่งมุ่งมาหา
หากขับช้าได้เมื่อไหร่ในครา
จึงจะถึงเวลาออกขับจริง
....อีกผู้สาวหลังพระอาทิตย์ตกงดใส่สั้น
พ่อบอกย้ำเสือสิงห์ข้างนอกมีมากหลาย
เราไม่รู้เขาคิดอะไรต่อใจกาย
พ่อห่วงไซร้คิดป้องกันมั่นในที
....พ่อสอนให้เคารพหญิงเสมือนแม่
ให้ดูแลอย่าใจร้อนเพราะเขาร้อนกว่า
จงเชื่อฟังอย่าตั้งเถียงเยี่ยงทุกครา
พอหญิงพาใจเย็นเราเย็นตาม
....หากจะมีผู้หญิงเข้าในบ้าน
จงคิดถามให้แน่อย่าใจอ่อน
ดูตัวอย่างแบบคุณแม่พ่อพร่ำสอน
ให้ทนุถนอม เมตตาให้ดีทุกวี่วัน
......ดูเมตตาให้ดูป้าที่ขายของ
ย่าหิ้วของโดดรถไฟวิ่งมาขาย
ดูหลานๆร่วมช่วยกันไม่คร้ามคราย
ด้วยจิตใจกรุณาลูกค้าชม
....ดูความเพียรละเอียดดูที่ป้า
อาช่วยนำตัดเย็บผ้าน่าฉงน
ยืนทั้งวันยิ้มแย้มทักกับทุกคน
พิมพ์นิยมพิมพ์สนองของครอบครัว
....ย่าเคยหุงข้าวแต่เช้าทอดกุนเชียง
เราตื่นมามองเมียงหอมอาหาร
พอแปรงฟันล้างหน้าเสร็จในยาม

ย่าไม่ถามส่งข้าวให้กินอิ่มใจกาย......

.....อยากไปเที่ยวพ่อไม่บอกให้ถามแม่

ถ้าหากแม่อนุญาตก็ไปได้

แต่ทั้งนี้ไม่สนับสนุนเงินให้ไป
ให้แม่ไซร้บริหารเงินให้เราเอง
.....พ่อบอกพ่อดุเหมือนปู่ดูน่าขลัง
ปู่วิ่งจับของเถื่อนสรรพสามิต
ปู่ต้องดุต้องปรามตามวิธี
อันพ่อได้ดีเพราะปู่เอง
.....เอี่ยมลำเนาเอี่ยมลำนำเอี่ยมลำน้ำ
เป็นสกุลอันหนึ่งอันเดียวกันจดจากเขต
จดไม่ชัดในทีท่าจดมาเอง
ก็ล้วนแต่เป็นสกุลญาติหนึ่งเดียวกัน
....มาจากอยุธยาหาใช่ ณ
ชาวบ้านเกิดปู่ย้ายทำราชการหลายจังหวัด
ทั้งปราจีน นคร ชัยนาทแหล่งธรรมมะ
ย่ามีลูกชายก็ตั้งชื่อก็ตามจังหวัดย้าย

....ทำบุญร่วมครอบครัวกันวัดพนัญเชิง
พอวันหยุดเฝ้าเวียนรอขอไปวัด
ไปวัดใหญ่ของลานตาวางเจนจัด
ชอบไปวัดวิ่งเล่นดูของขายกายเพลินไป
....พ่อชอบขับรถสวดมนต์ไปใช้เราต่อ
ท่อนสุดท้ายชินบัญชรพอท่องได้
เพราะได้ยินในรถทุกวันไป
พ่อบอกสวดแล้วไซร้ไฟเขียวนาน
....ก็พอสวดเองจริงๆเอ้าสวดได้
ต้นจนจบได้อย่างไรไม่รู้ก่อน
คงฟังพ่อครบในบทสวดทั้งตอน
เพราะพ่อสอนได้เนียนไม่ยากเลย
....แผ่นเสียงพ่อ สไลส์รูปในวันวาน
พ่อเล่าขานภาคภูมิใจนักเรียนนอก
พ่อใจดีเมตตาฝรั่งยอม
ไม่ค่อยเห็นฝรั่งยอมรับคนไทยไม่ใช่ง่าย
.....ไปดูงานวิทยุอเมริกาส่งผ่านมาไทย
กระจายมาห้องส่งทุ่งมหาเมฆ
อีกตั้งเสาบางปิ้งและบางปลา
รีพีตเตอร์ทุ่งมหาเมฆ วิทยุการบิน
.....ตั้งเสาวิทยุเทคนิคและ ทร.
ช่างวิทยุช่างกลปทุมวันจบมาก่อน
มาทำงานกรมการบินช่างไฟฟ้า
อีกช่างยนต์มีวิชาจบในคราว
...พ่อสอนให้ไหว้ทุกอาน้าป้าในกรม
เจอพี่แดงเจออามนัสเจออาเติบ
อยู่ที่ตึกโรงงานเจอป้าสุมาลี
อาสมบัติอาชั้นแสนใจดีที่โรงงาน
.....ได้อาศัยใช้โรงงานทำหุ่นยนต์
ดัดพับตัดเจาะเจียรตะไบก็ทีนี่
อีกฝึกงานพี่บุญอุ้มและหัวหน้าศูนย์ฯสอนอย่างดี
พาเพื่อนมีความรู้ถ้วนทั่วกัน
....พ่อรับจ้างทำไฟฟ้าบ้านอาคาร
พาลูกไปด้วยกันส่องไฟฉาย
พ่อมีทีมงานช่างอาชั้นอาอุทัย
ไปช่วยกันอันตรายสอนให้อย่าทำคนเดียว
......พ่อสอนให้ช่างกรมทำรถเก่ง 

ด้วยเทคนิคที่เห็นได้อธิบายง่าย
พ่อไปสอนศูนย์ฝึกการบินด้วยแรงใจ 

ที่เมตตาจักให้รู้ศิษย์นิยม
พ่อบอกรถฮอนด้านั้นปราบเซียน 

ตอนที่เปลี่ยนเครื่องยนต์นั้นยากมาก
เพราะระบบซับซ้อนที่มากกว่า 

ถ้าทำได้ยี่ห้ออื่นไม่ยากเลย
.....อันเกิดมาเป็นลูกได้ความรัก 

สุดจะหักห้ามจิตคิดฉไน
ความเมตาตาหล่อหลอมเราทั้งใจกาย 

ลูกจะถ่ายทอดความรู้แบบครูด้วยเมตตา...
เพิ่งตระหนักว่าสิ่งชอบนั้นท้าทาย 

เทคนืคไซร้กลไกการออกแบบ
ล้วนเป็นแรงบันดาลใจได้แน่แท้ 

การขวนขวายอยากแก้ไขนั้นมาเอง
คนไทยเราเมตตานั้นมาก่อน 

ตอนเด็กทำสิ่งของนั้นพังเสีย
มาคิดว่าควรจะเรียนรู้ให้เคลียร์ 

สำนึกรักชอบซ่อมแซมเรียนรู้มัน
พอได้เรียนศิลปภาษามาไม่นาน 

การเขียนอ่านความรู้ไม่เข้าหัว
พอได้โอกาสมาเรียนช่างไม่คลุมเครือ 

เรียนไม่เบื่อที่จะเพียรอยากเรียนเอง
จิตอาสาได้มาจากวงโยฯ 

มุวินัยมานะแบบทหารก็ที่นี่
เพียรเรียนรู้เคารพกันสามัคคี 

เวลามีดนตรีช่วยจรรโลงใจพ่อสอนให้ช่างกรมทำรถเก่ง
ด้วยเทคนิคที่เห็นได้อธิบายง่าย
พ่อไปสอนศูนย์ฝึกการบินด้วยแรงใจ
ที่เมตตาจักให้รู้ศิษย์นิยม
.....อันเกิดมาเป็นลูกได้ความรัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดฉไน
ความเมตาตาหล่อหลอมเราทั้งใจกาย
ลูกจะถ่ายทอดความรู้เป็นครูด้วยเมตตา...

.....พ่อเตือนเรื่องเงินทองต้องใช้น้อย

ซื้อบะหมี่มาให้คือพิเศษ

ถ้าไม่อิ่มให้เติมข้าวเพราะข้าวมี

ไม่ต้องซื้ออื่นๆอีกให้เปลืองเงิน

เพราะพ่อบอกว่าข้าวนั้นกินอิ่ม

แต่ไม่ว่าหากอยากกินก๋วยเตี๋ยว

แต่จะไม่ซื้อให้กินสองถุงคนเดียว

ก็เป็นที่เข้าใจต้องประหยัดตังค์

.....จักรยานบีเอ็มเอ็กซ์คันแรกอาซื้อให้

จ่ายตังค์ไปสามพันสองไม่ใช่ถูก

สีแดงสดอลูมิเนียมอโนไดซ์แดงสวยหรู

มีฟองน้ำกันกระแทกตรงแฮนด์และท่อนอน

ตั้งแต่นั้นหัดยกล้อหน้าและล้อหลัง

ยกพร้อมกันคือการจั๊มเท่ห์จริงหนอ

หัดปะยางกลัวตบยึดวัยรุ่นเจอ

แต่ก็อาศัยขี่ไวไปห่างทัน

......นำเอาไฟท้ายมาติดดูสวยๆ

ทำสวิทช์ไฟเบรคที่เบรคมือคือความฝัน

พอกำเบรคไฟแดงท้ายติดโดยพลัน

ไม่รู้ว่านั้นคือความปลอดภัยมี

.....ตอนปอหนึ่งคุณแม่ซื้อกีต้าร์ให้

หัดดีไป ลงลงขึ้น ขึ้นลงขึ้น ลงลงขึ้น ขึ้นลงขึ้น ลง

อีกจังหวะ ลง ขึ้นขึ้น ลง ขึ้นขึ้น ไปตามจังหวะ

เพลงเร็วเพลงช้า ดีดตามลำดับ

....ที่รักเพลงเพราะหน้าโรงเรียนคือกองดุริยางค์ทหารอากาศ

อีกโรงเรียนผดุงดรุณี โปร่งใจ

วิชาดนตรี มีการร้องเพลงกับเปียโน

เพลงอวยพรพระเจ้าฟังเคลิ้มๆ

เรียนกีต้าร์ไปพี่ๆสอนไม่คิดเงิน

มีเพื่อนเป็นน้องชายพี่ชายวงสิงหลกะ

ชัยวัฒน์ชวนไปห้องซ้อมดนตรีที่บ้านเขา

ได้สนับฟังเพลงสนุกในคร้งเก่า

เด็กปั๊ม ตาผุยชุมแพ มาเล่นให้ฟังฟังสนุกเลย

เริ่มชอบเพลงสตริงชักชื่นมื่นเอย....

....เมนูเดิมเพิ่มเติมคือคำสอนพ่อ
ไม่รีรอคดข้าวพอใส่น้ำร้อน
เต้าหู้ยี้ใส่ลงไปไม่ขาดตอน
ใช้ช้อนกดขยี้น้อยๆพอได้คำ
    รสชาดเค็มเรยทานข้าวเข้ากันนี่
ไม่เค็มมากทานให้พอดีนั้นดีแน่
ผักกาดขาวดองเค็มนั้นดีแล
ที่แน่ๆปลาเกล็ดขาวบ้างจะเป็นไร
     หากในครัวมีปลาเค็มก็ใช้ได้
กุนเชียงไซร้พอนิยมเด็กๆชอบ
ฟันไม่ดีมีหมูหยองลิ้มลองไป
ทุกอย่างไซร้เก็บได้นานผ่านเวลา
     ข้าวต้มสูตรของพ่อสูตรประยุกต์
พอข้าวสุกใส่น้ำร้อนก็พอได้
ไม่เปลืองไฟ ประหยัด ก๊าซไม่มี
กินพอดีอยู่พอเพียงเสบียงอยู่ในตู้เย็น

(กินกงสี คือกินของที่มีในตู้เย็นตู้กับข้าว)
....รักพ่อมากที่สุดเท่าฟ้า ....
ว่าที่ร้อยตรีส่งเสริม(ชื่อเดิมชัยนาท) เอี่ยมลำเนา(ชื่อเล่นว่าไก่)

...ว่าที่ร้อยตรีวิศวกรโสตถิทัศน์ เอี่ยมลำเนา นายทหารสัญญาบัตรกองพันทหารปืนใหญ่ที่ ๒ ค่ายจักรพงศ์ ปราจีนบุรี....

วันเกิดพ่อ 7 กันยายน 2562

...พ่อเฝ้าถามห่วงเงินให้ใช้ขาดคล่อง

ส่วนที่พร่องพ่อเติมให้ด้วยห่วงหา

ถามอาการป่วยทุกครั้งทุกเวลา

พาให้หายดีขึ้นได้ในเร็ววัน...

...เพราะสำคัญที่ใจรวมแรงสู้

สู้สังขารเป็นภาระอันหนักหน่วง

สู้กับแรงกล้ามเนื้อฝืนไม่เรรวน

สามเดือนเดินดีขึ้นไวได้ในที...

...พ่อเล่าถึงพี่น้องที่พร้องรัก

แม่จุกทักให้คิดถึงโทรไปหา

บอกโทรไปต่อสายให้ทุกครั้งครา

ห่วงแก้วตาเป็นแก้วใจให้พ่อรัญ...

...พูดถึงงาน บพ.น่าฉงน

งานเวียนวนมาสองยุคผ่านวิกฤติ

การเมืองแทรกแซงมานานผ่านชีวิต

ได้เห็นผิดคลองธรรมระกำทรวง...

...เจอคนดีอยู่ที่นี่ไม่ได้นาน

ถึงผ่านผันวันวานผ่านเกษียน

คนไม่ดีมีเหตุสิ้นชีวิตเวียน

กงกรรมเกวียนตายเกิดสุขทุกข์แห่งกรรม...

...ณ กรมการบินนี้ มีมนต์ขลัง

ผ่านมายังหกสิบปีมีตลอด

ใครคิดคดไม่ซื่อสัตย์ล้วนไม่รอด

ล้วนม้วยมอดก่อนจะแก่แน่นอนเอย...

คำสัญญาต่อพ่อ เรื่อง ความเมตตา การถ่ายทอดความรู้จากประสบการณ์ให้ผู้อื่น.....ผ่านบทความเขียนเล่าเรื่อง(Story Telling)

ตัวชี้วัด- เครื่องมือ- นิ้วชี้- KPI -ความรู้จากประสบการณ์- พระธรรมขันธ์ -เทคนิคการถ่ายทอดองค์ความรู้ -สมรรถนะในการปฏิบัติราชการ-องค์กรแห่งการเรียนรู้

....................ในขณะที่ครูก็พัฒนาการสอน โดยใช้อุปายะ ใช้นิ้วชี้ใช้เครื่องมือวัด หมายมั่นว่าจะสร้างดวงจันทร์หรือนักเรียนที่มีความรู้และรู้จักคิดเป็น พร้อมๆกับการวัดความสำเร็จในการถ่ายทอด การแบ่งนักเรียนแต่ละชั้นเหมาะสมกับวิธีการถ่ายทอดของครูแต่ละท่านให้เหมาะสม เพราะนักเรียนแต่ละชั้นก็มีการรับรู้ที่แตกต่างกัน ดังนั้นเครื่องมือที่ครูใช้วัดประสิทธิผลอาจเป็นข้อสอบวัดผล ถ้าเป็นข้าราชการก็มีเครื่องมือ ได้แก่ KPI วัดประสิทธิผล ซึ่งข้อสอบและ KPI ก็เสมือนนิ้วชี้ที่ใช้ชี้ดวงจันทร์ ฉนั้นก็อย่าไปเกรงว่าเครื่องมือจะวัดถูกไหม แต่ให้ความสำคัญว่า สิ่งที่ได้รับไป วิธีคิดที่เกิดขึ้น ในตัวเราในนักเรียน หรือพูดง่ายๆว่า องค์ความรู้ที่อยู่ในนักเรียน ในบัณฑิต หรือองค์ความรู้ที่อยู่ในตัวข้าราชการเอง นั้นได้ถูกนำมา ทดลอง ทำ ปฏิบัติการ ตรวจสอบย้อนกลับ (PDCA) บริหารความเปลี่ยนแปลง และนำไปปรับปรุงแก้ไขวิธีการสอน วิธีการถ่ายทอด ตลอดจนวิธีการปฏิบัติราชการ ที่ถูกปรับปรุงครั้งแล้วครั้งเล่า อย่างต่อเนื่องจนได้ "วิธีการปฏิบัติที่เหมาะสมที่สุด ที่ก่อให้เกิดประสิทธิผลสูงสุด" (Best Practice) และต้องมีการปรับปรุงพัฒนา วิธีการปฏิบัติอย่างต่อเนื่องและมี ปสผ.เพิ่มขึ้นเป็นลำดับในทุกๆปีที่ผ่านมาอย่างต่อเนื่องและดีขึ้นไม่หยุดยั้ง

..............

...............นี่เป็นเหตุผลว่า เหตุใดหลักการบริหารจัดการวิธีการปฏิบัติราชการที่ดี จึงไม่ได้เฉพาะได้เน้นการเรียนรู้อบรมองค์ความรู้ที่จำเป็นต่อการปฏิบัติงานใน Functioning ทุกๆ Competency ของงานให้ครอบคลุมครบถ้วนเพียงเท่านั้น แต่ได้มุ่งหวังจะให้เกิดการทบทวนการฝึกอบรม ในทุกๆเท่านั้นเท่านี้ปี และหวังให้บุคคลากรได้รับองค์ความรู้ในระดับที่สูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเวลาหน่วยงานเราได้รับการตรวจออดิต จากคณะออดิตเตอร์มาตรวจ ก็จะถูกถามถึงเรื่องนี้ และยังถามอีกด้วยว่า มีการพัฒนาบุคคลากรให้ได้รับการฝึกอบรมในระดับที่สูงขึ้นกว่าระดับปกติระบุไว้ใน แผนพัฒนาบุคคลกรขององค์กรอีกหรือไม่ นั่นแสดงว่า บุคคลากรทุกคนต้องร่วมกันพัฒนาองค์กรให้มีการเรียนรู้ไม่มีวันสิ้นสุดได้ หรือ พัฒนาให้เป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ อย่างต่อเนื่อง (Learning Organization :LO) ให้ได้ ซึ่งก็ต้องเริ่มที่การพัฒนาตนเองให้ทำงานในหน้าที่ให้สมบูรณ์ ด้วยหลักราชการ ของ ร.๖ และหลักสมรรถนะในการปฏิบัติงานราชการ Competency ของ กพ. ให้ได้มากที่สุดนั่นเอง

..............สิ่งที่เหมือนกันคือ ขณะที่อาจารย์นิกายเซนพยายามหาวิธีการ เครื่องมือ ที่จะทำให้ศิษย์ได้เข้าถึงโมกขธรรม

ขณะที่พระพุทธเจ้าได้ศึกษาและเรียบเรียง วิธีการและเครื่องมือ ได้แก่ พระธรรมขันธ์ให้เหล่าปุถุชนพ้นทุกข์สู่นิพพาน

ฉนั้นการไขว่คว้า แสวงหา หรือแม้กระทั่ง การสร้างเครื่องมือใหม่ๆ ก็เพื่อมาทำให้ผู้อื่นได้เข้าใจ รู้แจ้ง สามารถปรับปรุงวิธีการคิด ให้ถูกต้องตามธรรมนองคลองธรรม รวมทั้งออกแสวงหาประสบการณ์จากการพบสิ่งต่างๆในโลก แล้วนำมาคิดวิเคราะห์ สังเคราะห์ จนตกผลึกเป็นองค์ความรู้ ที่จะสามารถนำมาใช้สั่งสอน แล้วเร่ง เผยแพร่ เผือแผ่ ให้มนุษย์ปุถุชนไม่ว่าจะศาสนาใดๆในโลก ได้หลุดพ้นโทสะ โมหะ กิเลส ต่างๆได้ ....

..............ฉนั้นสิ่งที่ศาสดาเอกของโลกกระทำนั่นก็คือ การเรียนรู้ เผยแพร่ แจกเครื่องมือ แนะวิธีการใช้งาน เขียนตำราความรู้ฝังลึกที่ตกผลึกเป็นวิธีการปฏิบัตินำไปใช้งานได้ทันที การทำอย่างต่อเนื่องนั้นก็เพราะรู้แจ้งแล้วว่า วิธีการนี้ เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกยุคสมัย จะได้ประโยชน์จาก คลังความรู้และจากเครื่องมือ อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนือย นี่เป็นผลลัพธ์สำหรับโจทย์ที่ว่า เหตุใดคนๆหนึ่งถึงได้ตั้งใจทำอะไรมากมายและทำอย่างต่อเนื่องไม่หยุดยั้ง เพราะซึ้งแล้วว่าการช่วยเหลือให้พ้นทุกข์โดยการให้ความรู้นั้น เป็นคุณอนันต์ที่จะทำให้คนที่รับได้เข้าใจโลกธรรม หลุดจากกรรมไม่ดี หลุดจากวิธีปฏิบัติที่ผิด กลับมามีวิธีคิดที่ถูกเสียใหม่ และความสุขของการให้ การเผยแพร่แชริ่ง นั้นก็ส่งผลทำให้ผู้ให้ ได้รับความสุขเนื่อจากการทำประโยชน์เพื่อผู้อื่น และยิ่งทำต่อเนื่องก็จะมีความสุขในการทำงานอย่างต่อเนื่องยั่งยืนตลอดไปนั่นเองครับ

เรื่องเล่า โดยว่าที่ร้อยตรีโสตถิทัศน์ เอี่ยมลำเนา วิศวกรไฟฟ้าชำนาญการ

หัวหน้างานมาตรฐานเครื่องอำนวยความสพดวกในการเดินอากาศ

คณะทำงานการจัดการความรู้กรมการบินพลเรือน และสำนักมาตรฐานสนามบิน

องค์ความรู้สำนักมาตรฐานสนามบิน กรมการบินพลเรือน พ.ศ.๒๕๕๘

..... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/583436

กลอนบทที่ 7 โดย คุณ kunta

อยากให้พ่อ มาเห็น ความเป็นอยู่
จากการสู้ งานหนัก สร้างหลักฐาน
สร้างสรรค์ลูก ปลูกฝัง มาตั้งนาน
ลูกมีบ้าน งานทำ ไม่ลำเค็ญ

หยาดเหงื่อพ่อ พร้อมแม่ แต่ละหยาด
คือประกาศ ความดี มีให้เห็น
พระคุณพ่อ เพียงพรหม พาร่มเย็น
ผ่านทุกข์เข็ญ กว่าใคร ในโลกา

เพียงเพื่อลูก ได้มี ชีวิตรอด
พ่อทนกอด อดกลั้น ทุกปัญหา
เพียงลูกรัก จักเกิด เลิศปัญญา
พ่ออุตส่าห์ หาเงิน เกินกำลัง