๖๙๑. ความแตกต่างกันของพฤติกรรมมนุษย์

ฉันทำงานเกี่ยวกับบุคคล...ทำให้ฉันเห็นถึงพฤติกรรมของคน

เรียกว่า "บ่อยมาก" ในการแสดงออกของพฤติกรรมในแต่ละคน

มีทั้งพฤติกรรมดีและพฤติกรมไม่ดี...ในความคิดของฉัน...

ฉันเห็นถึงความแตกต่างกันของพฤติกรรมมนุษย์...ในความต่าง

มีสิ่งที่แฝงอยู่ อาจแบ่งได้ออกเป็น ๒ นัย ได้แก่ ความต่างกัน

ของสภาพแวดล้อมในการเกิดมา ครอบครัว ความรัก ความอบอุ่น

การสั่งสอน การดูแลของพ่อแม่ การให้การอบรม ดูแล การมีเวลา

ใส่ใจของพ่อแม่...การเล่าเรียน...การศึกษาเพิ่มเติม...โอกาสที่ได้รับ...

กาลเวลาที่ต่างกัน...ฯลฯ...

แต่อีกสิ่งหนึ่งที่ฉันคิดว่า...น่าจะมีส่วนเข้ามาเกี่ยวพันกันกับความแตกต่าง

กันของพฤติกรรมมนุษย์...น่าจะเป็นบุญ - กรรม ของแต่ละคนที่ทำมา

(อาจเป็นความเชื่อส่วนบุคคล) เพราะไม่เช่นนั้น คนทุกคนบนโลกใบนี้

คงมีพฤติกรรมที่เหมือนกันทุกคนแล้ว...หากตามหลักพระพุทธศาสนา

ท่านบอกว่า...คนเราเกิดมาเพราะมีบุญ - กรรม ที่แตกต่างกัน...นั่นคือ

การกระทำที่แตกต่างกัน จึงทำให้มนุษย์มีความแตกต่างกัน...และจะทำให้

สิ่งที่ได้ คือ ความสุข - ทุกข์ ของแต่ละคนแตกต่างกัน...

ยิ่งอายุของฉันมากขึ้นเท่าใด...ทำให้ตนเองเห็นถึงและสัมผัสถึงตนเอง

กับในความต่างของพฤติกรรมมนุษย์ได้...เปรียบเทียบได้กับตนเอง...

สมัยตอนเป็นเด็ก ๆ ยังไม่ค่อยสนใจนักกับเรื่องนี้...ได้แต่แฝงคำถาม

อยู่ภายในใจว่า..."ทำไม?"..."ทำไมเขาจึงไม่เหมือนเรา?"...ไม่เข้าใจ

คำว่า "ต้องให้อภัย" ทำไมต้องอภัย อภัยแล้วได้อะไร?...แต่พออายุมากขึ้น

ประสบการณ์ชีวิตกล้าขึ้น...จึงทำให้ฉันรู้ ฉันเข้าใจชีวิตมนุษย์มากขึ้น

โดยเฉพาะงานที่ทำจะทำเกี่ยวกับเรื่องคนเป็นหลัก...ฉันได้สัมผัส

พฤติกรรมต่าง ๆ ของคนมากขึ้น...ทำให้ฉันเข้าใจมนุษย์มากขึ้น...

ว่าคนเรามีความแตกต่างกันด้วยการกระทำของพวกเขาและตัวฉันเอง

เป็นบทพิสูจน์ในคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าเช่นกันว่า...มนุษย์เราแตกต่างกัน

ด้วยการกระทำของแต่ละบุคคล...สำหรับเรื่อง "จิตใจ" อยู่นอกเหนือจาก

หลักวิทยาศาสตร์...แต่การกระทำจะเข้ามาควบคุมและเป็นตัวแสดงให้เห็นว่า

คนเรานั้นมีจิตใจดี - ไม่ดี, สุข - ทุกข์ เพราะการกระทำจะเป็นตัวแสดงออก

ให้ใจเราซึ่งเป็นผู้ควบคุม กำหนดว่า ควรกระทำอย่างไร จะทำให้ใจไม่เป็นทุกข์

ตลอดชีวิตที่ฉันผ่านมาจากประสบการณ์ชีวิตของฉันเอง...ฉันจึงเข้าใจมนุษย์

เกิดความเข้าใจคน จนมาถึงจุดเมื่อเห็นแล้ว ก็ได้แต่ปล่อยวาง...ให้อภัยกับทุกคน

เพราะเราเกิดมาเป็นมนุษย์เพื่อเรียนรู้พฤติกรรมซึ่งกันและกัน...อภัยให้กันและกัน

ที่ได้เกิดมาใช้ชีวิตร่วมกันบนโลกมนุษย์...ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเรื่องการให้อภัยคน

ฉันจะทำได้...แต่เมื่อได้ทำแล้ว ให้อภัย อโหสิกรรมให้...สิ่งที่ได้รับ นั่นคือ

"ความสุขภายในใจ" ของฉันเอง...นี่กระมัง!!! ที่คนเราเกิดมาเพื่อให้เราได้ปฏิบัติ

ขึ้นอยู่กับใครจะปฏิบัติดีหรือไม่ดี...จึงเป็นความแตกต่างของพฤติกรรมมนุษย์

...

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ แสงเงิน

๑๖ กันยายน ๒๕๕๘

[บุษยมาศ]

ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจจากทุกท่านค่ะ