“You are a guest” เป็นประโยคที่ผมได้ยินหลายครั้งมากตอนที่มาอยู่ที่นี่ และเป็นการเน้นย้ำถึงสถานะของผม
แล้วมันมีผลอย่างไร?
มีผลหลายอย่างเลยครับ เพราะที่นี่เขาต้อนรับและเลี้ยงดูแขกกันจริงจังมาก เป็นวัฒนธรรมของที่นี่เลยก็ว่าได้ว่าแขกพึงได้รับสิ่งที่ดีที่สุดเสมอ
ยกตัวอย่างเช่น เวลาที่ผมออกไปเยี่ยมบ้านคนไข้กับทีมเยี่ยมบ้านของศูนย์ฯ ทุกคนก็จะให้ผมนั่งที่นั่งข้างคนขับโดยปริยาย เพราะว่านั่งสบายสุด และไม่ต้องไปเบียดกับคนอื่น
พอผมอยู่ไม่สุข จะช่วยพนักงานขับรถกับพยาบาลแบกของ ถือย่าม รึอื่นๆ คุณเธอก็ไม่ยอมท่าเดียวครับ ส่ายหัวจริงจังแล้วว่า “You are a guest (คุณเป็นแขก)” (ฉะนั้นจงอยู่เฉยๆ สบายๆไปซะ)
เวลาไปกินข้าว ก็ไม่ยอมให้แขกออกค่าข้าวอีก แย่งกันออกเงินให้ซะอย่างนั้น (และแย่งกันสั่งเมนูอาหารแนะนำให้ผมอีก มาอยู่ที่นี่เลยน้ำหนักขึ้นมาเยอะเหมือนกันครับ)
เวลาเข้าไปในบ้านคนไข้ พอเจ้าบ้านทราบว่าเป็นหมอ (และเป็นต่างชาติ) เจ้าบ้านก็จะหันไปทางสตรีในบ้านและให้เธอแบกเก้าอี้มาให้ผมนั่งทันที (สตรีที่นี่แข็งแรงครับ) ถ้ามีเก้าอี้พลาสติก กับเก้าอี้บุหนังอย่างดี แขกก็ต้องนั่งเก้าอี้หนัง (ห้ามไปนั่งเก้าอี้พลาสติกเด็ดขาด ถือว่าผิดผีของที่นี่มากๆ เขาไม่ยอม)
ถ้ามีเก้าอี้ 2 ตัว แต่มากัน 3 คน แขกก็ต้องนั่งเป็นคนแรก ค่อยตามด้วยสตรีสูงวัย และบุรุษ ตามลำดับ (สตรีเฉยๆจะได้นั่งหลังสุดครับ เน้นอีกครั้งว่าสตรีที่นี่แข็งแรง)
นอกเวลางาน เวลารู้จักคนใหม่ๆ พอเขาทราบว่ามาจากต่างประเทศ ทุกคนก็จะให้การต้อนรับขับสู้อย่างดีมาก
อย่างเพื่อนใหม่ที่ผมรู้จักที่นี่ ชื่อว่า Daniel พอ Daniel ทราบว่าผมมาอินเดียและเมืองนี้เป็นครั้งแรก ก็อาสาพาเที่ยวรอบๆเมืองทันที และให้เบอร์โทรศัพท์ไว้ ก่อนที่จะเน้นว่าถ้ามีอะไรให้โทรหาได้ทันที (ซึ่งสัปดาห์ต่อมา ก็ได้ Daniel พาไปหลายที่เลยครับ คืนก่อนกลับ ยังอุตส่าห์ขับรถมาจากบ้านเพื่อมาอำลาผมถึงที่อีก)
เวลาไปทานข้าวที่บ้านของชาวอินเดีย ถ้ามาในฐานะแขก ก็จะได้กินพร้อมกับผู้ชายที่เป็นเจ้าบ้านครับ ส่วนพวกสาวๆ (ภรรยา/แม่/พี่สาว/น้องสาว) ก็ทำหน้าที่เสิร์ฟอาหารและยืนรออยู่แถวๆครัว เผื่อเจ้าบ้านเรียกหาอะไร จะได้หยิบให้ได้ทันที (เท่าที่คุยกัน เห็นว่าถ้ากินกันแค่คนในครอบครัว จะกินพร้อมกันครับ แต่ถ้ามีแขกกิตติมศักดิ์มา ก็จะกินกันแค่บุรุษเท่านั้น สาวๆรอกินทีหลัง)
ช่วงที่มาอยู่ที่นี่แรกๆ ผมก็ค่อนข้างเกรงใจและไม่ชินกับการรับรองแขกอย่างจริงจังของที่นี่เหมือนกัน แต่พออยู่ไปสักพัก ก็เริ่มปรับตัวได้ครับ
ไม่มีความเห็น