กำลังจะฮึดสู้ ในเรื่องบางเรื่อง... ด้วยรู้สึกว่า เสียศักดิ์ศรี จังเลย...
สักครู่ เริ่มลังเล สงสัยว่า..
อัตตาเรา แรงมากไปหรือเปล่า...
ต้องแยกแยะ ขอบเขต ..ของทั้งสองคำนี้ใหม่ เสียแล้ว....
รูปแลนาม..จิตดูกาย..กาย...เป็น..บ่าว...ศักดิ์ศรีหายไป..อิอิ
กาย..ดูจิต..เออนะ..กายหายไป...เหลือแต่..ศรีษะ(หัวกบาล).....กับใจ..เต้นกระดุ้บๆ..5555
มาล้อเล่นอีกแล้ว..อย่าโกธรนะ..(หลานชาย)...
กลอนหก
* จริงแท้ ทางธรรม บ่งบอก
เตือนตอก จิตให้ ไป่ถวิล
ยึดติด แต่ของ แผ่นดิน
แท้ทุก สิ่งสิ้น อนิจจัง