โยคะ : วิถีสุขสรรค์

เมื่อวานนี้ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๕๘ ได้ไปร่วมงานการมอบเกียรติบัตร ให้ผู้ผ่านการอบรม โยคะอาสนะเพื่อความสุข ที่จัดโดย ชมรมไท้เก็กมิตรโคราช เทศบาลนครนครราชสีมา ในปีนี้แล้วจำนวน ๓ รุ่น ๆ ละ ๔๐ คน และทางชมรมฯ นัดหมายเพื่อมารับเกียรติบัตรพร้อมกันในวันนี้ ผมได้รับการประสานจากท่านประธานชมรมฯ คุณโสภณ ศุภสีห์ ให้ไปช่วยถ่ายทำวีดิโอกิจกรรมในครั้งนี้ให้กับทางชมรมฯของพวกเราด้วย โดยขอให้ไปถึงบริเวณงานประมาณ ๑๖.๓๐ น. แต่ปรากฏว่า ฝนเกิดตกหนักในช่วงเวลา ประมาณ ๑๕.๓๐ น. จนถึง ๑๖.๓๐ น. ก็ยังไม่หยุด แต่ก็ตกเบาลงมาบ้าง สอบถามจากเลขาชมรมฯทางไลน์ ได้รับการยืนยันว่ากิจกรรมยังคงจะจัดตามกำหนดเดิม.....

ผมจึงออกเดินทางจากบ้านในเวลาประมาณ ๑๖.๔๐ น. โชคดีที่เมื่อเข้าไปถึงในตัวเมืองนครราชสีมา ฝนหยุดตกพอดี แม้ว่าจะมีน้ำยังนองพื้นถนนบางช่วงอยู่บ้าง ผมเดินทางถึงบริเวณงานหลัง ๑๗ น.เล็กน้อย มีสมาชิกชมรมฯ และ ผู้ที่ผ่านการอบรม ที่จะมารับเกียรติบัตรเดินทางมาถึงแล้วจำนวนหนึ่ง ต่อจากนั้นก็มีสมาชิกทะยอยเดินทางกันมา รวมทั้งท่านประธานชมรมฯ ก็เดินทางมาถึงในเวลาต่อมา......

แต่พิธีการต่าง ๆ ยังเริ่มไม่ได้ เพราะเอกสาร หนังสือ และ เสื้อรุ่น ต่าง ๆ อยู่ที่รถของ ที่ปรึกษาชมรมฯ ที่ทราบว่ากำลังเดินทางมา แต่เกิดเจอปัญหาเนื่องจากการจราจรบนถนนมิตรภาพติดขัด เพราะฝนตกและเป็นช่วงหลังโรงเรียนเลิกอีกด้วย......แต่สมาชิกที่มาร่วมงานที่ประกอบด้วย ทั้ง สส. และ สว. ต่างก็พูดคุยกันอย่างมีความสุข โดยมีทั้งน้ำดื่มและของว่างหลากหลายชนิดให้ได้ชิมกัน....จนกระทั่งหลัง ๑๘ น. ไปแล้ว เอกสาร หนังสือ และ เสื้อรุ่น จึงเดินทางมาถึงและได้เริ่มงานกัน

เริ่มตั้งแต่การลงทะเบียน รับเสื้อของแต่ละรุ่น แต่ละรุ่นใส่เสื้อของรุ่นตนเอง แล้วจึงเริ่มงาน....โดยท่านประธานชมรมฯ กล่าวขอบคุณผู้สนับสนุนและแสดงความยินดีกับผู้ที่ผ่านการฝึกอบรมทุกท่าน ก่อนที่จะมอบหนังสือขอบคุณ ผู้สนับสนุนและครูผู้ฝึกสอนโยคะทั้ง ๓ คน แล้วจึงมอบเกียรติบัตรให้ผู้ที่ผ่านการฝึกอบรม ทั้ง ๓ รุ่น ตามลำดับ สุดท้ายก็เป็นการถ่ายรูปหมู่ไว้เป็นที่ระลึก....ซึ่งสมาชิกส่วนหนึ่งก็ไม่ได้อยู่ร่วมถ่ายรูปหมู่นี้ เพราะเนื่องจากเวลาล่วงเลยมาแล้วค่อนข้างมาก สมาชิก ทั้ง สส. และ สว. บางคนก็ติดธุระต้องกลับก่อน....

การทำหน้าที่ถ่ายวีดิโอของผมในวันนี้ เจอปัญหาไม่น้อย เพราะปัจจุบันแทบทุกคนจะมีกล้องถ่ายภาพหรือสมาร์ทโฟนที่สามารถถ่ายภาพได้ด้วยมา ดังนั้นจึงมีช่างภาพจำนวนมาก เดินไปเดินมาตลอดเวลา....และหลาย ๆ ท่านคงไม่ทราบว่าผมกำลังถ่ายวีดิโอ เพราะกล้องที่ใช้เป็นกล้องขนาดเล็ก ที่ใช้ถ่ายได้ทั้งภาพนิ่งและวีดิโอ เมื่อดูที่ตัวกล้องส่วนใหญ่ก็จะคิดว่าผมถ่ายภาพนิ่ง....และเป็นอีกปัญหาหนึ่งที่ทำให้หลายคนยืนนิ่งรอให้ผมกดชัทเตอร์และมีเสียงดังแชะ เหมือนสมาร์ทโฟน....ซึ่งกล้องผมตั้งไว้ไม่ให้มีเสียง เพราะรู้สึกว่าการตั้งให้กล้องส่งเสียงเวลากดชัทเตอร์ มันรบกวนคนอื่น ๆ โดยเฉพาะคนที่ถ่ายวีดิโอพร้อมการบันทึกเสียงไปด้วย จะได้ยินเสียงแชะจากการกดชัทเตอร์จากการถ่ายภาพเข้าไปด้วย.....ตามตัวอย่างวีดิโอในงานนี้....(ผมจึงเอาเสียงดนตรีมาใส่เพิ่มเพื่อลดเสียงรบกวนนี้ลง)