..... ชาติเสือ ... โคลง สี่สุภาพ .....


มิไหวหวั่นหวาดเกรง ......ระย่อ ........... โซอดมิทดท้อ ...... ล่าด้วยแรงตน

ขอขอบคุณ ภาพจาก วิกิพีเดีย


๐๐ ชาติเสือจะจับเนื้อ ........................ กินเอง

สมดั่งคำนักเลง .................................บ่งพ้อ

มิไหวหวั่นหวาดเกรง ..........................ระย่อ

โซอดมิทดท้อ ...................................ล่าด้วยแรงตน


๐๐ สูงศักดิ์เยี่ยงพยัคฆ์ร้าย ....................ชูตน

ทรหดยอมอดทน ...............................เพื่อท้อง

อดอยากจักหาหน ..............................ทางสู่ ... เหยื่อเฮย

หากประสบพบต้อง ............................จดจ้องจู่โจม


๐๐ ศักดิ์ศรีมีมากค้ำ ...........................คอคน

ลำบากแสนยากจน ...........................ต่อสู้

มิยอมเอ่ยเผยผล ...............................ลำบาก

ยอมทุกข์ยากมิคู้ ...............................เข่ากู้ศักดิ์ชาย


๐๐ ยามจนมิทนสู้ ..............................ชีวิต

เอาแต่คอยลิขิต ...............................จากฟ้า

มักจะโกรธโทษผิด ...........................ใครอื่น ... จริงนา

มิจักมองตนบนหน้า ...........................ชั่วช้าหรือไร


๐๐ วิสัยเสือจักต้อง ..........................รักลาย

ชีพดับลับมิคลาย ............................ขู่เย้า

สาบสัตว์จัดมิหาย ...........................มลายสู่ ...กายแฮ

สาบกลิ่นระรินเร้า ...........................สาบเจ้าชาติเสือ


ผู้ประพันธ์ : วันปีย์

หมายเลขบันทึก: 593127เขียนเมื่อ 4 สิงหาคม 2015 13:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 สิงหาคม 2015 13:12 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท