​ชีวิตที่พอเพียง : ๒๔๖๖. ควงสาวเที่ยวไต้หวัน ๖. ชมตลาดร้อยปี

ตลาดร้อยปี หรือหมู่บ้านโบราณที่บริษัททัวร์พาเราไปชมคือ โจ๋วเฟิ่น (Jiufen Street) ในวันที่ ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๘ โดยไกด์ (คุณรัตน์) พาเรานั่งรถจากโรงแรม New Taipei Convention Center Hotel ไปประมาณ ๔๕ นาที โดยในช่วงหลังทางขึ้นเขามองเห็นวิวทะเล ไปถึงหมู่บ้านเวลาราวๆ เกือบเก้าโมงเช้า หมู่บ้านอยู่บนเขา สูงกว่าระดับน้ำทะเล ๔๓๕ เมตร

หมู่บ้านนี้ตั้งขึ้นสมัยญี่ปุ่นปกครองไต้หวันอยู่ ๕๐ ปี ระหว่าง ค.ศ. 1895 – 1945 ญี่ปุ่นไปทำ เหมืองทองที่นี่ จึงมีการตั้งหมู่บ้าน และเวลานี้ก็มีพิพิธภัณฑ์ทองอยู่ที่นี่ แม้เหมืองทองปิดไปนานแล้ว แต่เราไม่ได้ไปดู

คุณรัตน์บอกว่าชื่อทางการของที่นี่คือ ร่วยฟัง แต่มีตำนานว่า เนื่องจากเป็นหมู่บ้านห่างไกล และอยู่บนเขา ทางคมนาคมลำบาก เวลามีคนเดินทางเข้าเมืองไปซื้อของ จึงมีคนฝากซื้อหลายคน เป็นที่มาของคำว่า โจ๋วเฟิ่น (โจ๋ว = ๙, เฟิ่น = ชุด) คือเป็นหมู่บ้านที่คนไปซื้อของทีละชุด ๙ ชิ้น เพราะฝากกันซื้อ

เนื่องจากมีอิทธิพลของวัฒนธรรมญี่ปุ่น ที่นี่จึงมีสินค้าของกินแปลกๆ สำหรับไต้หวัน ที่เราติดใจคือขนมโมจิ ที่อร่อยและราคาไม่แพง เนื่องจากเราไปถึงเช้ากว่านักท่องเที่ยวโดยทั่วไป คนจึงยังไม่แน่น คุณรัตน์บอกว่า วันเสาร์อาทิตย์คนจะแน่นมาก

ลักษณะของตลาดคือเป็นถนนแคบๆ กว้างประมาณ ๓ เมตร ไปตามไหล่เขา มีห้องแถวสองข้าง เป็นร้านค้าทั้งหมด ขายสินค้าหลากหลาย พอระยะทางสัก ๕๐ เมตรก็มีช่องว่างให้ลมโกรกเสียทีหนึ่ง

เราทั้งโชคดีและโชคร้าย คือวันนี้เป็นวันแห่ขบวนเทพเข้าตลาด รถโค้ชจึงต้องไปจอดที่จอดรถข้างล่าง ขึ้นมารับพวกเราไม่ได้ ต้องไต่บันไดลงไปเอง แต่ที่โชคดีคือ เราได้เห็นขบวนแห่จากไกลๆ แต่เสียงกลองและฉาบดังลั่นทีเดียว

ทางเข้าตลาดมีป้ายบอกอย่างคลาสสิค

ในตลาด

ร้านโมจิสำเร็จรูป

ร้านโมจิสด ราคาถูกกว่าที่ญี่ปุ่น 3 ร้านโมจิสำเร็จรูป๕ เท่า

โรตีขนมถั่วกับไอศรีม เสียดายไม่ได้ลองชิม

กุนเชียงไต้หวัน นี่ก็ไม่ได้ลอง

เห็ดปิ้ง นี่ผมเเคยกินที่พะเยา อร่อยมาก

วิวทะเล จากหมู่บ้านโจ๋วเฟิ่น

ขบวนแห่ทวยเทพเข้าตลาด

วิจารณ์ พานิช

๑๘ พ.ค. ๕๘

สนามบิน Taoyuan International Airport