บันทึกการเดินทางของการรักษาเดือนพ.ค 58
13 พ.ค 58 หมอนัดแม่มาฟังผลการตรวจ CT scan Abdoman เราสี่พี่น้องนัดกันมาพร้อมหน้าพร้อมตา อีกครั้งที่เห็นสีหน้าแม่สดชื่นด้วยความสุข แม่บอกว่าเป็นอะไรก็เป็นกัน แม่ก็อยู่มานานแล้วชีวิตที่เหลือตอนนี้คือกำไร....ฉันก็ไม่รู้จะพูดอย่างไรนอกจากคำว่าสู้ๆนะแม่
น้องชายคนสุดท้องเธอก็ชอบถ่ายรูปเสียเหลือเกินเราก็บอกนี่โรงพยาบาลนะอย่าให้มันเอิกเกริก
สุดท้ายเราก็เลยต้องถ่ายอยู่ดี แม่บอกแม่อยากมีรูปลูกๆไว้นี่นะเอาถ่ายก็ถ่ายเก็บไว้เป็นความทรงจำดีดีเพื่อแม่เพื่อเรา
หลังจากเข้าพบหมอเฉพาะทางด้านศัลยกรรมตับ หมอบอกว่าแม่เป็นมะเร็งที่ท่อน้ำดีและลามไปที่ตับด้านขวาขนาดประมาณ4x4.6cmก้อนเบียดท่อน้ำดีจนอุดตันจึลต้องจัดการระบายน้ำดีเพื่อให้อาการตัวเหลืองดีขึ้นก่อน หมอส่งแม่ไปให้หมอGI ทำการส่องกล้องและใส่stent เพื่อระบายน้ำดี เเละคิวที่เร็วที่สุดคือวันพรุ่งนี้
14พ.ค ประมาณ 09.00นเราจึงพาแม่กลับมาadmit ที่รพ.ศิริราชปิยมหาการุณ ตั้งแต่ จุด Admit จนถึงward จะมีผู้รับผิดชอบในการให้ข้อมูลเป็นระยะ ที่ห้องพักน้องๆพยาบาลจะเเนะนำตั้งแต่การใช้งานของเตียง เครืองมืออุปกรณ์ต่างๆในห้อง เภสัชกรเข้ามาตรวจสอบยาเดิมที่กินประจำ ฝ่ายโภชนากรจะโทรมาแจ้งรายการอาหารและให้เลือกเมนูว่าจะรับแบบไหนแต่ละเมนูจะดูให้เหมาะกับโรคที่เป็น แม่เป็นความดันโลหิตสูงอย่เดิมฉนั่นอาหารจึงมีรสค่อนข้างจืดแต่กอร่อยใช้ได้เลยทีเดียว ส่วนอาการแม่ตอนนี้ตัวตาเหลืองมาก คันตามตัวแถมปวดข้อเท้าซ้ายพาลเอาเดินไม่ค่อยได้ด้วยความปวด หมอช่วยดูเเละจ่ายยารักษาอาการเก๊าท์เทียมให้พอทานยาได้วันเดียวอาการก็ทุเลาไป
14.00น. เจ้าหน้าที่มารับแม่ไปห้องส่องกล้องเพื่อใส่สายระบายน้ำดีหมอใช้วิธีส่องกล้องทางกระเพาะอาหารผ่านเข้าไปทางเดินน้ำดีเเละไปที่ตับกลีบซ้ายวางสายคาไว้เพื่อให้น้ำดีระบายได้และต้องรอดูผลจนกว่าอาการตัวเหลืองจะทุเลาออกจากห้องGI scope ประมาณ 16.00น. หมอขอให้นอนรพ.หนึ่งคืนเพื่อสังเกตุอาการ แม่แค่มีอาการคลื่นไส้อาเจียนสองสามครั้งพอได้ยาฉีดก็ทุเลา
15พ.ค 58 สายๆหมอมาตรวจเยี่ยมอาการ พร้อมแจ้งผลการรักษา และการใส่ stent ให้ทราบและให้เอกสารการรักษาไว้เพื่อรักษาต่อครั้งหน้า นัดF/U 1 สัปดาห์ เพื่อเจาะเลือดดูการทำงานของตับและน้ำดี พวกเราก็รอลุ้นกันอีกทีถ้าผลออกมาดีหมอจะนัดแม่ผ่าตัดเพื่อเอาก้อนมะเร็งที่ตับกลีบขวาออก รอต่อไปด้วยความหวังเพื่อหยุดยั้งมะเร็งท่อน้ำดี
ที่พึ่งทางใจ แม่สั่งไว้อย่าลืมไปไห้วพระให้แม่นะลูก
อบอุ่นจังครับ คนเราไม่สามารถบอกได้ว่าวันข้างหน้าชีวิตของเราจะเป็นอย่างไร? แต่วันนี้การได้อยู่ด้วยกัน รับรู้ความรู้สึกด้วยกันท่ามกลางกันร่วมกัน มีความหมายและมีคุณค่ามากที่สุดอยู่แล้ว เป็นวันที่สวยงามมากนะครับพี่ แม้ในใจเราจะมีความรู้สึกประเดประดังมากมาย ขอให้คุณแม่หายเร็วๆ ท่ามกลางความรักของลูกๆ นะครับ ให้กำลังใจพี่และพี่น้องทุก ๆ ท่านด้วยนะครับ
เวลาเราเป็นพยาบาลเราสามารถจัดการกับอารมณ์ของผู้ป่วยและญาติได้อย่างดีแต่พอเป็นแม่เราเองความผูกพันมันทำให้เราติดกับ..ความทุกข์ใจซะงั้น..คำของอจ.สกลบอกไว้ใช่เลย
ขอร่วมส่งกำลังใจ ครับ