เราอยู่กันที่นี่บ้านหลังเดียวกัน 29 : คืนหนึ่งทีอบอุ่น

คราวกลับต่างจังหวัดเมื่อสงกรานต์ที่ผ่านมา ระหว่างการเดินทางช่างร้อนอบอ้าวมาก พ่อพาแวะเข้าปั๊มรายทาง เพื่อพักดื่มน้ำเย็นๆ และได้มีโอกาสลงไปเดินพักผ่อนบ้าง และกว่าจะถึงบ้านวันนั้นทุกคนต่างก็เพลียกัน รวมถึงตัวผมด้วยครับ

ที่บ้านตาอ๊อดคืนนั้นคนเยอะแยะไปหมด ต่างดื่มกินกันสนุกสนาน ผมได้แต่นั่งอยู่กับพ่อ ผมกลัวร่องพื้นบ้านที่มองเห็นข้างล่าง (บ้านไม้ไทยสมัยเก่า ชั้นเดียวใต้ถุนยกสูง) มันดูสูงจนผมไม่กล้าก้าวข้ามร่องไม้นั้น ผมตัวสั่นจนหางตกแนบก้น

พ่อครับ...

พวกผู้ใหญ่ส่งเสียงดังเอะอะกันสนุกสนาน พวกเด็กๆก็ส่งเสียงกันเซงแซ่ ผมรู้สึกไม่ปลอดภัย ผมกลัวและได้แต่นั่งตัวสั่นอยู่กับพ่อ ผมคิดถึงบ้านของเราที่เงียบสงบจังเลย

คืนนั้นกว่าพ่อจะพาผมเข้านอนก็ดึกมากแล้ว พวกผู้ใหญ่พากันกลับไปหมดแล้ว เด็กๆ ก็หลับกันหมดแล้ว ผมรู้สึกปลอดภัยเมื่อพ่อกางมุ้ง มีหมอนผ้าห่มกองกันตีนมุ้งอยู่ ผมไม่รู้สึกอึดอัดหรอก แต่รู้สึกอบอุ่นมากกว่าที่ได้อยู่ร่วมกันในมุ้งหลังนี้ มีทั้งพ่อ แม่ และพี่ปอ

พ่อครับ...

อากาศคืนนั้นแม้อากาศจะร้อนอบอ้าว แต่ผมรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย จนอยากจะให้อยู่แบบนั้นตลอดไป

................

22 เมษายน 2558

พ.แจ่มจำรัส