๖๐๙. ใครไม่รู้...แต่ใจของเรารู้

การหมั่นฝึกปฏิบัติภายในใจของเรา...

ขึ้นอยู่ที่ใจของเราเป็นหลัก...

คนอื่นอาจไม่รู้...แต่ภายในใจของเราเป็นผู้รู้

ฝึกเพียงแค่...คิดดี พูดดี ทำดี...เท่านั้น

ไม่ฝักใฝ่ หรือสนใจในคำพูดที่ไม่ดีของผู้อื่น...

เข้าใจในความเป็นมนุษย์ ซึ่งมีความแตกต่างกัน

จะให้เหมือนตัวเรา คงไม่ใช่ เพราะตัวเรายังไม่เหมือนตัวเขาเลย

ฝึกหมั่นให้อภัยบ่อย ๆ แผ่เมตตาให้กับผู้อื่นเสมอ...

ปฏิบัติแบบนี้บ่อย ๆ...สุดท้ายใจจะนิ่ง สงบ...

เห็นคนอื่นพูดไม่เข้าหู ก็จะมีอาการใจนิ่ง พิจารณา

คิดเพียงว่า..."เป็นเช่นนั้นเอง"...

นี่คือ...การปฏิบัติที่ตัวของฉันได้ปฏิบัติเกี่ยวกับ "หลักธรรม"

ขอเพียงคนอื่นไม่รู้...แต่สำหรับใจของฉัน ๆ เป็นผู้รู้เท่านั้น คงพอ

...

บุษยมาศ แสงเงิน

๗ เมษายน ๒๕๕๘

[บุษยมาศ]

ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ