บทกวี : อ้อมกอดของลูก
อ้อมกอดของลูก
คิดถึงอ้อมกอดนั้นอันอบอุ่น
อ่อนละมุนด้วยใจรักไร้เดียงสา
ปัดความทุกข์อุกอั่งพังเพมา
หลายเวลาวานวันที่ผ่านเลย
เป็นอ้อมกอดน้อยน้อยของลูกรัก
ด้วยใจภักดิ์รักแท้แน่อกเอ๋ย
ซับน้ำตาที่หลั่งดั่งคืนเคย
มาปลอบเปรยเย้ยน้ำตาของพ่อนี้
เพราะน้ำตาพ่อผู้ชายไม่อายดอก
อกสามศอกชอกช้ำนำหลีกหนี
ด้วยใจหลงงมงายหน่ายความดี
ดั่งภูตผีปีศาจร้ายทำลายลง
จึงกอดนั้นช่วยพ่อให้หายคิด
หยุดวิปริตคลุ้มคลั่งจิตลุ่มหลง
วิปลาสมาดร้ายกลายมั่นคง
รักยืนยงจากใจลูกที่ผูกพัน.
..................
10 มีนาคม 2558
พ.แจ่มจำรัส
หมายเลขบันทึก: 587262เขียนเมื่อ 10 มีนาคม 2015 18:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 มีนาคม 2015 18:57 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (6)
งดงามมากครับ
ไพเราะมากค่ะ
บทกวีไพเราะค่ะ
เห็นรากเหง้าอารมณ์ ความห่วงหา และความรัก จากเยื่อใยของลูก ที่พ่อปลูกฟูมฟักรักษา นี่คือ ยาโอสถ ที่คอยปลดเปลี้องทุกข์ ให้สุขได้นะครับ
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก