ชื่นใจจริงๆ..


พรรคพวกต้องการเขียนรายงานในหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบให้เสร็จสิ้นตามระยะเวลาที่กำหนด พบว่าการนั่งทำงานที่บ้านนั้น การเขียนไม่รื่นไหล ด้วยเงื่อนไขหลายประการ ที่สำคัญคือ ต้องปรึกษาทีมงานตลอดเวลาในเรื่องข้อมูลและการปรึกษาหารือบางประเด็น กลุ่มนี้จึงตัดสินใจไปเช่าบ้านพักของเขื่อนอุบลรัตน์ ของ กฟผ. อ.อุบลรัตน์ ซึ่งห่างออกไปจากตัวเมืองขอนแก่น 56 กม.

ผมหรือ ก็เป็นพนักงานขับรถน่ะซี.. พาทีมงานไปกินข้าวกลางวัน ข้าวเย็น ส่วนเวลาที่เหลือ ผมก็ไปออกกำลังกายบ้าง ถ่ายรูปโน่น นี่ ตามประสาคนชอบถ่ายรูปหลายปีก่อนผมมาที่เขื่อนเป็นประจำทั้งมาเล่นกอล์ฟ และพาเพื่อนๆหรือครอบครัวมาเที่ยวมาเขื่อนก็ต้องกินปลาที่ชาวบ้านจับมาจากเขื่อน มีปลาสารพัดชนิด รวมทั้งปลาบึก


เมื่อสายวันนี้ผมขับรถขึ้นไปไหว้พระใหญ่บนยอดเขาเป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่สวยงาม มองเห็นเด่นแต่ไกลผมขึ้นมาหลายครั้งในอดีต ไหนๆก็มากินมานอนที่เขื่อนก็ต้องขึ้นมากราบพระกันหน่อยบนยอดดอยนั้นผมเห็นรถ BMW คันงามสามคันสามรุ่นป้ายทะเบียนเป็นรถสถานทูต ผมเดินเข้าไปใกล้ได้ยินเขาพูดกันคล้ายภาษาจีน สักพักก็มีวัยรุ่นหนุ่มสาว และสาวไม่แท้สามคันกรี๊ดกร๊าด สะดีดสะดิ้ง มาเชียว เขาขึ้นไปกราบพระองค์ใหญ่

อีกพักหนึ่งก็มีรถปิคอัพเก่าๆขึ้นมา มีคุณยายชุดขาวลงมาจากรถเดินหลังคุ่ม ลูกหลานเอาถุงสิ่งของมากองให้ แล้วก็ขับรถลงไป คุณยายเดินหลังงอต้วมเตี้ยมไปหยิบห่อสิ่งของเดินไปขึ้นบันได ผมเดาว่าคุณยายคงมาบำเพ็ญภาวนาที่นี่เป็นประจำ ผมจะก้าวไปช่วยคุณยาย แต่ทันใดนั้น......

เจ้าหนุ่มสาวเมื่อกี้เดินลงมาพอดีเขาเห็นคุณยายถือถุงสิ่งของและเดินหลังคุ้มงอต่างก็รีบมาขอช่วยคุณยายคนหนึ่งเอาถุงไป อีกสองสามคนมาจุงแขนคุณยายพาเดินขึ้นไป..... ผมลืมตัวไปครู่หนึ่ง นึกขึ้นได้ก็รีบคว้ากล้องมาถ่ายรูปเก็บไว้

เป็นภาพที่งดงามมากจริงๆสวยจริงๆ

ตรงไปตรงมา..แรกที่ผมเห็นเด็กกลุ่มนี้ขึ้นมาก็นึกไปทางตำหนิว่า เด็กเอ้ย เอาแต่พากันเที่ยว เปลืองน้ำมันรถมอเตอร์ไซด์ ทำไมไม่ไปใช้เวลาช่วยพ่อแม่ทำงาน...มาจับกลุ่มกันขับรถเที่ยว ดูซิมือถือคนละเครื่อง ใบหน้าจ้องอยู่แต่หน้าจอนั่น เดือนๆเสียค่าโทรศัพท์แบบไร้สาระไปเท่าไหร่...อิอิ ผมก็นึกไปเรื่อยเชิงตำหนิ เขาเหล่านั้นในใจ

แต่เมื่อเห็นกับตาที่เขาและเธอเหล่านั้นกุลีกุจอช่วยคุณยายนั่นซิ......เป็นภาพที่งามจริงๆ

งามจริงๆ มีความหมายมาก เด็กน้อยเอ้ย... ลุงคนนี้เปลี่ยนใจ ขอชื่นชมเธอนะ

ชื่นใจจริงๆครับท่าน....

หมายเลขบันทึก: 586549เขียนเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2015 20:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2015 20:13 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

เป็นภาพที่น่ารักมากเลยค่ะ

ครับ เห็นภาพเหล่านี้แล้ว คนทำงานพัฒนาสังคมอย่างผมก็ชื่นใจ ครับ


น่าชื่นใจจริง ๆคุณยายคงให้ศีลให้พรมากมายนะคะ

คิดถึงเด็กๆที่เคยสอน ระยะหลังมักมีสาวประเภทสองอยู่ในห้องเรียน และก็เป็นสาวเหล่านี้ละค่ะที่กุลีกุจอช่วยอาจารย์ พอไปถึงหน้าห้อง เธอจะรี่มารับของ เอกสารที่อาจารย์หอบมาไปวางบนโต๊ะ พออาจารย์จับแปรงลบกระดานที่อาจารย์คนก่อนหน้าเขียนทิ้งไว้ เธอจะเข้ามาอาสาลบกระดานให้ เท่านี้ก็ชื่นใจหายเหนื่อย ห้องที่มีพวกสาวเหล่านี้มักจะมีบรรยากาศผ่อนคลาย ยามถามคำถาม ไม่มีใครตอบก็มักจะมีเสียงแหลมห้าวพยายามก่อนใคร คิดถึงพวกเธอด้วยความรู้สึกดีๆและอวยพรให้เธอมีความสุขในชีวิตที่เลือก พวกเธอมีทั้งความสามารถและความงดงามในจิตใจค่ะ

ครับ ผมก็มีญาติห่างๆที่เป็นสาวประเภทสอง เธอทำงานบ้านให้คุณยายหมดทุกอย่าง สอาดมากด้วย แม้เธอจะพูดมากไปหน่อย แต่ทุกคนก็ให้อภัยเธอเพราะเธอมีเจตนาดีทั้งนั้น เธอเหล่านี้จะ active มากกว่าเกณฑ์ทั่วไป ก็แปลกแต่ดีนะครับ เพราะเธอกระทำในสิ่งที่ดีดี


เห็นด้วยครับเมื่อเธอเหล่านั้นมาช่วยโน่นนี่แก่คุณครู เราก็หายเหนื่อยครับ

ชื่นใจที่ได้เห็นน้ำใจดีๆจากคนรุ่นนี้นะคะ

เคยประสพด้วยตนเองเจ้าค่ะ..สาววัยรุ่น..ลุกให้นั่งในรถเมล์..แล้วนั่งตักซ้อนกันแบ่งที่ให้ยาย(ธี)..นั่ง..

ที่เมืองนอก..หายากมากๆๆๆๆ.มีแต่ทะเลาะกันว่าใครเป็นคนเสียภาษีมากกว่ากันแม้แต่เด็กกับคนแก่..ใครจะยอมใคร5555..(ในเยอรมัน)..

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท