ตอนที่ 4 ศึกกับพม่าครั้งที่ 3

วันนี้เมื่อปี พ.ศ.๒๓๑๐ (๑๒ ม.ค.๒๓๑๐) : หลังจากที่ท่านพระยาตาก(สิน) ได้พาทหารข้ามแม่น้ำปราจีนไปฟากฝั่งตะวันออกเมื่อวานนี้ เพื่อรอทัพใหญ่ซึ่งมีพระเชียงเงินเป็นแม่ทัพยกต ามมา

แต่รอจนกระทั่งเย็นก็ยังไม่มา

พอรุ่งขึ้นจึงได้สั่งให้ยกพลเข้าไปในป่า

แล้วให้หยุดพักทัพที่สำนักหนองน้ำ หุงหาอาหารกินกัน เพื่อรอพระเชียงเงินยกกองทัพตามมา

พอช่วงบ่ายพระเชียงเงินจึงได้ตามมาถึง <?xml:namespace prefix = o /> <?xml:namespace prefix = o />

ครั้นพอช่วงเย็นได้พบกับทัพพม่า ไล่ฟันไล่แทงชาวบ้านที่หนีมาตามทาง

พระยาตากจึงสั่งให้ตั้งปืนใหญ่เป็นค่าย

แล้วจึงขึ้นม้าเสด็จนำหน้าทหารออกไปล่อพม่าให้ตามมา

เมื่อเข้ามาใกล้จึงสั่งให้ระดมยิงใส่พม่าล้มตายแตกกระจายพ่ายไปหมด

ซึ่งนับเป็นครั้งที่สามที่ได้ทำศึกกับพม่าตั้งแต่ออกจากวัดพิไชย

ดังมีข้อความบันทึกตามพระราชพงศาวดารว่า....

"

ครั้นรุ่งขึ้น ณ วันจันทร์ ขึ้น ๑๓ ค่ำ เดือนยี่ ปีจอ อัฐศก ให้ยกพลทหารเข้าไปในป่า

หยุดประทับที่สำนักหนองน้ำ หุงอาหารสำเร็จแล้ว

เพลาบ่ายประมาณ ๒ โมง พระเชียงเงินจึงมาถึง ให้โบย ๓๐ ที แล้วก็ตรัสเห็นกิริยาว่า

มิเป็นใจด้วยราชการ จึงสั่งให้ประหารชีวิตเสีย นายทัพนายกองทูลขอชีวิตไว้

ครั้นเพลาบ่ายประมาณ ๔ โมง พม่าไล่แทง ไล่ฟัน คนซึ่งเลื่อยล้าวิ่งหนีมาตามทาง ทอดพระเนตรเห็น

จึงให้นายบุญมี ขึ้นม้าใช้สวนทางไปได้ประมาณ ๒๐๐ เส้น

พบกองทัพพม่ายกมาแต่ปากน้ำเจ้าโล้ ทั้งทัพบก ทัพเรือ มาขึ้นที่ท่าข้าม

ครั้นเห็นธงเทียว เสียงฆ้อง กลอง พูดจากัน ว่าเป็นพม่ามั่นคงแล้ว

ก็กลับม้ารีบควบมากราบทูลตามได้เห็นนั้น

จึงสั่งให้พลทหารตั้งปืนตับใหญ่ ตับน้อย ดาไว้ต่างค่าย แล้วให้คนหาบเสบียงครอบครัวไปก่อน

แต่พระองค์กับทหารประมาณ ๑๐๐ คนเศษ คอยรับพม่า

ครั้นเพลาบ่ายประมาณ ๕ โมง พม่ายกกองทัพมาถึง

จึงเสด็จนำหน้าทหาร ด้วยหลวงชำนาญไพรสณฑ์ พระเชียงเงิน นายบุญมี นายทองดีทหาร นายแสงทหาร

ออกไปรับล่อพม่านอกปืนใหญ่น้อยซึ่งดาไว้ประมาณ ๖ เส้น ๗ เส้น

พม่ายกทัพเรียงเรียบมาจำเพาะในพงแขม

ครั้นเข้ามาใกล้ได้ที่แล้ว จึงให้ยิงปืนเป็นอันหนึ่งอันเดียว ถูกพม่าล้มตายเป็นอันมาก

พม่าที่อยู่นั้นอุดหนุนกันเข้ามาอีก

จึงล่อให้ไล่เข้ามา แล้วยิงปืนใหญ่น้อยถูกพม่าล้มตายทับกันเป็นอันมาก

พม่าอุดหนุนกันเข้ามาอีก

วางปืนตับเข้าคำรบสาม

พม่าแตกกระจัดกระจายพ่ายไป

จึงให้พลทหารโห่ร้อง ตีฆ้องสำทับ พม่าแตกหนีไปจะคุมกันเข้ามิได้ "

********

เล่าเรื่องโดย

วิวรรธน์ บุญชู

https://www.facebook.com/?ref=tn_tnmn#!/nayboran.nyk?fref=ts