ตอนที่ 3 เมืองปราจีนบุรี

" เสร็จศึกคราวนี้ เราค่อยพากันกลับบ้าน ไปใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกันน่ะ... "
ใครเล่าจะรู้ว่า... การเทครัวจากเมืองตาก ลงมาช่วยกรุงศรีอยุธยาต่อต้านรับศึกกับพม่าในครั้งนั้น จะมีภาระหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่รออยู่ข้างหน้าให้ต้องทำ เพื่อชาติ เพื่อแผ่นดินต้องมาก่อน จึงจำต้องผิดคำสัญญากับครอบครัว แม้วันสิ้นลม ก็มิอาจได้ทำตามคำมั่นสัญญา ...

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

วันนี้ เมื่อปี ๒๓๑๐ (๑๑ มค.๒๓๑๐) ท่านพระยาตากสิน ได้พาพลพรรคจำนวนหนึ่งกลับไปพักที่หนองไม้ทรุม แล้วได้เดินทัพรอนแรมระหว่างทางเมืองนครนาย ก ในวันศุกร์ และเสาร์

ครั้นพอถึงวันอาทิตย์ก็ได้เดินทัพมาถึงเมืองปราจีนบุรี เพื่อข้ามแม่น้ำปราจีนบุรี ไปทางฟากตะวันออก

ซึ่ง ณ จุดที่ข้ามแม่น้ำปราจีนนี้ยังเป็นข้อถกเถียงของนักประวัติศาสตร์อยู่

โดยกลุ่มหนึ่งบอกว่าข้ามที่ประจันตคาม บริเวณด่านกบแจะ ตามพงศาวดาร

ส่วนอีกกลุ่มบอกว่าข้ามบริเวณวัดบางคาง ตั้งอยู่ที่ ต.บางกะจะ ซึ่งในบริเวณนี้คือ เมืองปราจีนบุรีเดิม

แต่ก็มีจุดหนึ่งที่ทำให้เราสามารถชี้ชัดและสรุปจุดที่ข้ามแม่น้ำได้

ถ้าสามารถค้นหาจุดนั้นพบซึ่งพรุ่งนี้จะนำมาเล่าให้ฟังกันต่อครับ

ตามบันทึกในพระราชพงศาวดารกล่าวถึงการเดินทัพในวันนี้ว่า....

" ครั้น ณ วันอาทิตย์ ขึ้น ๑๒ ค่ำ เดือนยี่ ปีจอ อัฐศก กองทัพท่านพระยาตาก(สิน) จึงดำเนินถึงเมืองปราจิณ ข้ามด่านกบแจะ แล้วหยุดพักพล หุงอาหาร ฝ่ายฟากตะวันออก แล้วให้พลนิกายข้ามทุ่งไป จนเพลาบ่าย ๕ โมง ตรัสทราบว่าพระเชียงเงิน ขุนพิพิธวาที นักพระองค์ราม เจ้ากรุงกัมพูชาธิบดี มามิทัน จึงทรงม้า กลับมากับหลวงพรหมเสนา จะเร่งพวกพระเชียงเงิน แต่มิได้พบ."