นิราศอิตาลี (๖)

11) พี่ลืมตาตื่นแล้วแก้วตาพี่

เวลาชี้เจ็ดโมงเช้าเฝ้าห่วงหวง

เปิดหน้าต่างนึกเห็นเป็นกลลวง

ดุจเนินสรวงเมฆาต่ำกว่าบิน

เครื่องทะยานเหนือเมฆเหมือนเสกปั้น

ดุจสุพรรณหงส์น้อยลอยหลังสินธ์

ลอยละล่องท่องไปตามใจจินต์

แต่ถึงถิ่นแดนใดไม่รู้เลย

12) อยู่ที่ไหนไม่รู้ดูไม่ออก

อยากจะบอกบอกไปใคร่เฉลย

จะทำการสิ่งใดอย่างที่เคย

จะเอื้อนเอ่ยถามใครไม่ผ่านมา

พออยู่เฉยใจจิตคิดถึงเจ้า

พอรุ่งเช้าวุ่นวายมากมายหนา

แคนขิมขลุ่ยไปเรียนเพียรวิชา

เตรียมข้าวปลาพร้อมสรรพรับลูกเรา