ตาค้าง
ดึกหนา
มีเพียงข้า กับความหงอย มาคอยเช้า
มีเพียงข้า กับเหนื่อยล้า มาดูดาว
มีเพียงข้า กับความหนาว รวดร้าวใจ
มีเพียงกาลเวลา ที่ล้าแผ่ว
มีเสียงแว่ว ใครระริก กระซิกไห้
มีใคร ฝากสาร ผ่านดววละไม
นำไปให้ ใครอยู่ มิรู้แล้ว
เขียน เสาร์ ที่ ๓ ธนวอาคม ๒๕๓๗
ขณะเดินทางไปรับน้องเอกเทคโนฯ
คำสำคัญ (Tags): #ตาค้าง#ขณะเดินทางไปรับน้องเอกเทคโนฯ
หมายเลขบันทึก: 580522เขียนเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2014 10:23 น. ()ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก