ด้วยความคิดถึง ตอน ประสบการณ์กับ (กลับ) สุวรรณภูมิครั้งแรก
กลับมาสุวรรณภูมิครั้งแรก ตื่นเต้นเป็นพิเศษ กับกระแสของชาวไทย ที่แห่กันไปยลโฉลของสนามบินแห่งใหม่จนทำให้รถติด สนามบินแห่งใหม่นี้จะเป็นยังไงน้า
ระหว่างอยู่บนเครื่องบิน โชคดีได้นั่งตรงหน้าต่าง เพราะกะจะดูสนามบินจากบนฟ้า ไฟยามค่ำคืนคงจะสวยงาม แต่โชคก็ยังไม่มากพอ เพราะนั่งตรงปีกพอดี ม่ะค่อยเห็นอะไรนอกจากปีกเครื่องบิน ฮ่าฮ่า ^___^
ที่ได้ยินมาคือ
- ห้องน้ำน้อย ให้เข้าบนเครื่องก่อนลงมานะ
- กระเป๋าอาจจะหายได้
- การตกแต่งไม่ค่อยสวย
- ต้องนั่งรถจากเครื่องมาตัวตึก
หลังจากเครื่องบินมาจากซิดนีย์เมื่อเวลา 17.05 pm (เวลาซิดนีย์) ถึงเวลา 21.55 pm (เวลาประเทศไทย) ซึ่งถึงก่อนเวลาไปถึงครึ่งชั่วโมง และแล้ว เครื่องก็บินมาถึงเมืองไทย บินหมุนหัวออกอ่าวไทย และบินวนกลับเข้าแผ่นดินอีกที ตื่นเต้นๆๆ
รีบไปต่อคิวเข้าห้องน้ำบนเครื่องบิน และรอคอย...ดูสนามบินยามค่ำคืนจากบนฟ้า
กรณีที่ข่าวต่างๆ ทั้งที่ให้กำลังใจสนามบินใหม่และให้ข้อเสนอแนะเพื่อปรับปรุง ผู้เขียนทำใจเป็นกลางและประเมินความพึงพอใจในสนามบินใหม่จากสิ่งที่พบเห็นได้ดังนี้
- ห้องน้ำในทางเดินจากเครื่องถึงจุดรับตรวจคนเข้าเมือง มีมากพอ แต่ไม่ได้เข้า รีบเดินไปหาคุณพ่อ ส่วนห้องน้ำทางด้านนอกไม่ได้สำรวจ ค่อยไปสำรวจตอนขากลับ
- กระเป๋าเดินทางปลอดภัยดี รอนิดหน่อย เพราะมีสายพานเยอะมาก งง หาไม่เจอว่าเครื่องเอามาลงสายพานไหน มีบอร์ดบอก แต่มันเยอะมาก สุดยอดเลยไม่นึกว่าจะเยอะแยะขนาดนั้น แต่พอเจอว่าไปลงที่สายพานไหน ก็รอไม่นาน รวมๆ ประมาณ 10 นาที
- ตกแต่งพอรับได้ มีบางจุดยังไม่ได้ปกปิด ประมาณว่าเห็นปูนเปลือยๆ มีกลิ่นปูนช่วงวินาทีแรกตอนเดินมาทางเชื่อม หลังจากนั้นก็โอเค
- ไม่ต้องนั่งรถ เพราะเครื่องมาเชื่อมต่อกับงวงช้างเลย
อื่นๆ คือ
- สายพานจากเครื่องมาถึงจุดตรวจคนเข้าเมืองยาวมั่กมาก แต่ก็เพราะสนามบินมันกว้างมั่กมากนั่นเอง
- ตอนตรวจคนเข้าเมือง มีแถวสำหรับคนถือพาสปอร์ตไทย จึงทำให้รอไม่นาน
โดยรวมแล้ว จากที่คาดหวังว่าจะแย่กว่านี้ แต่เท่าที่ประสบ พอใจ 90% เย้ๆ ขอให้ปรับปรุงไปเรื่อยๆ นะคะ
ภาพทางเดินที่มีทั้งคนขี้เกียจเดิน อย่างผู้เขียน ที่เดินถือกระเป๋าเป้ใบใหญ่ และพวกที่พอใจจะเดิน และก็เดินในทางที่ยาวมั่กมาก ใครรู้มั้ยว่ามันยาวเท่าไหร่น้า
ภาพศิลปะที่พบเห็นตลอดทางที่เดินจากเครื่องบินไปจนถึงจุดตรวจคนเข้าเมือง ชอบช้างไทยนี่จัง ^__^ ภูมิใจมาก เวลาเล่าเรื่องช้างไทยให้ชาวต่างชาติฟัง เค้าไม่ค่อยมีช้างให้ดูนอกจากในละครสัตว์ <p>
</p><p>ภาพบรรยากาศด้านนอกเมื่อรับกระเป๋าเดินทางเรียบร้อยแล้ว จะได้นั่งรถกลับบ้านแล้ว ตื่นเต้นๆ</p><p>^__^</p><p>กลับมาแล้วค้า</p>
ความเห็น (23)
Blog อลังการงานสร้างมากครับ (สีสัน)
สนามบินสวยดีครับ
ไวปานวอกเลยคุณเอก ยังแก้ไม่เสร็จเลย รูปมันยืดๆ แปลกๆ
ขอบคุณนะคะที่ชม ชมใช่มั้ย ใช่สิ ชมนั่นแหละเน้อะ หุหุ ทำเสร็จก็รู้สึกว่ามันแสบทรวงไปรึเปล่าน้า แต่ก็จะได้สดใสๆ
สนามบินใหญ่โต รองรับผู้คนได้มากกว่าเดิมเยอะเลย คุณพ่อทำงานที่ดอนเมืองมา 35 ปี ตอนมารับ มาก่อนเวลา มาเดินสำรวจ ถูกใจใหญ่ เพราะระบบการจัดการดีกว่าดอนเมืองมาก แค่ตอนแรกๆ ไม่ค่อยลงตัวและไม่คุ้นเคยกับระบบกันก็เท่านั้นเอง
สวัสดีเมืองไทยนะคะ ^____^
- อิจฉาสุดๆ กับคนที่ได้กลับบ้าน
- อยากกลับไปใช้บริการสุวรรณภูมิบ้าง
- บ้านใหม่ สีสันสดใสครับ
ขอบคุณคุณ Mitochondria ค่ะ ไม่ต้องอิจฉาหรอกค่ะ เดี๋ยวแนนก็ต้องกลับไปเหงาที่ออสเตรเลียเร๊วๆ นี้แล้ว
แต่งบ้านให้สดใสเข้าไว้ จะได้เริงร่าทั้งคนเขียน คนอ่าน ฮิฮิ
^____^
ฮิฮิ ขอบคุณ(อาจารย์)เจษฏานะคะ กลับบ้านมาแล้ว Happy สุดๆ เลยค่ะ แต่ยังไม่ได้ถ่ายภาพอะไรมากมาย ยังไม่ได้ไปเที่ยวไหน
สีเหลือง-เขียว เป็นสีของประเทศออสเตรเลียค่ะ เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเป็นสีของเทพศิรินทร์ด้วย ^____^
แวะไปเยี่ยมบ้านมาแล้วนะ ไม่มีที่ติจ้า ท่าทางจะสนุกกับน้องใหม่นะเนี่ย
^__<
ปีนี้มีอะไรใหม่ๆ ในชีวิตเยอะเลยครับ (ยกเว้นอยู่อย่างนึง...แหะ ๆ ) กลับมาบ้านมีโปรแกรมไปเที่ยวไหนบ้างครับ
come to learn
- โอ้โห สวยค่ะ Blog สวยมักๆ
- เห็นแล้วอยากเลื่อนวันกลับเป็นพรุ่งนี้เลย อ่ะ พี่แนน
- แล้วเจอกันนะคะ อาทิตย์หน้าแล้ว จะได้ไปสำรวจสุวรรณภูมิ อย่างพี่แนนบ้าง เย้ๆ
- อึ้งสี background ครับพี่แนน
- แวะมาขอบคุณกลับไป Australia เมื่อไรครับพี่แนน
ขอบคุณคุณอาจารย์เจษนะคะ มีอะไรในชีวิตที่ไม่ใหม่ด้วยนะ (คิดๆๆ) กลับมาวางแผนว่าจะกินๆๆๆ และกินอาหารไทยตุนไว้ ฮ่าฮ่า
^___^
- สวัสดีจ้านู๋กิ๊ก เดี๋ยว come to learn ก็ได้มาสำรวจสุวรรณภูมิแล้วล่ะ แต่คิดว่าคงจะตื่นเต้นกว่าตอนออกมาเจอหน้าคุณพ่อคุณแม่มากกว่าสนามบินล่ะนะ
- ขอบคุณคุณลุงค่ะ กลับแถวๆ สิ้นเดือนจ้า ว่าแต่คุณลุงขจิต ทำมาเป็นเรียกตามนู๋กิ๊กนี่อ่ะนะ ฮืมๆๆ เล่นไม่เลิกนะคุณลุง แต่ก็ลดจากน้ามาเป็นพี่ เมื่อไหร่จะเป็นน้องซะทีล่ะนะ (เดี๋ยวก็ค่อยเป็นหลานเหมือนเดิม)
^___^
- ดีใจด้วยค่ะที่ได้กลับบ้าน
- บล็อกสีสันสดใส ได้อารมณ์จริงๆค่ะ
ขอบคุณ Mr. เบาหวานโรงพยาบาลพุทธชินราช Anonymous นะคะ ว่าแต่ได้อารมณ์เนี่ย อารมณ์ไหนคะ ขอให้เป็นอารมณ์ดีล่ะกันเน้อะ
^____^
- คิดถึงน้าแนน หายไป รออ่านอีก
คุณแนน
เมื่อวานพี่กลับเชียงใหม่ แบกเป้ 2 ใบ เดินไปขึ้นเครื่อง (แทบอ๊วก) ไกลมั่ก ๆ ๆ ๆ คนแก่ลมแทบจับ
การบินไทยภายในประเทศ มีทางออก A 1 - 6 และ B 1-6 พี่ได้ไปขึ้นตรง B 6 คิดเอาดิติดกับรันเวย์เลย...เหอะ ๆ ๆ ๆ
สวัสดีคะแนน...
กะปุ๋มมาช้าคงไม่ว่านะคะ...เพราะมัวยุ่งกับบางกิจ...
แต่ก็คิดถึงนะคะ...คิดถึงเสมอ...ในมิตรไมตรี
และมิตรภาพ...
...
ช่วงนี้เข้ากรุงเทพ...จะขับรถไปเอง...ยังไม่ได้ใช้บริการสนามบินเลยคะ...หุหุ...เห็น คห. พี่อึ่งอ๊อบ...กลัวได้เดินไกลจัง...
Y__^
กะปุ๋ม
- จ้าๆ คุณลุง อยู่นี่จ้า มิได้หายไปไหน มัวเขียนรายงายความคืบหน้า ส่งกลับมหาวิทยาลัย แต่...ยากตรง ไม่รู้จะเขียนอะไรดี หุหุ และไปเที่ยวให้หายคิดถึงบ้านจ้า ^___<
- ขอบคุณคุณ sompornp นะคะ ได้ลปรร เห็นภาพเลยทีเดียว ก็อ่ะนะคะพี่ sompornp สนามบินมันกว้างมั่กมาก ตอนกลับมาเนี่ย เป้แนนก็ 8 กิโล แต่ต้องทำท่าหิ้วแบบว่าเหมือนไม่หนัก เดี๋ยวเค้าว่าเอา ฮิฮิ
- ขอบคุณกะปุ๋ม ที่แวะมาทักทาย นึกว่าลืมกันไปซะแล้ว หายจ๊อยไปเลย แต่ก็รู้ว่ากะปุ๋มยุ่งมั่กมากแน่ๆ พอสนามบินเปลี่ยนที่ตั้ง การเดินทางต้องคำนวณเวลาดีๆ ไม่งั้นคงไม่สะดวกล่ะนะ แต่เดี๋ยวก็น่าจะลงตัว
เป็นกำลังใจให้สนามบิน ให้มีความสะดวก และผู้คนคุ้นเคย เหมือนอย่างดอนเมืองที่รักนะคะ ^____^
- ถึงมหาวิทยาลัย
- คงมีเรื่องเขียนมากนะครับน้าแนน ยิ้ม ยิ้ม
- จัดของเสร็จหรือยัง
โห คุณลุงขจิต กับ (จาน)เจษ แวะมากันสองครั้งเลย เพิ่งกลับมายังจัดของไม่เสร็จเลยเจ้าค่ะ วันนี้ยังเจ็กแล๊ก (สะกดยังไงหว่า) ที่แปลว่าเมาเวลาตอนข้ามประเทศอ่ะค่ะ ตื่นมาเพราะตื่นมาเก้าโมงเช้าที่ออสเตรเลีย แต่ไหงเหมือนนอนน้อย ก็มันเพิ่งจะตีห้าที่เมืองไทย โอ้ย หัวมึน
เช้านี้ยังไม่มีอะไรจะกิน ต้องนั่งรถเมล์ไปซื้อกลับข้าว กว่าจะได้กินข้าวเช้าก็ปาเข้าไปบ่ายโมงครึ่ง หุหุ
เดี๋ยวกำลังจะเขียนบันทึกนะคะ รอแป๊บบบนึงค่ะ ต้องเขียนก่อนลืม มีเรื่องเสียรู้ฝรั่งตอนตรวจคนเข้าเมืองอีกแล้ว
^___^
น่าจะเจ็ท นะครับ ไม่ใช่ เจ็ก (Jet Lag) ซื้อกับข้าวด้วย อิอิ วันนี้ตรวจปรู๊ฟให้ครับ
ปล.ลบความเห็นทิ้งได้เลยนะครับ