บันทึกความคิด 3 : ส.รัตนภักดิ์

    

   จากบันทึกความคิด2 ผู้เขียนได้รับความเห็นจากท่าน ส.รัตนภักดิ์ ซึ่งได้ให้ความเห็นที่เป็นประโยชน์กับผู้เขียน และน่าจะมีสาระมากกว่าบันทึกของผู้เขียนเสียอีก

   บันทึกนี้จึงขออนุญาตคัดนำบางส่วนของความเห็นของท่านมาบันทึกไว้เพื่อจะได้เตือนสติต่อผู้เขียนที่จะบันทึกว่าด้วยเรื่องความคิด ซึ่งนอกจากจะคิดตามจินตนาการแล้ว ยังคิดนอกกรอบ ตกกรอบ จนออกนอกคอก อย่างที่ท่านว่าปรุงแต่ง จนนำความทุกข์มาสู่ตัวเองและคนรอบข้าง

   ในช่วงเวลาที่ความคิดทั้งที่เป็นบวกและลบนั้น ก็อยากจะบันทึกเก็บไว้เช่นเดียวกัน จะได้รู้เห็นว่า วันๆหนึ่งมันคิดอะไรได้มากมายขนาดนั้น และหากหยุดคิด มันก็คงจะเฉื่อย อย่างที่ท่าน ส.รัตนภักดิ์ก็ได้ชี้ให้เห็นการเกิด-ดับของความคิด และไม่ควรปฏิเสธความคิด แต่ให้รู้ทันความคิด

"...คำเตือนคือ = เราจึงควรแยกให้ออกระหว่าง "การคิด กับ ความคิด" และ "เนื้อหาความคิด กับ ผู้กำลังคิด"  จากนั้น จงนำไปปรับใช้ในอณูกิริยากรรม (การกระทำเล็กๆ น้อยๆ) และมหกรรมกิริยา (การกระทำที่ใช้พลังงานมาก) ของตนว่า สภาวะภายนอกกับสภาวะข้างในสัมพันธ์กันอย่างไร "  

"...พระพุทธศาสนามีทางปฏิบัติให้ฝึกคือ "วิปัสสนา" (Insight Knowing) เพื่อสำรวจกาย อารมณ์ จิต และความจริงที่ปรากฎอยู่ครับ โดยอาศัยสติและปัญญาเป็นเครื่องช่วยสนับสนุนครับ..."

   ถึงตอนนี้ ณ ปัจจุบันขณะเขียนบันทึกนี้ ผู้เขียนรู้สึกซาบซึ้งที่ได้อ่านความเห็นของท่าน ส.รัตนภักดิ์ กัลยาณมิตรผู้ให้ความคิด ให้ความรู้ ให้แสงสว่าง

   ขอขอบพระคุณครับ

.......................

5 พฤศจิกายน 2557

พ.แจ่มจำรัส

[Dr. Ple]

    หมอเปิ้น ..... เห็นด้วยค่ะ .... ท่าน ส.รัตนภักดิ์ ท่านเป็นผู้รู้ และแนะนำได้ดีค่ะ .... เข้าใจได้ถ่องแท้ และนำหลักศาสนา... มาประยุกต์ ใช้ได้ดีจริงๆ ค่ะ  ... จากใจจริงนะคะไม่ได้ยกยอ ค่ะ

[ส.รตนภักดิ์]

ผมเห็นหัวข้อบันทึก ผมก็หวั่นใจนิดๆว่า เอาแล้วมีคนท้าเราเข้าแล้ว... เพราะแรกๆ มีคนมาเม้นต์ผม โดยผมยังใหม่อยู่ ไม่รู้ว่าผมผิดหรือผมต้องแก้อะไร จึงถือคติว่า เราต้องยืนยันในสิ่งที่พูด ที่เขียน เพราะมันคือ เสรีภาพการแสดงออก...แต่ณ วันนี้ผมเห็นผลที่ผมเที่ยวเสนออะไรแบบนอกกรอบ ตอบในกฎไปด้วย เพื่อประโยชน์ต่อสาธารณชน เนื่องจากว่า ผมได้ความคิด ได้มุมมองจากสมาชิกต่างๆ ที่นี่ด้วยครับ ผมจึงต้องตอบแทนสมาชิกที่นี่ด้วย ถือว่า เป็นกัลยาณมิตรนะครับ

ผมเป็นผู้ชอบคิด ชอบเขียนมาตั้งแต่เด็กครับ แรงส่งคือ เราอ่านมาก ฟังมาก วิเคราะห์มาก จึงส่งผมให้มีแรงคิด มีมุมคิดแปลกๆ บ้าๆ คนเดียว เนื่องจากผมเห็นที่นี่ มีการใช้สื่อไปเพื่อ บำบัดตัวเอง มาก จะเหมือน selfies ไปทุกที ที่นี่ น่าจะเป็นเวทีสำหรับผู้ใหญ่ ผู้เข้าใจโลก ชีวิต มีประสบการณ์มาก จึงน่าจะมีมุมมองแบบโลกทัศน์ ชีวทัศน์และอัตทัศน์ ออกมาแบ่งปันสมาชิกบ้าง

อีกประเด็นคือ ผมเข้าใจว่า ผู้ที่กำลังตกหลุมดำของชีวิต คือ ทุกข์ เครียด คิดมาก เป็นไข้ ไม่สบายใจ อกหัก พ่อ แม่ เมีย ลูก หลาน เสียชีวิต ฯ ผมว่าเราน่าจะเสนอทางออกให้คิด จะได้ไม่ตีบตันครับ เพราะเราคือ คนไทย ผู้ที่เข้าใจในบริบทความเป็นไทยได้ดีว่าฝรั่ง เราคงไม่อยากอ่านความคิด ความเห็นจากฝรั่งดั้งโด่งในขณะทุกข์ใจนะครับ เพราะเราอาจตีความภาษาเขาไม่หมดจด และไม่ตรงกับความต้องการของเรา

อีกอย่าง ผมมีรากฐานด้านศาสนาและปรัชญา ผมจึงใช้หลักการเหล่านี้มาปรับใช้ในการเขียน  ผมก็หวังว่า ท่านที่อ่านจะได้ข้อคิดเพื่อท่านเอง มิใช่ผม และผมก็ไม่ขอรับเครดิตใดๆนะครับ เพียงขอชื่นชมผู้อ่านท่านนั้น ที่เสียเวลามาอ่านและเห็นข้อคิดผม แล้วนำไปแก้ไขมุมคิดครับ

ดั่งในกรณีพี่พ.แจ่มจำรัส ผมก็อ่านงานของท่านบ่อย และเห็นท่านสุขภาพไม่ดี (ผมก็เช่นกันครับพี่) ผมจึงเข้าใจว่า บุคคลกลุ่มนี้ควรได้รับแรงใจ และแรงคิด เพื่อเบี่ยงเบนความคิดมิให้ไปตันหรือติดในความทุกข์นั้น เพราะธรรมชาติสรา้งสรรค์ให้เรามีสมอง มองทะลุจักรวาลได้ครับ อย่าตีกรอบตัวเองแค่ชีวิตนี้ จงพาใจไปท่องทะเลจักวาลนะครับพี่

ส่วนกลอนที่ผมแต่งนั้น หากอ่านเงียบๆ นิ่งๆ ทำใจให้อิสระไปกับเนื้อหา จะเห็นว่า ผมเสนอให้พี่พ.ครับ อย่าหนีกาย ความคิด และจิตตนเอง เพราะนี่คือ ฐานที่มั่นคง ที่เราจะปล่อยจรวดจิตไปสู่ฟากฟ้านะครับ หากขาดฐานนี้เราก็ไม่มีฐานปล่อยจรวดที่จะไปสำรวจอวกาศได้ครับผม

สุดท้ายผมดีใจที่ข้อคิดผมมีคนเข้าใจผม และผมจะนำเสนอสิ่งดีๆ ต่อไป เพื่อแก้น้ำเน่าในสังคม ให้สังคม

เราได้เห็นน้ำดีบ้างครับ ขอบคุณด้วยความจริงใจ และขอบคุณหมอเปิ้ลที่ตามงานผมด้วยครับ

[พ.แจ่มจำรัส]

ตถตา....

มันเป็นเช่นนั้น...

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับ

-ตามมาให้กำลังใจและร่วมชื่นชมกัลยาณมิตรท่าน ส.รตนภักดิ์

-เก็บผักพื้นบ้านมาฝากด้วยครับ