30/05/2557
ใต้ร่มไม้ที่คอยให้ร่มเงาให้โรงเรียนวัดศรีสว่างร่มไม้นั้นคือร่มของต้นฉำฉา ทีแรกเข้ามาฝึกสอนวันแรกรู้สึกแปลกใจว่าโรงเรียนนี้ร่มรื่นเย็นสบาย ดิฉันเลยเข้าไปถามคุณครูที่เดินเข้ามาทักทายว่า ต้นไม้ต้นใหญ่ ๆ ที่อยู่ที่นี้คงมีมานานแล้วสิคะต้นถึงได้ใหญ่ขนาดนี้ ครูตอบว่า นานแล้วปลูกไว้ตั้งแต่โรงเรียนสร้างเสร็จใหม่ ๆ เดี๋ยวนี้ก็คอยให้ร่มเงากับคนที่เดินผ่านไปผ่านมา หน้าร้อนก็เย็นสบายพอถึงหน้าหนาก็อากาศดี และอีกอย่างหนึ่งนะต้นฉำฉาพวกนี้ยังเป็นที่อยู่ของกระรอกน้อยใหญ่ที่ใช้ต้นฉำฉาเป็นบ้าน และคำหนึ่งที่ดิฉันได้ยินแล้วรู้สึกรักในอาชีพครูมากคือ ต้นไม้พวกนี้ก็เหมือนครูแก่นิแหละ คอยให้ร่มเงากับลูกศิษย์ คอยบังแดดบังฝนให้ยามลูกศิษย์เดือดร้อน ต้นไม้ที่แก่ก็ยังเฝ้ามองลูกศิษย์จบไปได้ดี พอดิฉันฟังจบดิฉันรู้สึกศรัทธาในอาชีพครูมากค่ะ
ไม่มีความเห็น