วันนี้ วันที่ ๕ ตุลาคม ๒๕๕๗ เป็นวันครูโลก ฅนในวงการศึกษาไทยตั้งแต่ระดับสูงสุดคือ นายกรัฐมนตรี รัฐมนตรีกระทรวงศึกษาฯ และ....ต่างพูดถึงการพัฒนาครูพันธุ์ใหม่ พัฒนานักเรียน นักศึกษาให้มี ทักษะศตวรรตที่ ๒๑ (21st Centrury Skills) กันอย่างถ้วนหน้า.....ก็เกาะกระแสโลก...ตาม(ก้น)ฝรั่ง โดยเฉพาะพี่เมกัน.....แต่จะทำตามเขาได้อย่างไร ? ไม่มีใครพูดถึง ? บริบทของไทย และ สิ่งแวดล้อมไทย ที่แตกต่างจากเขา จะทำอย่างไร ? แม้แต่ในเมืองไทยเอง บริบทของในกรุงเทพฯ หรือ เมืองใหญ่ กับในชนบทที่แตกต่างกัน จะทำอย่างไร ? ไม่ค่อยจะมีการพูดถึงแนวปฏิบัติที่เฉพาะเจาะจง มักพูดถึงแต่ภาพรวม ตามทฤษฏี...แบบเหมาโหล......
ต้องการให้ครูไทย ใช้แบบ สิงคโปร์ สอนแบบ “Teach Less – Learn More” แล้วสภาพหรือปัจจัยแวดล้อมเราเหมือนสิงคโปร์ ไหม ? แนวที่พูดกันดู...จะเหมือนกันตั้งแต่ชั้นอนุบาล ประถม มัธยม จนถึง ระดับมหาวิทยาลัย......เน้นภาพรวม.....แต่ในความเป็นจริง เด็กๆ นักเรียน นักศึกษามีความหลาหลายมาก....มันน่าจะมีแนวปฏิบัติ สำหรับเด็ก นักเรียน หรือ นักศึกษาเฉพาะกลุ่มว่า แต่ละกลุ่มควรจะ จัดการเรียนการสอนอย่างไร ?.......จึงจะดีหรือเหมาะสมกับกลุ่มนั้น ๆ.....
หมู่บ้านของเราก็กำลังจะพัฒนา....จากหมู่บ้านชานเมืองเป็นหมู่บ้านพัฒนาแล้ว.......เพราะถนนหน้าบ้าน ทางการไฟฟ้ามาขุดหลุมเป็นระยะ ๆ สอบถามได้ความว่า จะทำการปักเสาไฟฟ้าใหม่ เพื่อให้สามารถรองรับการใช้ไฟฟ้าที่สูงขึ้นของบริเวณนี้อย่างเพียงพอ......
แถมบริเวณถนนปากทางเข้ามาที่หมู่บ้านนี้ ซึ่งแยกจากถนนมิตรภาพ ติดกับร้านขายของฝากชื่อดังของโคราช คือร้าน “เจ้าสัว” ก็กำลังมีการก่อสร้างตึกแถวใหม่อยู่ พร้อมมีป้ายประชาสัมพันธ์เรียบร้อยว่า “ตึกแถวที่กำลังสร้างนี้ จะเปิดเป็นร้านสะดวกซื้อ เซเวนอิเลฟเวน 711......เป็นดัชนีชี้วัดว่า....หมู่บ้านนี้จะก้าวสู่ หมู่บ้านพัฒนาแล้วในอีกไม่ช้า......จบข่าว
ประเทศเรากำลังจะพัฒนาครับ เพราะ แพ้ ประเทศเพื่อนบ้าน ครับ
ในที่สุด เสาต้นเดิมที่อยู่ใกล้ประตูก็ถูกถอนออกเมื่อ สัปดาห์ที่ผ่านมานี้เอง (กลางเดือน กรกฎาคม ๒๕๕๘) บริเวณหน้าบ้านกลับมามีเสาไฟฟ้า ๒ ต้นเท่าเดิมแล้ว....ใช้เวลา ๙ เดือน