เราอยู่กันที่นี่บ้านหลังเดียวกัน 20 : นักล่า
....ทอฟฟี่ รออยู่หน้าบ้าน...
........
พ่อครับ...
นานแล้วที่พ่อไม่ได้เล่าเรื่องของผมในที่แห่งนี้ ผมยังคงไม่เข้าใจอยู่นั่นแล่ะ ว่าทำไมพักนี้พ่อเลิกงานดึกจัง..
แม่กลับมาก่อน และคงยังดุกับผมเช่นทุกวันแต่ผมไม่โกรธแม่หรอก เพราะแม่มีขนมอร่อยมาฝากทุกวัน
พ่อครับ…
แม่คงรำคาญและไม่เข้าใจในตัวผมที่พยายามทำจมูกเสียงดังฟุดฟิดๆ และมุดดมตามใต้โซฟาและโต๊ะข้างๆ ผมจะบอกอย่างไรดีว่าผมเจอเจ้าหนูแสนซุกซน ที่เข้ามาวิ่งเพ่นพ่านภายในบ้านของเรา
มันอยู่ตรงนี้แล่ะพ่อ ฟุดๆฟิดๆ งุดๆงิด ผมได้กลิ่นของมัน
มาเถอะพ่อ มาล่าเจ้าหนูจอมสกปรกที่สร้างความรำคาญให้บ้านหลังนี้…ของเรา
พ่อครับ…
สักวันผมจะจับมันมาอวดพ่อให้ได้และผมจะลบคำสบประมาทของแม่ที่บอกผมตัวเล็กเกินที่จะทำอย่างนั้น
ผมจะไม่ยอมให้เจ้าหนูจอมเกเรมาแสดงความวุ่นวายในบ้านอันสงบหลังนี้
เพราะ…เราอยู่กันที่นี่ บ้านหลังเดียวกัน
...........................
10 กันยายน 2557
พ.แจ่มจำรัส
ความเห็น (4)
บันทึกน่ารักมากค่ะ คุณ พ. อ่านแล้วแจ่มใสค่ะ
เดี๋ยวนี้ไม่เห็นโพสต์รูปทอฟฟี่เลยค่ะ คิดถึงค่ะ
ขอบคุณครับคุณอร...
พักนี้ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเจ้าทอฟฟี่เลยครับ ก็คงอย่างที่เจ้าทอฟฟี่ไม่เข้าใจแล่ะครับ
ทอฟฟี่ชวยไล่หฯุได้ด้วย
ดีจริงๆ
สังเกตว่าบันทึกมันมาแค่ครึ่งบรรทัด
เหมือนติดกรอบ หรือ code อะไรมาครับ
ขอบคุณครับ อาจารย์ขจิต ฝอยทอง
ใช้ SmartPhon บันทึก พยายามแก้อยู่ครับ