ตุ๊กตา...ตาดำดำ...(สุภัชชา พันเลิศพาณิชย์)
ตุ๊กตา...ตาดำดำ...
กระต่ายใต้เงาจันทร์
เวลาที่พ่อไปถีบสามล้อ
แม่ก็ขอเงินเพลินกับไพ่
ทิ้งหนูอยู่กับเพื่อนทุกทีไป
ไม่เคยดูแลเอาใจใส่
แม่อยู่ที่วงไพ่ได้ทั้งวัน
หนูอยากได้ของเล่นตุ๊กตา
เป็นหนักหนาจนเก็บเอาไปฝัน
ขอพ่อก็โมโหดุด่าอะไรกัน
ขอแม่พลันไล่หนูไปไกลไกล
วันหนึ่งเก็บตุ๊กตา...ตาดำดำ...
จากถังขยะดำคล้ำหนูจำได้
คอยเป็นเพื่อนกอดกันทุกคืนไป
พ่อเมามาด่าไปแม่เสียไพ่ทั้งวัน
แล้วพ่อแม่ทั้งคู่สู้กันอุดตลุด
ฉันรีบมุดใต้ผ้าห่มกายหนาวสั่น
เห็นพ่อแม่ถาโถมเข้าโรมรัน
หนูหวาดหวั่นตัวสั่นร้องไห้ฮือ
แล้วฉุดกระชากตุ๊กตาจากอ้อมกอด
นั้นคือยอดดวงใจหนูไม่รู้หรือ
แม่หักคอตุ๊กตาคากับมือ
ทำไมหรือ...ต้องฆ่าตุ๊กตา...ตาดำดำ
คำสำคัญ (Tags): #ตุ๊กตา...ตาดำดำ...(สุภัชชา พันเลิศพาณิชย์)
หมายเลขบันทึก: 575707เขียนเมื่อ 5 กันยายน 2014 23:11 น. ()ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก