ความคิดและหัวใจ
เธอเคยมีความทุกข์ไหม
หัวใจ...ถามหาความจาก...ความคิด
มีซิ...ฉันก็สิ่งมีชีวิต
ความคิด...ตอบพลางยิ้มให้หัวใจ
หัวใจ...พลันได้ยินก็เกิดสุข
ความคิดทุกข์ยังยิ้มได้ทำไฉน
หัวใจเอ่ยถามอย่างตั้งใจ
ปล่อยวางไซ้..ไม่ต้องคิด จิตสุขจริง
หัวใจและความคิด มักสื่อสารกันเสมอ
เราผู้ที่เป็นเจ้าของก็มักสัมผัสได้
เราอาจไม่รู้หรอกในสาระที่เขาสื่อสารกัน
แต่เรารู้เสมอว่า ต้นเหตุแท้จริงที่ส่งผลนั้นคือเรื่องอะไร
เรามักแค่รู้สึก และปล่อยผ่านไป
โดยมีเรื่องราวใหม่เข้ามาทดแทนเรื่องเดิม
ให้หัวใจและความคิดสื่อสารกัน...อย่างหาเวลาพักเสียมิได้
เนินนานวัน เรากับพบว่าเรื่องราวมากมายที่ผ่านเข้ามา
ส่งผลให้ความคิดต้องทำงานอย่างหนัก
ให้หัวใจที่เป็นเสมือนคู่คิดของความคิด ต้องรับรู้ผลนั้นอย่าหลีกเลี่ยงเสียมิได้
ความล้าส่งผลให้เรารู้สึกและรับรู้ได้...จากภายในของตัวเราเอง
จากบทกวีไร้ฉันทลักษณ์ข้างต้น
มีอะไรมากมายที่ดูเสมือนไม่เกี่ยวข้องกันถูกกล่าวถึง
ความคิด หัวใจ บทสนทนา คำถาม รอยยิ้ม ความสุข และปล่อยวาง
และเป็นไปได้ยากที่ความไม่เกี่ยวข้องในบทกวีนั้น จะสร้างความเข้าใจในสิ่งที่ฉันตั้งใจ
ให้เธอได้รับรู้หากเธออ่านแล้วตีความด้วยความคิด มากกว่าอ่านโดยปล่อยหัวใจให้เป็นอิสระ
แม้...หัวใจที่เป็นเสมือนคู่คิดของความคิด
ก็ไม่ได้หมายความว่าทั้งสองคือหนึ่งเดียวกัน
หน้าที่ในการรับรู้สิ่งต่าง ๆยังคงเป็นเอกภาพ หาได้ขึ้นต่อกันไม่
ความละเอียดอ่อนของหัวใจสามารถรับรู้ความหมายที่ซุกซ่อนในสิ่งต่าง ๆ
ได้ดีกว่าความคิด ...ฉันเชื่อเช่นนั้น
ห่างหายและทิ้งร้างบล็อคไปนานเหลือเกิน
ด้วยเหตุเดิม ๆ ผลก็เดิม ๆ ภาระหน้าที่ และความล้าของร่างกาย
ทำให้ตัวผมเองยากนักจะเขียนเรื่องราวใดใดได้
คงมีเพียงสาระวนโพสภาพและถ้อยคำสั้น ๆ ในเฟสบุ๊ค
ไม่มีการตอบคำถามหรือทักทายใดใดกับใคร
ทั้งในบล็อคและในเฟสบุค
บางทีก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นบล็อคเกอร์ที่ไม่เอาไหน เป็นมนุษย์โซเชียลที่ไม่ได้ความ
ไม่มีการพบปะพูดคุยกับใคร มีแต่นำภาพและถ้อยวลีจากความคิดของตนเอง
โพสไป โพสมา อยู่อย่างนี้
แต่ก็ขอขอบคุณทุกท่าน ที่แวะมาเยี่ยมชม ทักทาย
ทั้งในบล็อคแห่งนี้ และในเฟสบุคด้วยนะครับ
ขอให้ทุกท่านมีแต่ความสุข สุขภาพแข็งแรง
ความเห็น (2)
ภาพถ่ายสวยงามเสมอครับ ;)...
ชอบค่ะ ภาพสวยงามมากๆ ขอบคุณนะคะ :)