แล้วทำไม (ตรู) ต้องคิดแบบเดิมๆ ด้วย
วันนี้มีภารกิจเช้างาน... บ่ายงาน... เย็นเลยหิว
เห็นน้องส้ม น้องธุรการเดินผ่าน น้องยิ้มแย้มแล้วบอกว่า ปิดงบโครงการเสร็จแล้ว ปีงบประมาณนี้ทำได้เร็วกว่าปีที่แล้ว
เหลือบมองนาฬิกา เกือบ 5 โมงเย็น เลยชวนน้องกินขนมในห้องสวัสดิการ
“ส้มเหลือใครยังไม่กลับ”
“พี่มลค่ะ”
“เอาไปเผื่อยายมลด้วย...”
“พี่ติ๋วเลี้ยงหนูเหรอ?”
“อืมม...”
สรุป น้ำ 3 ขวด ขนม 4 ห่อ
โชคร้าย ที่คิดจะเลี้ยงน้องก็ไม่มีแบงค์เล็ก แถมการจ่ายค่าขนมห้องสวัสดิการต้องจ่ายเอง ทอนเองด้วย ผู้เขียนเลยต้องกำเงินเหรียญจากกระเป๋าลาก ที่หย่อนไว้ข้างๆ มาจ่าย
“เฮ้ย ส้ม รวมตังค์ซิเท่าไหร่?” กะจะนับเงินเหรียญรวมแล้วจ่าย
“พี่ติ๋ว จ่ายที่ละรายการไม่ได้เหรอ”
“เออ... ได้ๆ...”
น้ำ 24 บาท ผู้เขียน หย่อนเหรียญ 24 บาท
ขนม 12 บาท ผู้เขียน หย่อนเหรียญ 12 บาท
น้ำพี่ติ๋ว 14 บาท ผู้เขียน หย่อนเหรียญ 14 บาท
ขนมพี่ติ๋ว 6 X 2_ 12 บาท ผู้เขียน หย่อนเหรียญ 12 บาท
“ขอบคุณค่ะ พี่ติ๋ว”
... เออว่ะ... แล้วทำไมตรูต้อง sum ด้วย ไม่เห็นจำเป็นเลย
...นี่แหละ วิธีคิดของเด็กรุ่นใหม่... สวดยวดดด..
...
ความเห็น (3)
ปรับวิธีคิดใหม่ ...ได้สิ่งดีดีแบบใหม่ นะคะ ขอบคุณค่ะ
ฮ่า ครับได้ไอเดียใหม่ครับพี่ติ๋ว
ลูกๆ เคยบอกว่า แม่คิดและพูดเยอะไปเวลาจะให้ทำอะไรบางอย่าง... ทำไมไม่ให้มันตรงประเด็นไปเลย
เรื่องนี้ก็บอกตนเองไม่ได้เหมือนกันคะ ว่าทำไมต้องไปหลายช็อร์ต กว่าจะถึงเป้าหมาย... ประมาณว่า "เยอะ เกิ๊นน..." จริงๆ อิอิ