เพียงใบไม้พลิกไหว

ใบไม้แม้พลิกพลิ้วไหว

แต่ก็ไม่หลุดร่วงลงพื้น

รอเวลาที่จะกลับคืน

กลบกลืนความจริงจีรัง

เจ้าเอย น้องพี่เอย

เพียงต้นไม้ยังฉุดรั้ง

เหนี่ยวใบไว้ก่อกำลัง

แล้วค่อยสละร่างร่วงโรย

ใยพี่จะอยู่ยืนเล่า

เจ้าน้องพี่ผู้หัวโหย

พี่จะหยิบน้ำทิพย์มาโปรย

พร่างพรมให้เจ้าสบาย

แต่วันนี้ใครจะเห็น

น้ำทิพย์ที่กระเด็นกระดอนมากหลาย

คือน้ำเลือดจากร่างกาย

จากชายคือพี่นี้เอง

ใบไม้ร่วงหล่น

จากต้นอย่างช้า ช้า ไม่รีบเร่ง

ยางใยสายสะบั้น บรรเลง

บทเพลงใบไม้ ที่ตายลง