ทำไมคนจึงเพ้อฝันได้ขนาดนี้
มีเพื่อนจำนวนมาก ที่ติดต่อผมมาทางเมล์ และทางไลน์ และทาง gotoknow เพื่อเรียน "วิธีดูพระแท้"
แต่ในรอบแรกๆ ก็มักจะเปิดประเด็น ส่งรูปพระสมเด็จเนื้อพลาสติกมาให้ดูและชอบถามว่า.....
“อาจารย์ครับ องค์นี้เป็นไงบ้างครับ ผ่านไหมครับอาจารย์”
ที่ผมค่อนข้างช็อคกับระบบคิด ว่าคิดอย่างนี้ได้ยังไง
งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
จึงต้องถามกลับไปว่า..................................
คุณคิดอะไรอยู่ครับ
ทำไมจึงคิดว่าพระสมเด็จจะหาง่ายๆ แบบนี้
และถ้าท่านไม่เรียน ไม่จับหลักจะได้พระแท้ๆ ราคาแพงหลักล้าน ใครๆก็หวง เหล่านั้นมาอย่างไร
เป็นไปได้ยากมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
และขอแนะนำว่า ความเพ้อฝันไม่ช่วยอะไรมากนัก การเรียนจะช่วยได้มากกว่า
แม้รู้แล้ว ดูเป็นแล้ว หยิบเป็นแล้ว ก็ยังหายาก คนที่ไม่รู้จัก ไม่เคยเห็นยิ่งยากมากกว่าพันเท่าละมั้งครับ
เสมือนหนึ่งให้คนที่ไม่รู้จักช้าง ไม่เคยเห็นช้าง ไม่เคยรู้ว่าช้างอยู่ที่ไหน แต่ต้องไปจับช้างป่ามาสักตัว
ที่แทบเป็นไปไม่ได้เลย
ผมจึงขอให้ท่านเหล่านั้นเลิก “เพ้อฝัน” หันมา “ใฝ่ฝัน” ด้วยวิธีการเรียนหลัก “สามพลัง”
“ดูเป็น+เห็นทาง/กำลังซื้อ”
น่าจะดีกว่านะครับ
อิอิอิอิ
ความเห็น (4)
ชอบความคิดของอาจารย์ เสมอ
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
ธรรมดาของคนที่อยากรวยกะเขาบ้าง ประเภทลงทุนน้อย กำไรเยอะ เห็นเซียนพระรุ่นก่อนเป็นแบบนี้ ก็อยากจะได้อย่างเขาบ้าง..แต่..จะมีสักกี่คนที่ได้โอกาสแบบนั้น..เห็นนักกีฬาเล่นจนได้เป็นแชมป์ ได้เงินเป็นล้านๆ ก็อยากเป็นอย่างเขาบ้าง..ต้องฝึกฝนอีกนานครับ..พระเครื่องก็เช่นกัน..เขาปลอมกันมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว (ขอยืมสำนวนอ.ราม วัชรประดิษฐ์ มาใช้) โอกาสจะพบพระสมเด็จฯ ฟลุ๊กๆ ในกาลามังข้างทาง ข้างถนน ก็ยังมีโอกาสครับ (.0001%) เป็นกำลังใจให้อาจารย์ และแฟนๆ ลูกศิษย์อาจารย์ แต่ไม่รู้อาจารย์จะยอมรับเป็นลูกศิษย์ของท่านหรือไม่..? อันนี้สำนวนของอ.แสวงเองครับ..อิอิอิอิฺฺ...
โอกาสมีเสมอครับ ถึงแม้จะน้อยสำหรับคนดูเป็นนะครับ แต่ถ้าดูไม่เป็นโอกาสแทบจะไม่มีเลย มนุษย์อยู่ได้เพราะความหวัง เซียนรุ่นเก่าเล่นพระง่ายกว่ารุ่นนี้มากเพราะของเก๊ดูง่ายกว่าเยอะเลย แต่รุ่นใหม่สำหรับผมเรียกของพวกนี้ว่าของฝีมือครับ ก่อนปี2525พระเก๊ยังไม่ค่อยมากครับ หรือถ้าเก๊ก็ยังพอดูออก แต่ปัจจุบันเทคโนโลยี่พัฒนาขึ้นจนน่ากลัวขึ้นมาก แม้แต่เซียนที่ว่าแน่ๆยังโดนเลยครับ พระกรุที่แตกกรุใหม่ๆเซียนด้วยกันยังเถียงกันไม่จบเลยครับ บางคนว่าใช่บางคนว่าไม่ใช่ เพราะขาดหลักเกณฑ์ทางวิทยาศาสตร์มาพิสูจน์ยืนยัน สำหรับพระเนื้อผงพิมพ์สมเด็จที่เซียนรุ่นก่อนยัดเยียดว่ามีคนทำปลอมตั้งแต่สมัยสมเด็จโตท่านยังอยู่นั้น ก็ขาดหลักฐานยืนยันและที่สำคัญสมเด็จท่านแจกนะครับไม่ได้ทำขายแบบพุทธพานิชในปัจจุบัน พระที่น่ากลัวสำหรับผมคือพระสร้างล้อพิมพ์นะครับ เพราะสร้างด้วยมวลสารที่ใกล้เคียงกัน ตอนนี้ยังพอมองออก แต่กาลเวลาผ่านไปการพัฒนาของปูนสิ้นสุดลงเมื่อไหร่คนยุคหลังยิ่งแยกแยะได้ยากขึ้น อยากมีอยากได้แต่ไม่ลงทุนเขาเรียกว่าฝัน ถ้าตั้งใจศึกษาถึงจะมีโอกาส นิยามการเล่นพระสมเด็จบทหนึ่งทีสอนคนใกล้ตัวเสมอคือ "พบได้แต่หวังไม่ได้" โชค ลาภ วาสนา เป็นของเลื่อนลอย การศึกษาเป็นของจริง ก็ไตร่ตรองเอาเองครับ ช่วงนี้เหมาะมากสำหับการหาของ เพราะตลาดเป็นของผู้ซื้อครับ ผมเองแทบจะไม่ได้ขายมาหลายเดือนแล้ว แต่ก็มีความสุขในการซื้อเข้าแทบทุกวัน นักเล่นกับนักสะสมแตกต่างกันตรงนี้ครับ .......ทุกคนเลือกทางเดินของตัวเองได้ ก็คงต้องปล่อยไปตามกรรมครับ.....เสียเวลาศึกษาดีกว่าเสียตังค์ครับ....สวัสดี
ฝันให้ไกล ไปให้ถึงครับ. แต่จะไปถึงต้อง วายามะ+วิริยะ+จิตตะ+วิมังสา ถึงจะได้ ปัญญา
ขอให้สำเร็จทุกท่านนะครับ