สร้างศรัทธา คือ " มรรคา " ของ " ผู้นำ "
เมื่อพูดถึง ....ผู้นำ.....มิตรรักแฟนเพลงของคุณมะเดื่อก็คงนึกถึงรูปลักษณ์ของผู้นำ
ไปตามความคิดเห็นของตน....ไม่ว่า จะโดยความเห็น ความรู้สึก ความคิด หรือ...
ทฤษฎี ก็ตามที
ก็สุดแต่ใครจะคิดก็แล้วกัน.....สำหรับคุณมะเดื่อ ...เบื่อ....ที่จะอ้างถึงทฤษฎี....
หนักสมองกับเรื่องวิชาการ บันทึกนึ้จึงขอพูดถึง....ผู้นำ...ตามรูปแบบของคุณมะเดื่อ
ก็แล้วกัน....พูดจาประสาชาวบ้าน...ไม่ต้องตีความ แปลความ เพราะ สื่อความกันได้ตรง ๆ
แบบเนื้อ ๆ ( น้ำขลุกขลิก )
การเป็นผู้นำ ไม่ว่าจะเป็นโดยตำแหน่งหน้าที่ หรือ เป็นด้วยความจำเป็นบังคับ
ก็ตาม....สิ่งที่จะต้องทำก็เหมือนกัน คือ การที่จะต้องรับหน้าที่นำพาผู้ที่เกี่ยวข้องทำงาน
ไปตามจุดมุ่งหมายจนประสบความสำเร็จ....ไม่ว่าจะเป็นเพียงงานเดียวหรือหลายงาน
ก็ตาม ผู้นำ จะต้องมีพลัง หรือที่ฝรั่งมังค่าเรียกว่า " พาวเวอร์ " สูงมาก ๆ และ
มีสภาวะทางอารมณ์ และสติปัญญาสูงกว่าคนอื่น ๆ มากทีเดียว
จะพูดว่า " ผู้นำ...อ่อนแอไม่ได้ " ก็ถูกต้อง...คนที่จะเป็นผู้นำจริง ๆ ได้ ก็คงไม่ใช่
....ใครก็ได้....เป็นแน่แท้....
ความรู้อันสูงส่ง หรือ ใบปริญญา ตรี โท เอก หรือการสอบผ่านจนได้รับตำแหน่งผู้นำ
ผู้บริหารในหน่วยงานต่าง ๆ มิได้การันตีว่า จะเป็นผู้นำที่ดี ที่จะนำพา ให้องค์กร
หรือหน่วยงานและลูกน้อง ไปสู่ความสำเร็จตามจุดมุ่งหวังได้ ถ้าหากไม่มีความเป็น....
ผู้นำ...เพราะ....ไม่ได้สร้าง....ศรัทธา...ให้เกิดขึ้นในหน่วยงานและผู้ที่เกี่ยวข้อง
ผู้นำ...ไม่ว่าจะโดยตำแหน่งหน้าที่ หรือ เพราะความจำเป็นเฉพาะกิจก็ตาม....สิ่งสำคัญ
ไม่ยิ่งหย่อนกว่า ความรู้ ความสามารถ ก็คือ.....การสร้างศรัทธา...เชื่อถือ เชื่อมั่น ..
ในตัวบุคคล ศรัทธาต่อการทำงาน และศรัทธาต่ออุดมการณ์ในการทำงาน ของผู้นำ....
ผู้นำ....จะต้องทำให้ผู้อื่น...ไม่ว่าในหน่วยงานหรือนอกหน่วยงาน มีความนับถือ
และความศรัทธาในตัวของผู้นำเป็นอันดับแรก เมื่อเกิดความศรัทธาแล้ว....
ความรัก ความร่วมมือ ร่วมแรง ร่วมใจ ด้วยความเต็มใจ จากคนรอบข้าง ก็จะตามมา
แต่...ถ้าผู้นำ คิดว่า การสร้างศรัทธาไม่จำเป็น....เพราะตนมีทั้งอำนาจ ทั้งหน้าที่ที่จะต้อง
บังคับและบัญชา สามารถให้คุณ ให้โทษ กับทุกคนในหน่วยงานได้ ทำงานด้วยงบประมาณ
ที่มี ควบคุม กำกับ ให้ทุกคนทำงานไปตามหน้าที่ แค่นี้ก็เพียงพอแล้วไซร้...หน่วยงานนั้น ๆ
ก็ไม่ผิดอะไรกับโรงพยาบาลซึ่งเต็มไปด้วยคนไข้....ที่นอนซมอยู่บนเตียง รอสัปเหร่อไปวัน ๆ
ในความคิดของคุณมะเดื่อแล้ว....การที่จะทำให้คนทั่วไปมีความนับถือ ศรัทธา ในตัวของ
ผู้นำนั้นยากยิ่ง....เพราะจะต้องมีทั้งความรู้ ความสามารถเป็นที่ปรากฏ และเหนือกว่านั้น
ก็ตือ ต้องมีความอดทนเหนือคนธรรมดา ต้องทนได้ในทุก ๆ สถานการณ์
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การที่จะต้องทำงานกับคนหมู่มาก ไม่ว่าจะในหน่วยงาน
หรือนอกหน่วยงานจะต้องพบเจอกับคนสารพัดแบบ สารพัดอารมณ์
ผู้นำจะต้องทำตัวให้เข้าได้กับคนทุกรูปแบบ ตัองมองคนให้ทะลุถึงจิตใจ
คุณมะเดื่อว่า แค่ " พรหมวิหารสี่ " ก็ไม่สามารถจะช่วยได้ตลอดรอดฝั่งหรอก
ต้อง..... หารแปด หารสิบโน่นแหละ....
ผู้นำจะยึดมั่น ถือมั่นเพียงสิ่งใดสิ่งหนึ่งไม่ได้ ต้องเป็นหนังสติ๊ก ยีดได้ หดได้
เป็นได้ทั้งมหาบุรุษ ซาตาน และ สิบแปดมงกุฏ....น่ะแหละ
การเดินสายกลาง คือ วิถึของการเป็นผู้นำ ไม่อ่อนเกิน หรือแข็งเกิน เป็นดีที่สุด
บทสรุป....หลาย ๆ หน่วยงาน ดูว่าน่าจะไปได้สวย แต่พอเปลี่ยน ผู้นำ กลับพังไม่เป็นท่า
ในขณะที่บางหน่วยงาน กำลังจะพังมิพังแหล่ แต่พอเปลี่ยนผู้นำ กลับฟื้นคืนชีพ
นี่แหละ.......อิทธิพลของผู้นำ.....สาธุ...!
ขออนุโมทนาบุญ และสดุดี แด่ .... ผู้นำ ... ที่เสียสละความสุขส่วนตน เพื่อคนรอบกาย
เพื่อคืนกำไรให้กับแผ่นดินแม่ทุก ๆ คน ผู้นำ ที่ไม่ต้องการ การสรรเสริญ ไม่ต้องการ
รางวัล หรือเกียรติยศชื่อเสียงใด ๆ นอกเหนือจาก ต้องการเห็นความก้าวหน้า
ความอยู่ดีมีสุข ความรัก ความสามัคคีของคนในท้องถิ่น และเหนืออื่นใด...ต้องการ
สร้างความดีเพื่อถวายแด่พ่อหลวงของปวงชนไทย
ขอบคุณเพลง คนเก็บฟืน ประกอบบันทึกนี้จาก YouTube
ความเห็น (12)
ด้วยประสบการณ์ที่ยาวนาน
ทำให้บันทึกนี้มีเนื้อหาสาระมากมายนะครับ ;)...
...เป็นกำลังใจนะคะ...รู้เขารู้เรานะคะ
So, in a few words; "leaders must have followers".
;-)
เห็นด้วยทุกประการค่ะ
กัลยาณมิตรของพี่คนหนึ่งเป็นแพทย์ทางด้านจิตเวช บอกพี่ว่า "เราเปลี่ยนผู้บริหาร(ผู้นำ)ไม่ได้ แต่เราเรียนรู้ที่จะอยู่กับเขาได้" เขาพูดปลอบใจพี่สไตล์จิตแพทย์ตอนที่พี่รำพึงเรื่องนายให้เขาฟัง
..........ผู้นำ คือ ผู้ที่ประพฤติตนเป็นแบบอย่างที่ดีให้ผู้ตามได้เห็นและปฏิบัติตาม และพร้อมนำพาไปสู่เป้าหมายได้สำเร็จ ผู้นำไม่ควรใช้อำนาจ..หากแต่ควรใช้บารมีกับผู้อยู่ใต้บังคับบัญชา สร้างความรัก ความสามัคคี ยุติธรรมกับทุกคน แล้วผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาจะทำงานเต็มที่ เต็มความสามารถด้วยความจริงใจค่ะ
สวัสดีจ้ะอาจารย์วัส 
คงใช่จ้ะ เพราะคุณมะเดื่ออยู่มานาน (กับงาน) ประสบการณ์จึงกลายเป็นเสมือนตำราเล่มโตที่สอนให้รู้จักโลกได้ดีขึ้นจ้ะ ขอบคุณมากมายที่มาให้กำลังใจจ้ะ
สวัสดีจ้ะท่าน ดร.พจนา 
รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้งจ้ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ
ขอบคุณอาจารย์ sr 
มากมายจ้ะที่ให้เกียรติแวะมาทักทาย ดีใจ และขอบคุณอีกครั้งจ้ะ
หวัดดีจ้ะพี่นุ้ย 
การปรับตัวให้อยู่กับผู้นำได้นั้น....ถ้าผู้นำ นำทางด้วยความรู้ความสามารถที่จะนำพาองค์กรให้ก้าวไปในทางที่ดีได้....ก็ควรปรับนะ ถึงแม้บางอย่าง หรือหลายอย่างจะไม่ใช่นิสัยถาวรของตัวเรานะ....แต่ถ้าผู้นำ หาความรู้ความสามารถแทบไม่เจอ มิหนำซ้ำยังนำเราลงเหวอีกด้วยแล้ว....จะปรับ จะตามยังไงล่ะจ๊ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ
หวัดดีจ้ะคุณอร 
ผู้นำ หรือผู้บริหาร คือผู้ที่ทำงานสำเร็จได้ด้วยอาศัยความร่วมมือของทุกฝ่าย จ้ะ และ การที่จะทำให้ทุกฝ่ายร่วมมือ ก็ต้องอาศัย ภาวะผู้นำจ้ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ
Oh !!!! น่าสงสารผู้นำนะคะ คุณสมบัติเยอะจัง ^_,^
ถูกต้องเลยคะ เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง แวะมาบอกว่าคิดถึงมากมายนัก แต่ชีวิตยังวุ่นวานอยู่กำลังลังเร่งมืออยู่ค่ะ