เมื่อเวลา ๑๓.๐๐ นาฬิกา ที่ผ่านมาของวันนี้ดิฉันได้มารอรถประจำทางเพื่อที่จากกลับวิทยาลัยฯ โดยรถประจำทางนี้จะแบ่งออกเป็นสองสายด้วยกัน สายที่หนึ่งจะเป็นสายที่รับผู้โดยสารทุกจุด(รายทาง) สายที่สองจะเป็นสายที่รับผู้โดยสารเฉพาะในอำเภอและในตัวเมืองเท่านั้น(VIP)
เมื่อถึงเวลาประมาณ ๑๓.๓๐นาที ก็มีรถประจำทางคันหนึ่งมาถึงจุดที่ดิฉันรอรถอยู่ แต่รถประจำทางคันนี้เป็นรถสายที่สอง(VIP)โดยปกติรถVIPนี้จะไม่จอดรับผู้โดยสารตามรายทาง ดิฉันก็ได้ยืนมองรถอยู่นานสองนานโดยที่ไม่ทำการใดที่แสดงตัวว่าต้องการจะขึ้นรถเพราะรู้ทั้งรู้ว่าเป็นรถVIPยังไงก็ไม่จอดรับเราแน่นอน แต่เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น พอรถเกือบมาถึงจุดที่ฉันรอคนขับก็ได้ส่งสัญญาณไฟเพื่อจะจอดรับผู้โดยสาร เหตุการณ์ ณ ตอนนั้นดิฉันรู้สึกประทับใจมาก เพราะมีน้อยที่คนขับรถVIPจะจอดรับผู้โดยสารรายทาง
อะไรก็เกิดขึ้นได้….
(บันทึกประจำวัน)
วันๆ เราล้วนมีเรื่องราวให้สัมผัสหลากรสชาติ -และเหนือคาดหมาย เสมอ ครับ