คำบ่นและคำอธิบายระหว่างสองนักศึกษาไร้สัญชาติเกี่ยวกับปัญหาสิทธิในกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา : ระหว่างนายธงชัย แซ่ลี แห่งมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง และนายยอด ปอง แห่งมหาวิทยาลัยบูรพา
โดย รศ.ดร.พันธุ์ทิพย์ กาญจนะจิตรา สายสุนทร
เมื่อวันที่ ๗ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๗
---------------------------------
-
คุณธงชัยกล่าวถึงปัญหาของตนเองอีกว่า
-
“ผมไม่สามารถกู้เงิน จาก กยศ. ทำให้ภาระค่าเล่าเรียนทุกอย่างพ่อกับแม่ต้องจ่ายเองหมด ทำให้น้องๆ ที่อเมริกาไม่มีเงินในการเรียนต่อ”
-
คุณยอดก็มีความเห็นต่อไปว่า
-
“แน่นอนตราบใดที่เรายังไม่ใช่เลข ๑๓ หลักไทย กยศ.ย่อมที่จะให้กู้ไม่ได้ และสาขาที่เราศึกษาก็จำเป็นจะต้องใช้เงินมาก รอให้เราได้สัญชาติก่อน แต่มีข้อเสนอแนะ ลองหาแหล่งทุนอื่นดูบ้างเพื่อเป็นการลดภาระค่าใช้จ่าย อย่างเช่นพี่ก็ไม่สามารถกู้ได้ แต่ทำไมเรียนได้ถึงปีสี่แล้ว เนื่องจากพี่ได้ไปศึกษาและหาแหล่งทุนในมหาลัย เช่น ทุนขาดแคลน ทุนนักกิจกรรม ที่อาจจะมีอยู่ในคณะที่เราเรียน ทุนในมหาวิทยาลัยที่เราเรียน จะช่วยเราได้ในส่วนหนึ่ง ลองดูทุนเหล่านี้ไม่จำเป็นว่าเราจะสัญชาติอะไร เราก็จะสามารถลดได้ในส่วนหนึ่ง”
-
ในส่วนนี้ อ.แหววก็เห็นตามคุณยอดเช่นกัน
- แต่ก็มีขอเพิ่มเติมว่า หากทั้งคุณยอดและคุณธงชัยเห็นว่า ราษฎรไทยประเภทคนไร้สัญชาติดังคุณทั้งสองควรจะมีสิทธิในการกู้เงิน กยศ. คุณทั้งสองก็ควรจะลุกขึ้นมาเสนอแนะการปฏิรูปกฎหมายในส่วนนี้ค่ะ ในความเป็นจริง ก็มีเหตุผลที่พวกคุณจะมีสิทธิดังกล่าว ทั้งนี้ ก็เพราะพวกคุณก็อาศัยอยู่จริงในประเทศไทย และมีส่วนร่วมในการจ่ายภาษีให้ประเทศไทย แม้คุณจะยังไม่ได้ทำงานอย่างจริงจัง จึงยังมิได้จ่ายภาษีทางตรงให้แก่ประเทศไทย แต่คุณก็เสียภาษีทางอ้อมจากการบริโภคให้แก่ประเทศไทยมาตลอดชีวิตของพวกคุณ คุณจึงมีส่วนร่วมในการรับผิดชอบต่อสังคมไทยในระดับหนึ่ง
- อ.แหววจึงเสนอให้ปัญญาชนดังคุณสองคนลุกขึ้นเสนอการปฏิรูปกฎหมายในส่วนที่เกี่ยวกับ กยศ. ค่ะ กล่าวคือ มาตรา ๔๕ พระราชบัญญัติกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา พ.ศ. ๒๕๔๑ ซึ่งบัญญัติว่า “นักเรียนหรือนักศึกษาซึ่งมีสิทธิขอกู้ยืมเงินจากกองทุนต้องมีคุณสมบัติดังต่อไปนี้ (๑) เป็นผู้มีสัญชาติไทย”