19/พ.ค./2557
วันนี้ที่หน้าประตูทางเข้าโรงเรียนก็ยังมี(ฝูง)ผู้ปกครองอยู่เต็มทางเข้า อย่างวันที่ผ่านมา ก็วันนี้พึ่งเป็นวันที่สองของการเปิดเทอมเอง
ผู้ปกครองคงยังมาส่งและยืนดูจนเข้าห้องเรียนด้วยความเป็นห่วงไม่หาย
ไม่เว้นแต่นักศึกษาฝึกประสบการณ์อย่างตัวดิฉันเองที่ตื่นเต้น เพราะว่าวันนี้มีสอนตั้งแต่คาบเรียนคาบแรกเลย แล้วก็เปิดตัวด้วยห้องประถมศึกษาปีที่ 1/1 ที่แสนจะพิเศษ
พิเศษที่กล่าวถึงนั้นก็คือ เด็กพิเศษร่วมด้วยในกลุ่มนักเรียนทั้ง 30 คน ในตอนที่เค้าอารมณ์ดีอะไร ๆ ก็ยังสบายใจได้ แต่อย่าให้เค้าได้โมโห หรือโดนขัดใจอะไรสักอย่างเหอะค่ะ เท่านั้นแหละ กริ๊ด!!!! ลั้นห้องเลย แบบไม่ยอมฟังใครด้วยนะ (ช่างเป็นโชคดีของเราจริง ๆ T^T)
คาบเรียนที่ 3
คาบเรียนที่ 4
นักเรียนชั้น ป. 1/2 บอกตรงค่ะห้องเนี้ยเสียงดังต่างจากห้องเมื่อเช้าเลยจริง ๆ ห้องหนึ่งมีเด็กพิเศษแต่ไม่เสียงดังนะค่ะ แต่ห้องนี้ไม่มีแล้วก็แย่งกันพูด และออกไปนอกห้องเป็นว่าเล่น (ห้องสองคงแย่งกันเป็นเด็กพิเศษเลยเสียงดังหลายคน ห้องหนึ่งมีคนก็เกินพอแล้วค่ะ เค้าก็เลยไม่เสียงดังกัน) อ้อ!! เรื่องการสอนงั้นเหรอค่ะ ก็ไม่มีอะไรค่ะ แค่ให้เขียววันที่ ชื่อครู ชื่อตัวเอง ก็หมดชั่วโมงกันแล้วค่ะ
เพราะ ป.1 กว่าจะเดินมาถึงห้องคอมก็หมดไปแล้วครึ่งชั่วโมงค่ะ สาเหตุหนึ่งก็น่าจะมาจากยังไม่รู้จักสถานที่ และเสียงกริ่งก่อนเข้าห้องเรียนมั้งค่ะ
วันนี้แทบจะไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ ไม่อยู่ห้องคอมก็ห้องธุรการที่ชอบไปเที่ยวให้โดนใช้งานบ่อย ๆ
รู้สึกเหนื่อยนะค่ะ หรือว่าเรายังไม่ชินก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ และวันนี้ก็หมดเวลาการทำงานไปอีกวัน
สอนป.1 เยี่ยมจริงๆ ต้องใจเย็นค่ะ ในห้องที่พี่สอนแม้จะไม่ใช่ ป.1 มีเด็กพิเศษเช่นกัน นี่แหละคือประสบการณ์ที่จะช่วยให้ความเป็นครูก้าวสู่มืออาชีพค่ะ
ขอบคุณ คุณtuknarak ค่ะ
คงจะเป็นอาทิตย์แรกด้วยค่ะ พอมาอาทิตย์นี้ก็เป็นเด็กดี เริ่มปรับตัวได้กันแล้วค่ะ ทั้งครูและนักเรียนเลย
...เด็กพิเศษสามารถเรียนร่วมกับเด็กปกติได้ แต่ครูผู้สอนต้องได้รับการฝึกอบรมในการสอนเด็กพิเศษมา จึงจะสามารถช่วยเหลือให้เด็กพิเศษเกิดการพัฒนาการได้อย่างถูกต้องนะคะ ...