วันที่ 3 บรรยากาศที่สดใสกับการเป็นครูเวร (21/05/2557)
วันที่ 3 ของการออกไปฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู ในวันนี้ผมได้เป็นครูเวรต้องตื่นเวลา ตี 4.30 น. เพื่อทำธุระส่วนตัวและต้องไปอยู่หน้าโรงเรียนเวลา 6.00 น. เนื่องจากนักเรียนโรงเรียนแห่งนี้เดินทางมาโรงเรียนตั้งแต่ 6 โมงเช้า ผมจึงได้มีโอกาศได้สัมผัสบรรยากาศเย็น ๆ รายล้อมไปด้วยธรรมชาติแห่งขุนเขา
บรรยากาศเหล่านี้มันทำให้ผมรู้สึกสดใจและเหงาไปด้วยเพราะเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมต้องออกมาเผชิญและอาศัยอยู่ในที่แสนไกลเช่นนี้ ต่อมาเด็กนักเรียนเริ่มทยอยเดินทางมาถึงโรงเรียน ทักทายทำความเคารพผมโดยไม่ขาดสายแม้แต่ผู้ปกครองที่เดินทางมาส่งลูกหลานมาโรงเรียนได้ยิ้มทักทายอย่างเป็นมิตรซึ่งเป็นภาพที่หน้าประทับใจเป็นอย่างมาก
ทำให้ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นบางอย่างจากคนในหมู่บ้านแห่งนี้ พอมาถึงกิจกรรมหน้าเสาธงผ่านไปได้ประมาณ 10 นาทีก็ได้มีเด็กนักเรียนเป็นลมประมาณ 3-4 คน เนื่องจากอากาศค่อนข้างร้อน ผมทำอะไรไม่ถูกผมทำได้แค่ช่วยครูในโรงเรียนอุ้มนักเรียนส่งห้องพยาบาลและทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้น
เวลาต่อมาผมได้สอนวิชาคอมพิวเตอร์ให้กับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ความกังวลเริ่มเข้ามาอีกครั้งในหัวของผมว่าผมนั้นจะสอนเด็กได้ความรู้ที่ถูกต้องและให้นักเรียนสนุกไปกับการเรียนได้หรือไม่ เมื่อเด็กนักเรียนเดินทางเข้ามาในห้องได้กล่าวทักทายทำความเคราพอย่างสุภาพอ่อนน้อม
เมื่อถึงในชั่วโมงเรียนเด็กนักเรียนของโรงเรียนแห่งนี้จะมีความแปลกอยู่อย่างหนึ่งนั้นก็คือ สนใจสิ่งรอบ ๆ ตัวเป็นพิเศษ จะคอยถามนู้นถามนี่อยู่ตลอดเวลา ว่านั้นคืออะไร นี่คืออะไร ทำให้ผมรู้สึกสนุกไปกับการสอนและได้ลืมเรื่องที่กังวัลไปจนหมดสิ้น จนลืมเวลาและทำการสอนเลยเวลาไปไม่ต่ำกว่า 10 นาที
เมื่อถึงช่วงกลางวัน คุณครูหลายท่าน ไม่ว่าจะเป็น คุณครูโอ ครูประจำวิชาคณิตศาสตร์ คุณครูคัด ครูประจำวิชาภาษาอังกฤษ ครูชัยครูประจำวิชาภาษาอังกฤษ หรือแม้กระทั่งครูช้าง ครูประจำวิชาศิลปะ ได้ชวนผมออกไปทานอาหารกลางวันนอกโรงเรียน เป็นครั้งแรกที่ผมได้ออกไปนอกโรงเรียนผมได้พบเห็นสิ่งต่าง ๆ มากมาย
ผมได้พบกับคุณป้าท่านหนึ่งท่านเป็นเจ้าของร้านอาหารตามสั่ง ซึ่งคุณป้าท่านนี้ทำอาหารอร่อยและให้ปริมาณที่เยอะมากและมีจิตใจดี และยิ้มแย้มอยู่ตลอดเวลา ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นเหมือนอยู่ในจังหวัดบ้านเกิดที่ผมจากมา ต่อมาเมื่อมาถึงช่วงเวลาในยามเย็น น้ำประปายังคงมีสีขุ่น ๆ ยังไม่จางหาย
ผมจึงต้องใช้น้ำดื่มที่สั่งมาจากหมู่บ้านในการซักชุดนักศึกษา เมื่อถึงช่วงค่ำกองทัพแมลงต่าง ๆ นา ๆ พากันบุกที่พักของผมไม่ต่ำกว่า 20 ตัว ไม่ว่าจะเป็นตั๊กแตน ยุง และแมลงที่ผมไม่รู้จักว่า 18 ชนิด หรือแม้กระทั่งมีกบกระโดดเข้ามาในห้องของผม ผมทำอะไรม่ได้ถูกจึงต้องจำใจอยู่ในสภาพเช่นนี้ตลอดทั้งคืน
ใน บันทึกการฝึกสอนของนายศักรพล วงษ์รัตน์ ... (ภาคเรียนที่ 1/2557)
ความเห็น (4)
...ขอชื่นชม และเป็นกำลังใจค่ะ...น่าศึกษาสาเหตุนะคะว่าเด็กยืนเข้าแถวเป็นลมถึง 3-4 คน คงไม่ใช่เพราะความร้อนจากแสงแดดอย่างเดียว...เรื่องน้ำที่มีสีขุ่นๆ ถ้ามีภาชนะรองน้ำเช่น กระป๋อง ถังน้ำ จนถึงโอ่ง เมื่อรองน้ำใส่แล้วใช้สารส้มแกว่งให้ตกตะกอน สามารถทำร่วมกับการใช้ผ้าสะอาดเล็กๆ ที่ไม่ใช้แล้วผูกที่หัวก็อกให้น้ำไหลผ่านก่อนไหลลงภาชนะรองน้ำ ก็จะทำให้น้ำใสได้ในระดับหนึ่ง...ส่วนแมลงเข้าห้อง ก็ต้องปิดไฟในห้อง และอาจเปิดไฟข้างนอกให้ไกลจากห้องนอนเพื่อล่อแมลง เมื่อไม่มีแมลงกบก็ไม่มากินแมลง ...
***...ช่วงที่ไม่อยู่ห้องก็ต้องปิดหน้าต่างประตูให้มิดชิด หากมีช่องว่างก็หาผ้าหรือกระดาษปิด เพื่อป้องกันสัตว์ และแแมลงมีพิษเข้ามาในห้อง และป้องกันไม่ให้อากาศร้อนจากภายนอกห้อง ในช่วงกลางวันเข้ามาในห้อง ***เมื่อเวลาจะนอนอากาศข้างนอกเริ่มเย็นจึงค่อยเปิดหน้าต่าง จะช่วยให้อากาศในห้องไม่ร้อนนะคะ...
ลองทำตามท่านอาจารย์ Pojana Yeamnaiyana Ed.D. ว่านะครับ ;)...
สู้ สู้
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ Pojana Yeamnaiyana Ed.D
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดี ๆ นะครับท่านอาจารย์ ผมจะนำคำแนะนำของท่านอาจารย์ไปปรับประยุกต์ใช้ต่อไปครับ เนื่องจากอินเทอร์เน็ตของผมอยู่ในช่วงปรับปรุงผมจึงตอบได้เร็วบางช้าบางขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ อาจารย์ Ongkuleemarn
หลังจากวันนี้ไป ผมคงเขียนได้บ่อยขึ้นแล้วนะครับเนื่องจากสัญญาญอินเทอร์เน็ตกำลังดำเนินการปรับปรุงเกือบแล้วเสร็จแล้วผมดีใจมากครับ
ขอบคุณมากครับ