เดินแทนวิ่งวันที่ห้า -ได้อะไร

เดินแทนวิ่งวันที่ห้า -ได้อะไร

ตอนเช้ายังคงเป็นชีวิตในวัด ลงมาเดินตั้งแต่ฝนยังลงเม็ด เปียกมะล๊อกมะแล๊คมาสองวันละ

ตอนแรกกะว่าจะไม่จุดเทียน ตอนสามสี่รอบดูเหมือนจะเหยียบตะขาบแบบกลางลำตัวด้วยเท้าซ้ายรู้สึกได้ถึงจำนวนขาและกลางลำตัวนิ่มๆเป็นปล้อง ๆ ดูเหมือนส่วนหัวจะโค้งมาเอาเคี้ยวเสยผิวบริเวณหลังเท้าได้ยินเสียงเหมือนอะไรหล่นไม่ห่าง

ด้วยสัญชาตญาณ โกงฝ่าเท้าและสะบัดข้อเท้า ตอนนั้นสำรวจความรู้สึก

โดนกัดไหม พิษโดนปล่อยเข้าสู่ร่างกายไหม หรือจะวิ่งไปเอา ว่าตีนตะขาบที่ปลูกไว้หน้ากุฏิแม่ครูมาทางไว้ก่อน

ตัดสินใจโกยเอาดินเปียก ๆ เช็ดบริเวณผิวส่วนที่คิดว่าจะโดนกัดไม่รู้สึกว่าปวด แค่เหมือนคัน ๆ เล็กน้อย

จึงจุดเทียนแล้วเดินต่อ เปียก ไม่มากแต่รู้สึกหนาว แต่พอเดินไปเรื่อย ๆ ค่อย ๆ อุ่นขึ้นมาก

ได้อะไร เห็นว่า มันรักตัวเองมาก ๆ กลัวที่จะบาดเจ็บ พอคิดว่า ร่างกายถูกทำร้าย

วิธีการที่จะรักษาเยียวยา ขึ้นมาทันที มากกว่า หนึ่งหนทาง รวมถึงไปรีวิวข้อมูลเก่า ๆ ที่พี่ ๆ เคยโดนกัดว่า เป็นอะไรอย่างไรกันบ้าง ขึ้นมาเร็วมาก สะท้อนถึงความรัก ความหวงแหนที่มีต่อร่างกายนี้อย่างมาก

ประมาณตีสาม ไปอาบน้ำ เปลี่ยนชุดแล้วก็ล้มตัวลงนอน

วันนี้รู้สึกกับตนเองว่า ขี้หงุดหงิด บางทีเผลอตะโกนใส่เด็ก ๆ แล้วค่อยมารู้ทีหลัง

หงุดหงิด โมโห ทั้ง ๆ ที่ ทำไมฉันต้องโมโห เด็ก ๆ เขาก็เป็นของเขาอย่างนั้น รู้สึกไม่ชอบตัวเองแบบนี้เลย

สงสัยกับตนเองว่า ประจำเดือนน่าจะใกล้มาแล้ว ข้างในแปรปรวน

ตลอดวันก็ทำงานไป จิตหาข้ออ้างสารพัดที่จะหลบหน้าครู

เหมือนมันยอมรับจิตชั่ว ๆ ตัวเองไม่ได้

พอครูชี้ ทั้ง ๆ ที่บอกทางแก้ แต่ใจหนูกลับตีความไป น้อยใจ

มันก็น่า ทุบกะบานอยู่ค่ะ

อาทิตย์นี้มาวัดเหมือนเพียงมาถึง แต่ได้ทำประโยชน์น้อยมาก

เพราะทนกิเลสตนเองไม่ได้ ก็เลยเป็นอย่างที่เป็น พลาดโอกาสอีกเช่นเคย