สิ่งลี้ลับ..ข้าขอรวย....


ตลอดสามปีที่ผู้เขียนมาอยู่ในยามหน้าหนาว จะมีนกแสกมาทำรังอยู่ใต้หลังคา กลางวันเสียงจะเงียบแต่เพียงย่ามค่ำมาเยือนหลังอาทิตย์ลับทิวแมกไม้ บรรดาลูกๆ จะสงเสียง แสก..แสก..แสก.. เป็นระยะๆ ตลอดทั้งคืน...
เมื่ออาทิตย์อัสดง... ความมืดเข้ามาแทนที่ บรรยากาศเก่าๆ กับบ้านหลังเก่าที่เต็มไปด้วยคำร่ำลือว่าเป็นบ้านในตำนาน บ้างก็ว่า เคยมีคนผูกคอตาย บ้างก็ว่าเคยแลเห็นผู้หญิงแต่งชุดขาวปรากฏกายในยามค่ำคืน แม้ในยามไปเดินตลาดก็จะมีแม่ค้า และคนเก่าแก่ถามว่า "อยู่บ้านหลังสีขาวนั้นเหรอ" พร้อมกับทำท่าทางและสีหน้าแปลกๆ ประหนึ่งว่าในใจคิดถามต่อว่า "อยู่เข้าไปได้ไง" บรึ๋ย...

คำบอกเล่าของน้องที่เคยร่วมงานกัน กับผู้คนที่เคยมาพำนักค้างคืน หรือแม้จะเคยแค่ผ่านไปผ่านมาในยามค่ำคืนกับบ้านหลังนี้ยังตรึงอยู่ในความทรงจำ "ผมได้ยินเสียงคนเดินตอนดึกๆ นะพี่" น้องคนหนึ่งเล่าให้ผู้เขียนฟัง ขณะที่น้องอีกคนก็เคยบอกว่า "ผมเคยสะดุ้งตื่นมายามดึก เห็นผู้หญิงผมยาวหน้าตาสระสวยแต่งชุดไทยมีสไบพาดเฉียงคล้ายนางในวรรณคดี นั่งอยู่ปลายตีผมครับพี่"

หนักไปกว่านั้นมีน้องคนหนึ่งอยู่กับผู้เขียนเพียงลำพังสองคน ต่างเพียงเขานอนห้องชั้นบน ผู้เขียนนอนห้องชั้นล่าง พอรุ่งเช้าน้องกลับตื่นมาพร้อมใบหน้าอันอิดโรย และกล่าวกับผู้เขียนว่า "พี่ๆ เมื่อคืนผมถูกใครไม่รู้ มาดึงขาตั้งสองสามรอบ" มันเล่าต่อว่ามันนอนไม่หลับทั้งคืน และที่หน้าแปลกไปกว่านั้นผู้บังคับบัญชาหลายท่านที่มาพักบ้านหลังนี้และนำพระพุทธรูปกลับไปด้วยเมื่อจบภารกิจ คนที่มารับหน้าที่ต่อมักจะเจอดีเสมอ บางคราถึงขั้นต้องไปหาพระประธานองค์เล็กๆ มาไว้เพื่อเป็นสิริมงคล

อีกสิ่งหนึ่งที่น่าแปลกกับบ้านหลังนี้คือ ตลอดสามปีที่ผู้เขียนมาอยู่ในยามหน้าหนาว จะมีนกแสกมาทำรังอยู่ใต้หลังคา กลางวันเสียงจะเงียบแต่เพียงย่ามค่ำมาเยือนหลังอาทิตย์ลับทิวแมกไม้ บรรดาลูกๆ จะสงเสียง แสก..แสก..แสก.. เป็นระยะๆ ตลอดทั้งคืน... เรียกว่าอยู่กับมันจนชินแม้จะนึกสยิวบ้างในยามที่ต้องอยู่คนเดียว..แต่มันก็เป็นเพื่อนคอยปลอบประโลมได้เหมือนกัน หากเราเปลี่ยนวิธีคิดจากลบมาเป็นบวกและไม่นึกว่ามันเป็น "นกผี"

มันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ... ที่เหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นกับคนหลายๆ คนในบ้างหลังนี้ ผู้เขียนเองแม้ไม่เคยเจอเหตุการณ์เหล่านั้นสักครั้ง และได้ชื่อว่าเป็นคนหัวแข็งจนที่บ้านเรียกว่าดื้อ บางคนทักออกบ่อยๆ ว่าเป็นดุไม่กลัวผี (ใครบอกหละกลัวเหมือนกันก็ฟอร์มไปงั้นแหละ) แต่ก็บอกตรงๆ นะว่าไม่เคยอยากเจออะ คืนนี้เป็นคืนที่นกที่ว่าส่งเสียงร้อง แสก..แสก..แสก..ๆๆๆ เช่นเคย 

ว่าแล้วขอยกมือขึ้นพนม และอธิษฐานว่า "สาธุ...หากสิ่งลี้ลับในบ้านหลังนี้มีจริงคืนนี้ขอได้มาเข้าฝันบอกเลขเด็ดๆ ให้ลูกช้างด้วยเถิด เผื่อพรุ่งนี้เย็นจะได้รวยเหมือนดั่งใครเขาบ้าง" 

** ปล. ไม่ได้ลบหลู่นะ อยากรวยจริงๆ

"พาดีซอ" 15/02/57
 
รูปภาพ : สิ่งลี้ลับ..ข้าขอรวย....

เมื่ออาทิตย์อัสดง... ความมืดเข้ามาแทนที่ บรรยากาศเก่าๆ กับบ้านหลังเก่าที่มีแต่คำร่ำลือว่าเป็นบ้านในตำนาน บ้างก็ว่า เคยมีคนผูกคอตาย บ้างก็ว่าเคยแลเห็นผู้หญิงแต่งชุดขาวปรากฏกายในยามค่ำคืน แม้ในยามไปเดินตลาดก็จะมีแม่ค้า และคนเก่าแก่ถามว่า "อยู่บ้านหลังสีขาวนั้นเหรอ"  พร้อมกับทำท่าทางและสีหน้าแปลกๆ ประหนึ่งว่าในใจคิดถามต่อว่า "อยู่เข้าไปได้ไง" บรึ๋ย...

คำบอกเล่าของน้องที่เคยร่วมงานกัน กับผู้คนที่เคยมาพำนักค้างคืน หรือแม้จะเคยแค่ผ่านไปผ่านมาในยามค่ำคืนกับบ้านหลังนี้ยังตรึงอยู่ในความทรงจำ "ผมได้ยินเสียงคนเดินตอนดึกๆ นะพี่" น้องคนหนึ่งเล่าให้ผู้เขียนฟัง  ขณะที่น้องอีกคนก็เคยบอกว่า "ผมเคยสะดุ้งตื่นมายามดึก เห็นผู้หญิงผมยาวหน้าตาสระสวยแต่งชุดไทยมีสไบพาดเฉียงคล้ายนางในวรรณคดี นั่งอยู่ปลายตีผมครับพี่"

หนักไปกว่านั้นมีน้องคนหนึ่งอยู่กับผู้เขียนเพียงลำพังสองคน  ต่างเพียงเขานอนห้องชั้นบน ผู้เขียนนอนห้องชั้นล่าง พอรุ่งเช้าน้องกลับตื่นมาพร้อมใบหน้าอันอิดโรย และกล่าวกับผู้เขียนว่า "พี่ๆ เมื่อคืนผมถูกใครไม่รู้ มาดึงขาตั้งสองสามรอบ" มันเล่าต่อว่ามันนอนไม่หลับทั้งคืน และที่หน้าแปลกไปกว่านั้นผู้บังคับบัญชาหลายท่านที่มาพักบ้านหลังนี้และนำพระพุทธรูปกลับไปด้วยเมื่อจบภารกิจ คนที่มารับหน้าที่ต่อมักจะเจอดีเสมอ บางคราถึงขั้นต้องไปหาพระประธานองค์เล็กๆ มาไว้เพื่อเป็นสิริมงคล

อีกสิ่งหนึ่งที่น่าแปลกกับบ้านหลังนี้คือ ตลอดสามปีที่ผู้เขียนมาอยู่ในยามหน้าหนาว จะมีนกแสกมาทำรังอยู่ใต้หลังคา กลางวันเสียงจะเงียบแต่เพียงย่ามค่ำมาเยือนหลังอาทิตย์ลับทิวแมกไม้ บรรดาลูกๆ จะสงเสียง แสก..แสก..แสก.. เป็นระยะๆ ตลอดทั้งคืน... เรียกว่าอยู่กับมันจนชินแม้จะนึกสยิวบ้างในยามที่ต้องอยู่คนเดียว..แต่มันก็เป็นเพื่อนคอยปลอบประโลมได้เหมือนกัน หากเราเปลี่ยนวิธีคิดจากลบมาเป็นบวกและไม่นึกว่ามันเป็น "นกผี"

มันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ... ที่เหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นกับคนหลายๆ คนในบ้างหลังนี้ ผู้เขียนเองแม้ไม่เคยเจอเหตุการณ์เหล่านั้นสักครั้ง และได้ชื่อว่าเป็นคนหัวแข็งจนที่บ้านเรียกว่าดื้อ บางคนทักออกบ่อยๆ ว่าเป็นดุไม่กลัวผี (ใครบอกหละกลัวเหมือนกันก็ฟอร์มไปงั้นแหละ) แต่ก็บอกตรงๆ นะว่าไม่เคยอยากเจออะ คืนนี้เป็นคืนที่นกที่ว่าส่งเสียงร้อง แสก..แสก..แสก..ๆๆๆ เช่นเคย 

ว่าแล้วขอยกมือขึ้นพนม และอธิษฐานว่า "สาธุ...หากสิ่งลี้ลับในบ้านหลังนี้มีจริงคืนนี้ขอได้มาเข้าฝันบอกเลขเด็ดๆ ให้ลูกช้างด้วยเถิด เผื่อพรุ่งนี้เย็นจะได้รวยเหมือนดั่งใครเขาบ้าง" 
** ปล. ไม่ได้ลบหลู่นะ อยากรวยจริงๆ

"พาดีซอ" 15/02/57
หมายเลขบันทึก: 562486เขียนเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2014 20:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2014 20:53 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท