แม่ใหม่ คนเดิม (15) : แม้จะดื้อ.. แต่คือ "แม่"

เมื่อครั้งที่พ่อยังมีชีวิตอยู่

พ่อจะบ่นให้ฟังบ่อยๆ ว่าแม่ของพวกเรานั้น

สุดแสนจะดื้อ รั้น และเอาชนะ

ข้าพเจ้าได้แต่ฟังและบอกพ่อว่า แม่ก็เป็นอย่างนี้เอง

อยากชนะ ก็ให้แม่ชนะไป

อยู่กันมาตั้งหลายสิบปีแล้ว ยังไม่ชินอีกเหรอ

พ่อก็จะส่ายหน้า พร้อมพูดว่า "พวกเธอไม่รู้หรอก ยิ่งแก่ยิ่งดื้อ"

**********************************

แม้จะรู้ว่าแม่ดื้อ

แต่ก็รู้แบบผิวเผิน ตามคำบอกเล่าของพ่อ

ซึ่งไม่ได้สัมผัสด้วยตัวเอง

ต่อเมื่อได้มาอยู่ร่วมกัน

ข้าพเจ้ากลับรู้สึกว่า ที่พ่อบ่นให้ฟังในความดื้อของแม่นั้น

ช่างผิวเผินจริงๆ เพราะในความเป็นคนดื้อของแม่

มีอะไรอะไรมากมายที่ท้าทายการสะกดกลั้นอารมณ์ของข้าพเจ้ามากนัก

เพราะหากเป็นลูกดื้อ เด็กดื้อ เราดุได้ เราว่าได้

แต่พอคนที่ดื้อคือแม่

สิ่งที่ข้าพเจ้้าทำได้คือเงียบ

และสลัดความขุ่นมัวของอารมณ์ออกให้เร็วที่สุด

นับ 1-10 ในใจ แล้วเริ่มสนทนาด้วยเรื่องใหม่ๆกับแม่

แม่ก็จะพูดคุยตามปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เหมือนแม่ไม่ได้ดื้อมาก่อนเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านั้น

เพราะแม่ลืมแล้ว

************************************

เรื่องดื้อหลักๆของแม่เลย

คือเรื่องกินยา และเรื่องอาบน้ำ

แม่ไม่ชอบกินยามาแต่ไหนแต่ไร

ทุกครั้งที่ต้องกินยา แม่จะพูดว่า กินไปแล้วไม่ใช่เหรอ มาให้กินอีกทำไม

พอบอกว่ายังไม่ได้กินเลย

แม่ก็จะบ่นพร้อมทำสีหน้าไม่สบอารมณ์

"หมอหลินบอกไม่ต้องกินแล้วยา ยังจะเอามาให้กินอีก"

"คราวหน้าให้หมอหลินเขียนมาให้ว่าไม่ต้องกินยาแล้ว"

"ยาหมดแล้ว ไม่ต้องซื้อใหม่แล้วนะ กินแค่นี้พอ"

ทั้งๆที่ไม่ได้ไปรักษากับหมอหลินนานมาก ร่วม 2 ปีแล้ว

มีเพียงน้อยครั้งมาก ที่แม่ยอมกินยาโดยไม่บ่น

เมื่ออยู่ต่อหน้าบุคคลที่ 3-4-5

แม่จะทานยาง๊าย ง่าย

พอโดนแซวว่า วันนี้เก่งกินยาง่าย

แม่ก็จะบอกว่า ชั้นก็กินแบบนี้ตลอด กินยาไม่ใช่ยากที ไม่เคยกินยายาก!

***************************************

ความดื้ออีกเรื่อง คือเรื่องอาบน้ำ

แม่จะคิดว่าตัวเองอาบน้ำแล้วเสมอๆ

ตื่นเช้ามา ล้างหน้า แปรงฟัน ประแป้งแล้ว

แม่ก็จะเปลี่ยนชุดเลย

พอถามว่าอาบน้ำแล้วเหรอ

แม่ก็จะบอกว่าอาบแล้ว อาบน้ำทาแป้งแล้ว นี่ไง

แล้วลูบหน้าลูบแขนให้ดูว่าทาแป้งแล้วจริงๆ

ซึ่งถ้าเป็นเวลาเช้า ไม่ค่อยเท่าไหร่

เพราะไม่ได้เหนียวตัวอะไร

ไม่อาบน้ำตอนเช้าจึงเป็นเรื่องปกติ

แต่ต้องให้เปลี่ยนชุด

เพราะถ้าให้ใส่ชุดนอนอยู่บ้านทั้งวัน

พอเย็นแม่จะทึกทักว่า

อาบแล้ว นี่ไงเปลี่ยนชุดนอนแล้ว

ทั้งๆที่ยังไม่ได้อาบและไม่ได้เปลี่ยนชุดตั้งแต่เช้า

สำหรับการอาบน้ำตอนเย็น

แล้วแต่อารมณ์ว่าวันไหน แม่จะคึกคักอาบน้ำ

ก็จะอาบตั้งแต่บ่าย 2 ก็มี แล้วเปลี่ยนชุดนอนเลย

หรือวันไหนที่เย็นมากแล้ว แต่ยังไม่ได้อาบ

แม่ก็จะทึกทักว่าอาบแล้วก็มีเหมือนกัน

ซึ่งพอโดนทักว่า อาบแล้วทำไมยังอยู่ในชุดนี้

ไม่เปลี่ยนชุดนอน

แม่ก็จะมีคำตอบให้ว่า ก็ยังไม่นอนจะรีบเปลี่ยนชุดนอนทำไม

จะนอนแล้วค่อยเปลี่ยน

ถ้าเราจะยืนยันว่ายังไม่ได้อาบ

แม่ก็จะดื้อ หน้าตาไม่สบอารมณ์ พร้อมบ่นว่า

บอกว่าอาบแล้วก็อาบแล้ว

เธอจะมารู้ดีได้ยังไง

พอข้าพเจ้ายอมแพ้ บอกว่า ไม่เป็นไร ไม่อาบก็ไม่ต้องอาบ

ไม่อยากอาบก็ไม่เป็นไร

แม่ก็จะส่งค้อนให้

แล้วลุกขึ้นคว้าชุดนอน เดินเข้าห้องน้ำแต่โดยดี

จึงเป็นที่รู้กันว่า

บางทีต้องใช้เทคนิคอย่างไร

แม้ว่าแม่จะยอมเดินเข้าห้องน้ำแล้ว

ก็ต้องคอยฟังว่า มีเสียงน้ำรึเปล่า

ถ้าเงียบ ต้องส่งเสียงถามว่า

ฝักบัวน้ำไหลมั้ย

เครื่องทำน้ำอุ่นทำงานมั้ย

ถ้าเสียจะได้ตามช่างมาดู

เราก็จะได้ยินเสียงฝักบัวเปิด

พร้อมตะโกนออกมาว่า ใช้ได้ไม่เสีย

นั่นหมายถึง สำเร็จไปหนึ่งภารกิจ ในการทำให้แม่อาบน้ำโดยดุษฎี

****************************************

ข้าพเจ้าก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า

เวลาที่แม่ออกอาการ "ดื้อ" แบบนี้

ข้าพเจ้าก็ต้องยอมแม่อยู่ดี

แล้วแม่จะดื้อให้เสียอารมณ์ของแม่ทำไม

แม่ก็คง "ลืม" นั่นเอง