ชีวิตที่พอเพียง : ๒๑๐๓. ร่างที่ไร้วิญญาณ
ในวงเฮฮาของกรรมการชุดหนึ่ง ผมได้เรียนรู้ ว่า ในการทำงานบางอย่างให้ได้ผลดี ผู้นั้นต้องสามารถเป็น “ร่างที่ไร้วิญญาณ” ไม่รู้สึกรู้สากับความถูกต้องชั่วดี ขออย่างเดียวให้ตนได้ประโยชน์ เป็นใช้ได้
มีผู้บริหารระดับสูง (ซี ๑๑) เล่าว่า ในการบริหารราชการนั้น เมื่อได้งบประมาณ ก็จะมี “เอเย่นต์” มาติดต่อรับดำเนินการ เอเย่นต์นี้ ไม่ว่ารัฐบาลจะเป็นพรรคไหน ก็เป็นเอเย่นต์คนเดิมหรือกลุ่มเดิม คล้ายๆ เป็นอาชีพหรือผู้ชำนาญการ ในการใช้งบประมาณ และหักเงินทอน หรือในสมัยก่อนเรียกว่า ค่าหัวคิว
การตั้งงบประมาณหลายส่วน กำหนดแผนไว้แล้วล่วงหน้า ว่าจะมีเอเย่นต์ไปดำเนินการอย่างไร มีส่วนเงินทอนมากน้อยแค่ไหน
ผู้ใหญ่ท่านนั้นเล่าว่า เอเย่นต์ บอกว่า ไม่ว่าพรรคไหน ก็ใช้บริการของเขาทั้งนั้น เขาไม่มีพรรค ไม่ฝักใฝ่การเมือง ผมแถมว่า เขาประกอบอาชีพสูบเงินภาษีของเรา ไปเข้ากระเป๋านักการเมือง
เขาเป็น แดร็กคิวล่าร์ แห่งศตวรรษที่ ๒๑ ไม่ดูดเลือด แต่ดูดเงิน
วิจารณ์ พานิช
๒๕ ม.ค. ๕๗
ความเห็น (1)
Thank you for this insightful info.
It shows that Thailand 'public service' is very much a wasteful, inefficient, and maybe redundant machine. Public service reform must be on a national reform agenda!