ทักษะการแก้ปัญหาชีวิตอย่างง่ายเมื่อไร้เขียง
จากการที่ผมได้ร่วมกิจกรรมการเข้าค่ายที่บ้านสวน ไอดินกลิ่นป่า
ในช่วงวันที่ 16 – 18 สิงหาคม 2556
ผมมีความรู้สึกดีใจและมีความสุขมาก ๆ เลย
จากการที่ได้มาเข้าค่ายร่วมกับน้อง ม.4 ซึ่งผมมาเป็นพี่เลี้ยงดูแลน้อง ๆ
และหากิจกรรมให้น้อง ๆ ทำ
และผมได้ร่วมทำกิจกรรมกับน้องด้วย
ผมรู้สึกมีความสุขและปลื้มมากและสิ่งที่ผมได้จัดกิจกรรมให้น้องทำกันผมว่า
กิจกรรมทุกอย่างมันสามารถเป็นทักษะและนำไปพัฒนาชีวิตของผม
น้องๆ เพื่อนๆ ในการใช้ชีวิตประจำวันได้อย่างเรียบร้อย
และผมยังได้หลักการใช้ชีวิตจากพี่เลี้ยงรุ่นพี่ คุณครู และคุณลุงวอ
เป็นความรู้ต่างๆในการใช้ชีวิตพอเพียงและรู้จักพันธ์ไม้ชนิดต่างๆ
และการนำหลักที่พี่ ๆ ครู สอนไปใช้ในชีวิตอย่างถูกต้องและสมบูรณ์แบบคับผม
เรียนรู้ทักษะชีวิตจริง ตำหรับแบบดั้งเดิมก่อกองไฟในเชิงกราน
ลุงวอ ผู้เชี่ยวชาญการให้ความรู้ ในเชิงคุณธรรม
บันทึก 20 ก.พ.57
ผู้รับก็เป็นปลื้ม ผู้ให็ก็ภูมิใจนะคะ
ภูมิใจในความเป็นครูหยิน และท่านวอญ่าค่ะ
ท่านวอญ่าไปทุกที่เลยนะครับ
นับถือท่านจริงๆ ครับ
เรียนคุณครูหยิน สุขดีเหมือนเดิมวันไหน จะไปเยือนพี่เลี้ยงค่ายกันอีก
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดีๆค่ะ โดยเฉพาะเรื่อง การพัฒนาและส่งเสริมทักษะชีวิต
เพราะทักษะชีวิตเป็นสิ่งที่ต้องพัฒนาในรูปหลักสูตรแฝงค่ะ
อาการเจ็บยังไม่ดีขึ้น...งงเหมือนกันเดินไม่ค่อยได้ลำบากใจพอสมควรทำอะไรก็ไม่คล่องตัว ว้าเหนื่อยจัง
ขอขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจครูหยิน...ทำให้ชีวิตดูมีพลังมากขึ้น
คิดถึงจังนะคุณอร
เสียดายที่พลาดโอกาสเจอยายธี ถ้าวาสนายังมีโอกาสหน้าคงได้พบกัน
คุณอักขณิช ครูหยินคิดจะไปเยี่ยมเมืองเหนือค่ะ
เหนื่อยใจลุงวอเหอ เดินเหินไม่สะดวก
คุณครูหยิน มาไม่ได้หรือคะ