จดหมายเปิดถึงพี่น้องตำรวจทุกท่าน
ครอบครัวของผมนั้น มีญาติพี่น้องเป็นทหารทั้งสามเหล่าทัพ และตำรวจด้วย ทุกๆคนมีความภาคภูมิใจในวิชาชีพของตนเองอย่างมาก มีบุคลิกสง่างามเพราะมั่นใจในความดีของตนเอง กระทำการเพื่อชาติบ้านเมือง ด้วยความกล้าหาญ ซื่อสัตย์สุจริต นำเอาชีวิตของตนเองสละเป็นด่านหน้าเพื่อความสงบสุขของมวลมหาประชาชน ชาติ ศาสน์ กษัตริย์
จริยาวัตรตั้งแต่การอบรมร่ำเรียนศาสตร์แห่งวิชาชีพของทั้งสี่เหล่าทัพนั้น ต่างก็เน้นที่ "คุณค่า" ของจิตวิญญาณทั้งสิ้น เพราะเป็นงานที่เหน็ดเหนื่อย ใช้ กำลังกาย กำลังใจ และความกล้าที่จะต้องมอบชีวิตของตน เสี่ยงชีวิตของตน เพื่อผู้อื่น ดังนั้นทุกๆคนจะต้องดำรงชีวิตในแบบที่มีสติ มองเห็นตลอดเวลาว่าเราเป็นใคร กำลังทำอะไร เพื่อใคร เพื่อสิ่งใด
การปฏิบัติตามคำสั่งใดๆนั้น ยังคงไว้ซึ่ง "คุณค่าทางจิตวิญญาณ" นี้ให้ได้
ทหารหาญที่ชายแดน ต้องปฏิบัติหน้าที่อันยากลำบาก ก่อกรรมที่คนธรรมดาไม่อยากจะกระทำ รวมถึงการปลิดชีวิตอริราชศัตรูที่เข้ามารุกรามอธิปไตยของประเทศ เป็นการเสียสละจิตวิญญาณของท่าน เพื่อคงไว้ซึ่งจิตวิญญาณของคนส่วนรวม เป็นพระคุณอย่างสูงต่อประชาชนคนธรรมดา ทุกๆชีวิตที่ต้องปลิดปลงไป จะต้องสามารถแผ่เมตตา เพื่อผ่อนหนักเบาความเป็นเจ้ากรรมนายเวรต่อไป อาศัยคุณงามความดีที่ยิ่งใหญ่มาเกื้อหนุนให้ยังคงปฏิบัติหน้าที่ต่อไปได้
ผมจึงไม่เข้าใจว่า ตำรวจหรือทหารระดับสไนเปอร์ บรรจงเล็งอาวุธ ไปยังประชาชนบริสุทธิ์ เพื่อนร่วมชาติ ที่ออกมาเรียกร้องเพื่อความยุติธรรมของประเทศ ด้วยมือเปล่า กับธงชาติบนหน้าอกนั้น กระทำได้อย่างไร? ท่านเลือกที่จะปลิดชีวิตคนเหล่านั้นอย่างประณีตบรรจงได้เพราะอะไร? เพื่อนาย? เพื่อหน้าที่อะไร? เพื่อทำตามคำสั่งแบบไหน? และสำหรับคนที่สาดกระสุนอย่างไร้จุดหมายเข้าฝูงชนนั้น เคนหยุดคิดหรือไม่ว่าอาจจะมีญาติพี่น้องของท่าน วิ่งปะปนอยู่ในกลุ่มชนที่บริสุทธิ์เหล่านั้นด้วย?
ท่านจะล้างเลือดที่เปื้อนมือท่านในลักษณะนี้ออกไปได้หรือ?
ชีวิตและจิตวิญญาณของท่านต่อไปนี้จะเป็นเช่นไร?
คนที่สั่งท่านมานั้น มีอำนาจบารมี ที่จะหนีไปให้พ้นกรรมในตอนนี้ได้ พร้อมที่จะทิ้งท่านไว้เบื้องหลัง เพื่อตกเป็นเหยื่อวิบากกรรมในครั้งนี้ ชะลอวิบากที่จะเดินทางไปถึงคนเหล่านั้น คนที่มีเครื่องบินจะหนีไปเมื่อไหร่ก็ได้ มีเงินที่จะอยู่นอกพ้นเงื้อมมือกฏหมายไปได้
ส่วนตัวท่านเองล่ะ? มีอะไร?
ท่านกำลังสละชีวิตและเลือดเนื้อของท่าน จิตวิญญาณของท่าน ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของท่านเพื่อใคร? เพราะเหตุใด?
พี่น้องตำรวจทุกท่านครับ ลองนึกย้อนไปถึงตอนที่ท่านสมัครเข้ามาทำหน้าที่นี้แต่แรก นึกย้อนถึงถ้อยคำสาบานตัวที่ท่านได้ประกาศไว้ ลองนึกถึงความภาคภูมิใจในวันแรกที่เครื่องแบบอันทรงเกียรติได้ปกปิดห่อหุ้ม ร่างกายของท่านบ้าง
และใช้ร่างกาย จิตวิญญาณของท่าน กลับมาปกป้องผืนแผ่นดินนี้ให้พ้นจากมหาภัยวิบัติแห่งการโกงชาติกันเถิด
สกล สิงหะ
หน่วยชีวันตาภิบาล รพ.สงขลานครินทร์
๑๓ นาฬิกา ๓๔ นาที วันพุธที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗
วันแรม ๕ ค่ำ เดือน ๓ ปีมะเส็ง