เพราะไม่รู้จึงดูว่ายาก......เพราะไม่มีโอกาสความสามารถจึงเสื่่อมถอย


 

วันนี้ได้มีโอกาสพานักเรียน  15  คน

ไปเป็นผู้แลกเปลี่ยนประสบการณ์

กับนักเรียนชาวฝรั่งเศสที่ต้องการมาศึกษาวัฒนธรรมประเพณี

ของเมืองไทย เรียนรู้การรักษาทรัพยากรธรรมชาติ และการอนุรักษ์ป่าชายเลนในท้องถิ่น

ในฐานะที่เป็นครูที่ปรึกษาและร่วมอนุรักษ์ป่ามาเป็นเวลาช้านาน

จึงได้กับการติดต่อประสานงานให้เป็นส่วนหนึ่งของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกัน

นักเรียนไทย - ฝรั่งเศส 

น่าอายมาก...ครูหยินสามารถคุยโต้ตอบได้ไม่มากนัก

ที่สำคัญคือไม่สามารถบรรยายความรู้เรื่องป่าชายเลนให้นักเรียนชาวฝรั่งเศสฟังได้

จึ้งต้องใช้ล่ามแปลกันหลายขั้นตอน คงต้องพิจารณาตัวเองซะแล้ว

555จะเข้าสู่อาเซียนได้อย่างไรกัน

คงจะต้องพัฒนาตัวครูกันก่อนละนะ

                       บันทึก 19 ก.พ.57

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 562170เขียนเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2014 13:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2014 14:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

ได้อ่าน "บันทึก 18 เรื่องในรอบ 13 วัน" ของคุณครู ...รู้สึกมีความสุข ที่ได้เห็นความมั่นคงในหลักคิด และเจตคติที่ดีต่อวิชาชีพครู ของคุณครูค่ะ

และจะมีความสุขมากขึ้นนะคะ ถ้าคุณครูจะไม่ทำลายคุณค่าของบันทึกดีๆ ของคุณครู ด้วยการพิมพ์ผิดเพราะขาดการตรวจสอบและ/หรือเพราะเข้าใจผิด ซึ่งพบได้ในแทบทุกบันทึกของคุณครู (ขออภัยจริงๆ ค่ะ ที่เป็นคนพูดตรงๆ แต่ก็ด้วยความปรารถนาดีอย่างจริงใจต่อคุณครู ที่ไอดินฯ มีความศรัทธาในด้านหลักคิดและจิตวิญญาณของการเป็นครู นะคะ...หวังว่าจะเข้าใจ จริงๆ แล้ว ไอดินฯ ก็เคยแสดงความเห็นไปแล้วก่อนหน้านี้ ซึ่งดูเหมือนคุณครูจะเข้าใจ แต่ยังไม่เห็นการเปลี่ยนแปลง เลยขออนุญาตแสดงความเห็นซ้ำอีกครั้งนะคะ)

ตัวอย่างเช่น เรื่อง "ภัยสังคม 2...ประสบการณ์ตรงในชีวิตจริง" (http://www.gotoknow.org/posts/561914) ...แต่แม่ครูหยินไหวตัวทัน..จึสัมภาษ (สัมภาษณ์) หล่อนว่าเป็นเพื่อนของดารุ่นไหน ไม่เคยเห็นหน้าเลยจ้า หล่อนจึงอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ..ทำให้จำพิรุท (จับพิรุธ) ได้มาก...

เรื่อง "เรียกพี่ซิลูก....ในงานวันคืนสู่เหย้า...." (http://www.gotoknow.org/posts/561911) ...จึงมีทั้งครู มีทั้งสฺาย์ (ศิษย์) ปฏิบัตร (ปฏิบัติ) ภาระกิจ (ภารกิจ) กันทั่วถ้วน...

และบันทึกนี้ ...กับนักเรียนชาวฝรั่งเศษ (ฝรั่งเศส) ที่ต้องการมาศึกษาวัฒนธรรมประเภณี (ประเพณี) ของเมืองไทย เรียนรู้การรักษาทรัพยากรธรรมการ (ชาติ)

สำหรับการพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษ ก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูนะคะ ขอฝากคตินี้ค่ะ "ท่านทำได้ ถ้าท่านเชื่อว่า ท่านสามารถทำได้"

และขอให้คุณครูหายจากอาการเจ็บปวด อันเนื่องมาจาก "หมอนรองกระดูกทับเส้นประสาทในระยะเริ่มต้น" ในเร็ววันนะคะ

....ด้วยรักและศรัทธาคุณครูค่ะ...

ครูหยินขอน้อมรับข้อคิดเห็นด้วยความจริงใจ...หลายคำ ครูหยินไท่รู้จริง ๆ และไม่ยอมค้นหาด้วยขอโอกาสปรับปรุงตัวเองอีกครั้ง..และยังยินดีรับฟังด้วยความเต็มใจ และขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง...ดีใจมากที่มีคนแบบอาจารย์แม่ไอดินจะทำให้คนมีคุณค่ามากยิ่งขึ้น...ส่วนนี้แหละที่ทำให้ครุหยินประทับใจ และศรัทธา

ภาษาต่างชาติหากไม่ได้หัดพูด ฟัง อ่าน เขียน บ่อยๆย่อมติดขัดบ้างเป็นธรรมดา...ให้กำลังใจค่ะ

สุขภาพ สมบูรณ์เต็ม 100 พร้อมลุยยยยย...! หรือยังจ๊ะคุณครูหยินคนขยันของคุณมะเดื่อ ??

มาสนับสนุนความคิดของคุณนงนาท สนธิสุวรรณ ยอมรับว่าตัวเองก็ไม่สามารถเหมือนกัน เรื่องภาษาแม้จะอยู่เมืองเขามานานแล้วเหมือนกันการใช้ล่ามก็ไม่ใช่เรื่องที่วัดความสามารถส่วนตน ล่ามมืออาชีพก็เป็นความสามารถเฉพาะทางค่ะ..ยายธี

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท