ชีวิตกับความผิดพลาด
ชีวิตมนุษยชาติย่อมผิดพลาดยู่บ้าง
ในสำนึกนายนางจงปล่อยวางจิตไว
ยามผิดก็ให้รู้อย่าหดหู่กับความผิด
ล้มแล้วลุกเป็นนิจเพื่อดวงจิตแจ่มใส
อย่าใจน้อยศร้อยเศร้ากับตัวเราเลยนะ
ความผิดพลาดคือพระช่วยชำระจิตใจ
ให้เรารู้ว่าเรานี้มิได้ดีเต็มร้อย
เราผิดพลาดด่างพล้อย เราก็ด้อยก็ได้
เรามิใช่เทวดาเหนือฟ้าเหนือสวรรค์
เราคือมนุษย์เต็มขั้น เราพระอรหันต์ที่ไหน
เมื่อรู้ตัวว่าเราผิดก็ปรับจิตพิจาราณา
ว่าเรานี้นี่หนาไม่เกร่งกล้าเกรียงไกร
จงอ่อนน้อมถ่อมตนกับทุกคนทุกครั้ง
ว่าชีวิตย่อมผิดหวังอย่าจริงจังเกินไป
ให้ความผิดเป็นครู ให้ความรู้เป็นอาจารย์
ทำชีวิตเบิกบานกล้าหาญชาญชัย
โลกนี้สวยหรูน่าอยู่ไม่ใช่น้อย
อย่าอับเฉาเศร้าสร้อยอย่าเหี่ยวละห้อยโหยให้
เมื่อยอมรับความผิดกลับชีวิตสดชื่น
เมื่อเห็นผิดเค้าอื่น ก็กลบกลืนกันไป
เราก็ผิด เค้าก็ผิดทุกชีวิตแหละหนา
ผิดกันไปผิดกันมาอย่าถือสาหมั่นใส้
มาถืดศีลกันเถิดเพื่อให้เกิดความสุข
ถ้าถือสากเป็นทุกข์เหมือนเพลิงลุกภายใน
มาปล่อยวางช่างมันจะสุขสรรค์เสร็จสม
ล้างกิเลศในอารมณ์จะสุขสมตลอดไป
ท่านจันทร์...ประพันธ์
ความเห็น (2)
ขอบคุณ คำแนะนำ คำเตือน แล้วมันก็จะผ่านไป ขอให้ใจเราสู้ๆๆ นะคะ
เป็นลักษณะของคำประพันธ์ประเภทไหนครับ สนใจ ๆ จริง ๆ เลย
*ชอบลักษณะของกลอนช่างออนซอนแท้แท้
อยากจะให้มาแชร์เผื่อแผ่บ้างจะได้ไหม?...