กลอนสุภาพ ๗ : “๑๔ ตุลา ๑๖ ถึง ๑๙ ตุลา ๕๖”

เก็บตกจากอนุทินที่ ๖๓.. เขียนไว้เมื่อวันที่ ๑๔ ตุลาคม ๒๕๕๖ เพื่อเก็บรวบรวมคำประพันธ์เข้ามาไว้ในหมวดหมู่เดียวกัน เป็นแนวทางหรือตัวอย่างในการแต่งคำประพันธ์สำหรับผู้สนใจ

๑๕/๐๒/๒๕๕๗

*************

 

      กลอนสุภาพ ๗ :  “๑๔ ตุลา ๑๖ ถึง ๑๙ ตุลา ๕๖”

 

สิบสี่ ตุลา มาบรรจบ                     สี่สิบ คำรบ สบสิ่งหวัง

การเมือง ของไทย ในเวียนวัง         ยังคง สิ้นหวัง ทุกครั้งซี

ผู้นำ ทำหน่าย ให้หายอยาก           มักมาก กินมาก ยากหลบหนี

สูญสิ้น สัทธา ผู้ข้ามี                     ขอที อย่าทำ ระยำบอน

 

การเมือง เรื่องใหญ่ ใครก็อยาก      เข้าไป กันมาก อยากไถ่ถอน

หวังโกง หวังกิน สิ้นสังวร               หวังเอา คืนก่อน ห่อนบรรลัย

ผู้แทน ของไทย เมื่อไหร่หมด          ที่คด ลดโกง ลงบ้างไหม

ผู้ทำ ค่ำเช้า ครั้งเยาว์วัย                หากิน กันได้ ให้ไม่ทัน

 

การเมือง เลือกตั้ง ยังท้องถิ่น         ดูถูก ดูหมิ่น ถิ่นเย้ยหยัน

หาตัว หาตน ค้นไม่ทัน                  สักวัน มีหวัง ก็ยังดี

ผู้แทน บ้านนา ช่างหายาก             ลำบาก ปากบ่น คนหลบหนี

อำนาจ เป็นธรรม ถูกย่ำยี              อยากมี ที่ช่วย อำนวยชัย

 

สิบเก้า ตุลา มาบรรจบ                  คำรบ ครบเทอม เสริมสมัย

สี่ปี ผ่านพ้น คนของใคร                 มาเริ่ม ต้นใหม่ ห่วงใยกัน

เลือกหา คนดี ไม่มีเกียรติ              ไม่หยาม ไม่เหยียด ไม่เดียดฉันท์

ใส่ร้าย ป้ายสี ทุกวี่วัน                    อย่าเลือก เอามัน กันเข้าไป                  

 

  

หมายเหตุ   คนดีไม่มีเกียรติ หมายถึง บุคคลที่วางตัววางตนอยู่เทียบเทียมชาวบ้าน ไม่ยกตนให้สูงแบบเจ้าแบบนาย อยู่ง่าย กินง่าย เข้าหาง่าย ปรึกษาง่าย ทำงานให้ชาวบ้านในสิ่งที่ชาวบ้านเขาทำไม่ได้ อย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย สมกับที่ตนเองอาสาเข้ามาทำงานมาแก้ปัญหาให้เขา  

["พี่หนาน"]

ขอขอบคุณสมาชิกโกทูโนว์ที่ให้กำลังใจ และผู้เข้ามาอ่านทุกท่านมากครับ