หากชีวิต รู้จักคำว่าพอ
ผมเป็นหนึ่งในหลาย ๆ คนที่ชอบมองว่า โลกใบนี้ ในยุคที่ผมเกิด ช่างน่าอยู่น้อยลงมากหากเทียบกับเมื่อก่อนสมัยรุ่นพ่อแม่เรา ทุก ๆ คนเอาแต่แย่งชิง แข่งขัน ทำทุก ๆ อย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งความสุขส่วนตัว โดยไม่มีใครสนใครมากนัก จนดูเหมือนว่า เรากลายเป็นคนเห็นแก่ตัวไปแล้ว ผมจึงเกิดคำถามที่ว่า หากเรายังต้องอยู่บนโลกที่เป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ เราจะสามารถมี "ความสุข" ได้อย่างไร?
ผมมีโอกาสได้ดูสารคดีตอนหนึ่ง ซึ่งเขาได้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับ นิยามของความสุขซึ่งมาจากภายใน ซึ่งในยุคปุจจุบัน เราไม่สามารถปฏิเสธได้ว่า เราก้าวเข้าสู่ยุควัตถุนิยมอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว เรามองข้ามบางอย่างที่เราเคยมี เคยเป็นกันมาก่อนไป
สารคดีตอนนี้มาจากสารคดีชุด จัง-หวะ-จะ-เดิน ตอนที่ 5 ในชื่อตอนที่ คนจนผู้ยิ่งใหญ่ เขาได้ถ่ายทอดเรื่องราวของผู้คนในมุมเล็ก ๆ ตามจังหวัดต่าง ๆ ทั่วประเทศไทย ที่แสดงให้เราได้เห็นมุมมองอะไรบางอย่าง และทำให้เราได้รู้ว่า ความสุข ไม่จำเป็นต้องมาจากสิ่งของภายนอกเสมอไป
เรื่องราวของหลายคนที่ถูกบอกเล่าผ่านภาพและเสียงในสารคดีชุดนี้ สะท้อนให้ถึงมุมมองความคิดของพวกเขาเหล่านั้น แม้หลายคนที่ถูกนำเรื่องราวมาถ่ายทอด จะดูเหมือนมีชีวิตอย่างในชนชั้นล่างของสังคม แต่เท่าที่ผมได้ดูผ่านสารคดีนี้ ทำให้รู้ว่า พวกเขายังมีความคิด มีมุมมองที่สูงกว่าคนในฐานนะชั้นสูงหลายคนด้วยซ้ำไป
ขอบคุณที่มา : http://www.youtube.com/watch?v=9zC7g5wWXk8
ผมหวังว่า เมื่อใครหลายคนได้ดูสารคดีตอนนี้แล้ว อาจได้แง่คิดเกี่ยวกับความสุขที่เกิดขึ้น หลังจากที่เรารู้จักกับคำว่าพอดีในชีวิตเหมือนผม ไม่มากก็น้อยนะครับ
"มีล้านไม่เก็บก็หมดได้ มีร้อยเก็บบาทเดียวก็รวยแล้ว" : ลุงไกร (ไกร ชมน้อย)
ความเห็น (2)
ใช่ครับ เราไม่สามารถตัดสินคนจากปัจจัยภายนอกได้ ต้องจากการสัมผัสจากปัจจัยภายใน ;)...
