ความรักที่ให้ด้วยใจ
แม้ในการทดลองสอนที่โรงเรียนบ้านแม่ปูคา และเป็นระยะเวลาสั้น ๆ แต่ก็ทำให้เรียนรู้ชีวิตที่เกิดขึ้นจริง ชีวิตที่ต้องปรับตัว ทั้งความจริงและการเปลี่ยนแปลง แต่อย่างหนึ่งที่สัมผัสได้ และทุก ๆ วันจะมีแต่สิ่งนี้ คือ ความสุข ความสุข และ ความสุข มันมีความหมายสำหรับดิฉันมาก ดิฉันชอบที่ได้เห็นรอยยิ้มของเด็ก ๆ และที่สำคัญได้มองเห็นถึงปัญหา ของเด็ก ๆ ทุกคน
เด็ก ๆ ต่างคนต่างที่มา ต่างครอบครัว เด็กจะร่าเริงบ้าง เศร้าบ้าง และมีปัญหาที่ค้างคาในใจ ทำให้เกิดผลกระทบทางด้านการเรียน และขาดการอบรมจากที่บ้าน เพราะพ่อ แม่ ทำงานทุกวัน จึงไม่มีเวลาอยู่กับลูก และเด็กบางคน พ่อแม่ ก็ได้ตายจากไปยังที่เป็นเล็ก ๆจึงทำให้เติบโตมามีปมด้อย และขาดความอบอุ่น
ทำให้ดิฉันคิดว่า เมื่อเรารู้ถึงปัญหาของเด็กแต่ละคนแล้ว เราไม่ควรถามหรือคุยเรื่องเก่า ๆ หรืออดึตที่ผ่านมา หาเรื่องพุดคุยที่ทำให้เด็กสบายใจ และสนุก ดิฉันเห็นเเด็กที่ความสุข ครูไหนเล่าจะมีไม่มีความสุข
หัวใจของครู ที่แท้จริงแล้ว การที่ได้ส่งศิษย์ถึงฝั่ง อบรม สั่งสอน ด้วยความตั้งใจ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะดีหรือ ร้าย >> ครูคนนี้พร้อมจะแก้ไขและช่วยเหลือศิษย์ ให้มากที่สุด และครูก็เชื่อ หัวใจของครู เช่นนี้ค่ะ
และดิฉันเชื่อว่านี่เป็นเพียงแค่เริ่มต้น ดิฉันจะพยายามเรียนรู้ และตั้งใจฝึกฝน ทำสิ่งที่ดีที่สุดและถุกต้อง เพื่อเด็ก ๆ เพื่อโรงเรียนค่ะ
ความเห็น (2)
หวังว่าเป้าหมายที่ตั้งไว้จะทำให้เกิดผลในอนาคตอันใกล้นี้ ยินดีด้วยครับ ที่จะมีแม่พิมพ์ที่ดีช่วยเหลือสังคมชนบทให้มากขึ้น และหวังว่าจะไม่เบื่อหน่ายแล้วย้ายเข้ามาในโรงเรียนใหญ่ๆ(อนาคต)
ชื่นชม และเป็นกำลังใจค่ะ