(มิใช่..เพียง)..เรื่อง..หมา..หมา..ในแกลลอลี่ชีวิต
วันสองวันนี้..มีโอกาศ..ได้..สัมผัส..กับ..หมา...(เพียงจิตวิญญาณ)...เนื่องจาก..ต้องทำหน้าที่เป็น"ล่าม"..จำเป็น........
"หมา"หลายๆชนิด..(ของผู้..ค่อนข้าง..มีอันจะกิน)..โอกาศนี้...ทำให้ได้เข้าไกล้..ไปสัมผัส..กับการ..ฝึก "หมา"..ที่..มุมมองที่..อาจจะไม่แตกต่าง..เมื่อไปเรียก..หรือใช้..สรรพนามใหม่ๆ..ว่า.."สุนัข"...หรือ..ท่านสุนัข(พันธุ์ต่างประเทศ)..หรือคุณสุนัข..เมื่อมันถูกยกย่อง..มันอาจจะเป็นแค่..หมาวัด..ธรรมดาๆมาก่อน....
(ฝรั่ง)..เล่า..ถึง..ประสพการณ์..ของเขาที่มี..กับหมา..ว่า..."..ฉัน..เห็นหมา..รักหมา..มาก่อน..(เจ้าหล่อน)..เมื่อเจ้าหล่อน........(.คนนั้น)....บอกกับเขาว่า...จะเลือกใคร..หมาหรือหล่อน....และ..นั่น..คือ.."ความพ่ายแพ้..ของหญิงคนนั้น...๕๕๕..."
วันนั้น..หรือวันนี้..ไม่มีความสำคัญก็ว่าได้....หมา..ก็คือ..หมา..ธรรมดา..อยู่นั่นแหละ....หากทว่า.......(ฝรั่ง)..คนนี้..ได้พยายาม..ชี้แนะ..บางสิ่งบางอย่าง...ให้...ได้..สัมผัส...
เขาพูดว่า..."หมานั้น..ต้องทำงาน..จึงได้กิน...เหมือน..คนที่..ทำงานได้เงินมา..เป็นสิ่งแรกเปลี่ยน"...นั้นเป็นจิตวิทยา..ข้อแรก..ที่..เขาใช้..กับการ..ฝึกหมา....
เขาพูดว่า..".เราเป็น..นาย..หมา..ไม่ใช่..หมา..เป็นนายเรา....นั้น..ประเด็น..ของคำว่า...พฤติกรรม.....และ..การ..ปรับเปลี่ยน..พฤติกรรม...(ระหว่างหมาและคน).."......และ...นั่น คือ..."ความเดี่ยวเด็ดและเชื่อมั่น"..กับคุณธรรม...น่าจะหมายความว่า..หมากับคนมีความสำคัญเท่ากัน...และ..การเรียนรู้....นั้นคือ..การเฝ้ามอง..กิน...อยู่..เป็น...
ใน..แกลลอลี่..ชีวิต..ประจำวัน..
ความเห็น (8)
ขอบคุณ...คุณยายธี ดอกไม้เยี่ยมไข้.......
นำแม่แพะในสวนมาเป็นเพื่อนหมา คุณยาย
เจ้าทอฟฟี่ขี้อ้อน อ้อนจนหลับ
...เป็นเงื่อนไขภาคบังคับ ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้นะคะคุณยายธี
...ต้องทำไม่อย่างนั้น...อดกิน...
1 มีนาคม 57 เรามีนัดกันนะ เปลี่ยนแปลงไม่ได้จ้ะ แล้วคุณมะเดื่อจะโทร . มาอีกครั้งจ้ะ
สวัสดีจ้ะ..คุณมะเดื่อ...เรา..คงพบกันแน่.....อ้ะะ....พฤติกรรม..ปรับเปลี่ยนได้....อิอิ...ยายธี
(ฝรั่ง)..เล่า..ถึง..ประสพการณ์..ของเขาที่มี..กับหมา..ว่า..."..ฉัน..เห็นหมา..รักหมา..มาก่อน..(เจ้าหล่อน)..เมื่อเจ้าหล่อน........(.คนนั้น)....บอกกับเขาว่า...จะเลือกใคร..หมาหรือหล่อน....และ..นั่น..คือ.."ความพ่ายแพ้..ของหญิงคนนั้น...๕๕๕..." นี้มันชีวิตผมชัดๆ
สวัสดีค่ะ..phanu inya...อ้าวแล้วกัน..ทำไม..เป็น..ซ้ะอย่างนี้..ชีวิต..คน...๕๕๕๕...