หลังจากการเรียนในห้องเรียน การเก็บเกี่ยวความรู้ทางทฤษฎีมากว่า 3 ปีก็ได้เวลาลงสนามจริงแล้วคะ
การฝึกปฏิบัตงานครั้งแรกนี้ ได้ฝึกฝ่ายจิตเวช เป็นอีกฝ่ายที่น่าสนใจมากๆคะ เพิ่งเรียนมาสดๆร้อนๆด้วย แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันคะว่า ในห้องเรียนกับการทำงานจริงๆจะแตกต่างกันมากน้อยแค่ไหน และก็หลังจากฝึกงานมาได้ 2 สัปดาห์ รู้สึกได้ถึงเสน่ห์ของฝ่ายนี้มากๆค่ะ มีอะไรให้เราต้องคิดตลอดเวลา คำถามแปลกๆจากคนไข้ที่ไม่เคยเจอในห้องเรียน ความน่ารักของพี่ๆCI ที่ตอนแรกแอบเกร็งอยู่ตั้งนาน หลายๆรวมกันทำให้ทุกๆวันของการฝึกงานมีแต่รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างที่ไม่มีในห้องเรียน สิ่งนึงที่ประทับใจและทำให้มีรอยยิ้มทุกครั้งคือ กำลังใจจากคนไข้ อาการที่ดีขึ้นของคนไข้ บางวันมีขนมมาฝาก เป็นอีกความน่ารักและน้ำใจจากคนไข้ ที่เป็นทั้งครูที่ช่วยสอนประสบการณ์ให้และเป็นเหมือนเพื่อนที่คอยทำให้เรายิ้มออกเวลาเครียดๆ นอกจากการได้ฝึกคนไข้ ยังได้ฝึกหัดทำงานศิลปะมีทั้งคนไข้สอนพี่ CI แบ่งปันความรู้กัน อบอุ่นดีคะ พรุ่งนี้เป็นวันหยุดแต่ก็อดคิดถึงไม่ได้ เวลาผ่านไปเร็วมาก เผลอแป๊ปเดียว 2 สัปดาห์แล้วครึ่งทางการฝึกงานเทิร์นแรกแล้ว...ว้า
ไม่มีความเห็น