ถอดบทเรียนความครู
วันที่พานักเรียนไปเข้าค่าย....ณ ชุมชนป่าตระ เทือกเขาบรรทัด
พานักเรียนไป 60 คน...ล้วนเป็นักเรียนที่..มีพฤติกรรมเกเร
สนุกสนาน...ติดการเล่นไลน์...แชททางเน็ต
แล้งน้ำใจ...ไม่มีความเอื้อาทร...แก่งอาหารการกิน ชีวิตดูว่นวาย
จัดระบบระเบียบได้ยาก...
การดำเนินชีวิตส่วนใหญ่ให้ครู และพี่เลี้ยงคอยบริการ
ช่วงจังหวะที่จะอบรมนักเรียนก็ยากเต็มทีเพราะมีชุมชนเข้ามาเยี่ยมเยียนอย่างไม่ขาดสาย
จนปล่อยไปถึงคืนสุดท้าย...หลังเที่ยงคืน
ครูทุกคนจึงรวมพลังอบรมชาวค่าย...ด้วยการนำพฤติกรรมที่แย่ ๆ มาเป็นภาพสะท้อนให้เห็น
เช่นปล่อยให้ครูอายุ 56 ตักน้ำใส่ในส้วมบริการนักเรียน
ครูแต่ละคนจึงงัดไม้เด็ด...มาอบรมสั่งสอน
สุดท้าย...ในเช้าวันรุ่งขึ้นพฤติกรรมของนักเรียนเปลี่ยนแปลงจากหน้ามือ เป็นหลังมือ
เป็นผู้บริการ...เขาไม่ยอมให้ครูทำอะไร
มีจิตสำนึกที่เกิดขึ้นในตัวเอา...เมื่อเราทำเขารีบมาแบ่งเบาภาระทันที่
เกิดความสามัคคีในการทำงานร่วมกันเป็นอย่างดี
บทเรียนนี้...สอนให้ครูรู้ว่า เขาไม่ได้แย่มาตั้งแต่กำเนิด แต่อาจเป็นเพราะเขาไม่รู้
เมื่อเขารับรู้เขาจึง ไม่ปฏิเสธในการทำความดี
อยู่ที่ครูได้ทำอะไรเพื่อเขาแล้วหรือยัง
29 มกราคม 2557
ไม่มีความเห็น