เรื่องของ.."ป่า"...วันนี้....ที่อยากเล่า....(แกลลอลี่..ชีวิต)
กลับ..และ..คืนคำว่า..ป่า...(ที่เห็น)....ระหว่างป่า..จริง และ..ป่า..ใจ..........................
ป่า..หายไป...เมื่อใจ..อยาก..อยากเอา..และ..เข้าไปอยู่.....(เมื่อเป็นมนุษย์มนา..มิใช่..นกกา..)
ตรงนี้..อาจ..ไม่ใช่....(มันลืมเลือน)....
มันเป็น..เพียง...ความงามที่ถูกจัดสรรค์..ก่อน..ถูก..."กิน".......
เป็นแค่..หนทาง..กำแพง..กั้น....ทางสู่...ไม้ใหญ่...ในแดนดิน........
ความเห็น (4)
ดอกลีลาวดีกินได้มั้ยครับยาย
สวัสดีค่ะ..คุณแสงแห่งความดี...ในหนังสือ.."ครัวดอกไม้..ของ พูลทรัพย์ เจตลีลา"..เขียนไว้..ว่า..ลั่นทม..ขาว..ชุบแป้งทอด...เจ้าค่ะ..(แต่ยังไม่เคย..รับประทานค่ะ)...เคยแตได้ยินมาว่า..เขาเอามาชุบแป้งทอด..อย่างในตำราอาหาร..ตามหนังสือ..ที่..เขียนไว้..ค่ะ...
...ป่าใจคงจะร่มรื่นมากนะคะคุณยายธี
สวัสดีค่ะ..ดร.พจนา แย้มนัยนา...."ป่าใจ...เมื่อใด..ร่มรื่น.(คง)..ไม่มี..(คลื่น)..อารมณ์..มาพัดโบกให้อ่อนไหว..ละก็..ร่มรื่นแน่ๆ..ค่ะ.....แต่..มันเป็น.."ธรรมชาติ.."..นะ..เจ้าคะ..."ว่าเรา..จะ..มีปัญญา..ปัด..เป่า..ได้..หรือไม่"..เพราะ...........ลมโกธร..โลภ..หลง..รัก..เนี่ยะ...มันคือ..พายุ..บุแคม...ที่พัดพา..ความสงบร่มรื่นในจิตใจ..ให้หายไป..น่ะเจ้าค่ะ..."
(ก็คงเหมือน..ความหนาว..โบราณว่า..."หนาวกาย..เขาให้ห่มผ้า...แต่..หนามใจ..นี่..ซิ..น้องเอ๋ย....อ้ะะๆๆๆๆ"...จะแก้..ยังไง.....๕๕๕๕....