ภาพถ่ายของฉันเมื่อวันวาน

สวัสดีครับทุกท่าน ช่วงนี้อากาศหนาวเริ่มจากเราไปรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่เพิ่มขึ้น อากาศแบบนี้จึงเป็นที่แน่นอนว่าเรา ๆท่าน ๆจะสามารถเห็นหมอกหนา ๆในช่วงเช้าอย่างแน่นอน และก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ สองสามวันมานี้ที่บ้านหมอกหนาเชียวตื่นเช้ามารู้สึกมีความสุข ได้กลิ่นไอสายหมอกที่ปกคลุมไปทั่ว

 

ช่วงนี้ไม่ได้ถ่ายภาพใดใดเลย เอาแต่ทำงานสวนทั้งเช้าก่อนไปทำงาน และตอนเย็นหลังจากกลับจากทำงานก็ลงสวนจนค่ำมืด หลายคืนมานี้ก็เปิดภาพเก่า ๆขึ้นมาดูก็พบว่ามีภาพจำนวนมากมายที่ผมถ่ายไว้แต่ไม่ได้เหลียวแลมันปล่อยไว้ ซะเช่นนั้น วันนี้กลับมาดูพบว่าภาพต่าง ๆเหล่านั้นมันโดดเด่นเข้าตาจนอดที่จะนำมาอัพบล็อคเสียมิได้

 

 

 

หลายปีผ่าน ภาพกลายเป็นสิ่งที่ทำหน้าที่ย้อนเตือน ทำให้เราระลึกและนึกถึงเร่องราวต่าง ๆได้มากมาย อย่างภาพเซ็ตนี้เป็นภาพถ่ายแนวตั้งทั้งหมด ทำให้ผมนึกย้อนกลับไปเมื่อนานหลายปีที่ตัวเองเริ่มฝึกหัดถ่ายภาพ ตัวผมเองมักบอกกับตัวเองและคนรอบข้างเสมอว่าตัวเองชอบถ่ายภาพแนวตั้ง (และคิดว่าตนเองถนัดและทำได้ดีที่สุด แต่ไม่ได้บอกใครคิดไว้ในใจเพียงลำพัง) ทำให้ตัวเองเวลาจะถ่ายอะไรก็จะแนวตั้งทั้งหมดเวลาจะถ่ายแนวนอนก็รู้สึกมัน ขัด ๆเสียยิ่งกระไร เลยฝึกถ่ายภาพแนวตั้งที่คิดว่าตนถนัดนั้นมาโดยตลอด

 

 

อันที่จริงก็ไม่ได้เสียหายอะไรกับการถ่ายภาพตามที่ตนเองคิดว่าถนัด แต่นั่นมันเป็นความคิดในช่วงแรก ๆที่ตัวเองเริ่มหัดถ่ายภาพ หลังจากนั้นไม่นานหลังจากได้ชมภาพถ่ายของคนอื่น ๆที่ถ่ายภาพสวย ๆ ตัวเองกลับมีความคิดที่อยากถ่ายแนวนอนสวย ๆแบบนั้นกับเขาบ้าง เมื่อคิดเช่นนั้น ก็เริ่มฝึกฝนการถ่ายภาพแนวนอนและค่อย ๆห่างร้างลาจากการถ่ายภาพแนวตั้งที่ตนเองคิดว่าถนัดและทำได้ดีไป

 

 

ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาถึงวันนี้ การถ่ายภาพสอนอะไรต่าง ๆให้กับตัวผมเองมากมาย ที่มิใช่แค่ได้ภาพที่ต้องการมาเท่านั้น มันเป็นสิ่งที่ซุกซ่อนอยู่โดยที่เรามิได้สนใจใฝ่เห็น การเฝ้ารอ การอดทน การที่เรารู้จักนิ่ง การไม่ด่วนตัดสินตามสายตา การให้ความสำคัญในรายละเอียด และความรู้สึกอื่น ๆอีกมากมาย

การถ่ายภาพ ไม่มีกฏตายตัว จะตั้ง จะเอียง จะนอน อยู่ที่มุมมองของบุคคล ซึ่งล้วนแต่น่าสนใจและได้ความรู้สึกคนละแบบที่แตกต่าง

 

 

 

 

วันนี้ การถ่ายภาพของผมไม่ได้ยึดติดกับกรอบเดิม ๆอีกต่อไป หากแต่ปรับตามสภาพแวดล้อมที่ได้พบเจอ ถ่ายตามความรู้สึกที่ได้เห็นเพียงเสี้ยววินาทีนั้น ไม่ยึดติดที่ตัวอุปกรณ์ หากแต่ยังคงให้ความสำคัญกับอารมณ์และความรู้สึกของตนเอง รวมถึงแสง ที่มีความสำคัญอย่างยิ่ง

 

 

 

 

 

 

 

ภาพถ่าย

หลายคนบอกว่า เป็นสิ่งหนึ่งที่บ่งบอกตัวตนของผู้ที่ถ่ายทอด

ภาพถ่าย

มีความหลากหลายในทุกมิติ

อะไรในภาพถ่ายเหล่านั้น ที่มิเคยเปลี่ยนแปลงไป

ตัวตนของผู้ถ่ายทอดอยู่ที่ใด

คงอยู่ที่ผู้ชมที่ได้สัมผัสภาพเหล่านั้น

จะมองเห็นอย่างไร เท่านั้นเอง



............................................


ขอบคุณสำหรับทุกการเยี่ยมเยือน ทักทาย

ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะครับ

 

[ชยันต์ เพชรศรีจันทร์]

ขอคำคมๆด้วยสิ ชอบนะ

[Pojana Yeamnaiyana Ed.D.]

...ชอบทุกภาพค่ะ...

[ยายธี]

มาชมภาพถ่ายงามๆเจ้าค่ะ..ยายธี

[Dr. Ple]

......ภาพสวยนะคะ .... ชื่นชมค่ะ